Εξισορροπώντας ανάμεσα στην επιστροφή των ομήρων και την καταστροφή της Χαμάς
AP Photo / Hatem Moussa
AP Photo / Hatem Moussa
Jerusalem Post

Εξισορροπώντας ανάμεσα στην επιστροφή των ομήρων και την καταστροφή της Χαμάς

«Καθώς ο πόλεμος στη Γάζα διανύει τον τρίτο του μήνα, οι διαφωνίες σχετικά με την κατεύθυνση, τους στόχους, ακόμη και το μέτρο της επιτυχίας του τίθενται όλο και συχνότερα υπό αμφισβήτηση», όπως υπογραμμίζει την Τρίτη (23/1) το editorial της ισραηλινής Jerusalem Post.

Ο συντάκτης του editorial επισημαίνει χαρακτηριστικά: «Εμείς οι Ισραηλινοί μπορεί να περιπλανιόμαστε στην έρημο εδώ και 40 χρόνια. Παρόλα αυτά, είμαστε ανυπόμονοι άνθρωποι, ειδικά όταν διακυβεύονται οι ζωές περισσότερων από 130 ομήρων, καθώς και η ευημερία χιλιάδων στρατιωτών που μάχονται αυτή τη στιγμή μέσα από τις σήραγγες και τα κτίρια της νότιας Γάζας».

Όπως αναφέρεται σχετικά, η στόχευση είναι διπλή: αφενός η εξάλειψη της παρουσίας και της ηγεσίας των τρομοκρατών, αφετέρου ο εντοπισμός των ομήρων. Ωστόσο, σύμφωνα με ορισμένους στρατιωτικούς εμπειρογνώμονες, η πιθανότητα επίτευξης και των δύο αυτών στόχων είναι μικρή.

Σύμφωνα με την Wall Street Journal, αμερικανικές πηγές εκτιμούν ότι το Ισραήλ έχει σκοτώσει το 20% έως 30% των δυνάμεων της Χαμάς στη Γάζα. Αυτά τα ποσοστά, κατά τι λιγότερα από την αντίστοιχη ισραηλινή εκτίμηση, δεν είναι κάτι που πρέπει να χλευαστεί ή να κηρυχθεί αποτυχία.

Μέσα σε τρεις μήνες, το Ισραήλ έχει εξουδετερώσει περίπου το ένα τρίτο της Χαμάς. Από την αρχή, ο πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου είπε ότι αυτός ο πόλεμος δεν θα διαρκούσε έξι ημέρες ή ακόμη και τρεις εβδομάδες. Αναφέρθηκε σε ένα χρόνο στο πλαίσιο της επίπονης διαδικασίας διάλυσης των σηράγγων στη Γάζα και της αναζήτησης των τρομοκρατών και των ομήρων από πόρτα σε πόρτα.

Οι IDF φαίνεται να είναι σε καλό δρόμο με αυτό το ετήσιο πλαίσιο. Ωστόσο, μεταξύ των εξωτερικών πιέσεων για τις υψηλές απώλειες αμάχων στη Γάζα και των εσωτερικών πιέσεων για την αδυναμία απελευθέρωσης περισσότερων ομήρων μετά τη συμφωνία εκεχειρίας του Νοεμβρίου, μένει να δούμε αν θα δοθεί στο Ισραήλ ο χρόνος για να ολοκληρώσει το έργο.

«Αυτή είναι η στιγμή που η κυβέρνηση πρέπει να σταθεί σκληρή. Ο Νετανιάχου το έκανε αυτό την Κυριακή, όταν απέρριψε ένα σχέδιο να τερματιστεί ο πόλεμος, να αποχωρήσει από τη Γάζα, να αφήσει τη Χαμάς να ελέγχει τον θύλακα, να απελευθερώσει όλους τους Παλαιστίνιους κρατούμενους που συμμετείχαν στη σφαγή της 7ης Οκτωβρίου και σε αντάλλαγμα να λάβει τους υπόλοιπους ομήρους», υπογραμμίζει η Jerusalem Post.

Κίνδυνοι από τον πρόωρο τερματισμό του πολέμου

Μια πρόωρη λήξη του πολέμου θα αφήσει μια πληγωμένη Χαμάς άθικτη και ικανή να ανακάμψει και να ανακτήσει τον ασφυκτικό της έλεγχο στη Γάζα και τους Παλαιστίνιους που κρατά σε ομηρία από το 2006. Και αυτό είναι κάτι με το οποίο το Ισραήλ δεν μπορεί να ζήσει. Απλά ρωτήστε τον Khaled Mashaal. Ο ηγέτης της Χαμάς επανέλαβε σε συνέντευξή του την περασμένη εβδομάδα ότι μετά την 7η Οκτωβρίου, «το παλαιστινιακό μας σχέδιο είναι το δικαίωμά μας στην Παλαιστίνη από τη θάλασσα μέχρι το ποτάμι».

Οι οικογένειες των ομήρων και οι υποστηρικτές τους είναι απόλυτα δικαιολογημένες και σωστές στις συνεχιζόμενες διαμαρτυρίες τους και στις εκκλήσεις τους για κατάπαυση του πυρός και μια συμφωνία για την επιστροφή των αγαπημένων τους στην πατρίδα. Οποιοσδήποτε έχει μέλος της οικογένειάς του που κρατείται σκληρά αιχμάλωτος για περισσότερους από τρεις μήνες θα πρέπει να απαιτεί δράση και λογοδοσία από την κυβέρνησή του.

Ωστόσο, μια κυβέρνηση πρέπει επίσης να βλέπει τη γενικότερη εικόνα, και σε αυτή την περίπτωση, η απειλή που θέτει η Χαμάς είναι ο κυρίαρχος παράγοντας που τροφοδοτεί αυτόν τον πόλεμο.

Το πρόβλημα είναι μια σημαντική παραβίαση της εμπιστοσύνης όσον αφορά τα κίνητρα του Νετανιάχου μεταξύ ενός μεγάλου τμήματος του πληθυσμού. Δεν ξέρουμε ποια είναι αυτά, αν είναι για το καλό της χώρας, ή για την επιβίωση της κυβέρνησης της οποίας ηγείται, ή για να αποτρέψει την αναπόφευκτη θύελλα κατηγοριών που πιθανότατα θα τον παρασύρει μετά τον πόλεμο.

Αν η σημερινή κυβέρνηση διαλυθεί και γίνουν νέες εκλογές, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα ο επόμενος πρωθυπουργός να είναι κάποιος άλλος από τον Νετανιάχου - ίσως ο Μπένι Γκαντζ ή ο Γιαΐρ Λαπίντ;

Αλλά παρά την αλλαγή στο τιμόνι ή στη σύνθεση του συνασπισμού, ο επόμενος πρωθυπουργός θα υιοθετούσε σχεδόν σίγουρα την ίδια πολιτική με τον Νετανιάχου: καμία απόσυρση από τη Γάζα και συνέχιση των μαχών έως ότου η Χαμάς πάψει να έχει το πάνω χέρι.

Πρέπει να δοθεί χρόνος στις IDF να εκτελέσουν αυτή την αποστολή στη Γάζα. Αλλά ο χρόνος τελειώνει όσον αφορά τους ομήρους. Εναπόκειται στην κυβέρνηση, με ηγέτη τον Νετανιάχου ή κάποιον άλλον, να ανακόψει την πίεση για να αποδεχτεί την κατάπαυση του πυρός, διατηρώντας παράλληλα την επιστροφή των ομήρων ως κορυφαία προτεραιότητα.