Από το σύνθημα «MAGA» («Make America Great Again») του Ντόναλντ Τραμπ σε ένα νέο ευρωπαϊκό ακρωνύμιο: «MEGA» («Make Europe Great Again»). Παρότι ο Αμερικανός πρόεδρος επιδιώκει έναν κόσμο με προτεραιότητα την αμερικανική οικονομία, οι τελευταίες εμπορικές πολιτικές του ίσως αποδειχθούν τελικά περισσότερο ευεργετικές για την Ευρώπη, αναφέρει ανάλυση του CNN.
Οι δασμοί που επέβαλε πρόσφατα η Ουάσινγκτον αναμένεται να αυξήσουν το κόστος ζωής στις ΗΠΑ, ενώ στην Ευρώπη μπορεί να συμβάλλουν στη μείωση του πληθωρισμού, εξασφαλίζοντας παράλληλα περιθώρια χαλάρωσης των επιτοκίων από τις κεντρικές τράπεζες της ευρωζώνης.
«Οι αυξήσεις των δασμών του αναμένεται ευρέως να αυξήσουν τις τιμές στην εγχώρια αγορά, θα μπορούσαν να μειώσουν τον πληθωρισμό πέρα από τον Ατλαντικό ωκεανό», τονίζει το δίκτυο.
Οι λόγοι είναι ποικίλοι. Η πιθανή ανακατεύθυνση κινεζικών εξαγωγών σε χαμηλές τιμές προς την Ευρώπη, η πρόσφατη ενίσχυση του ευρώ έναντι του δολαρίου και η πτώση των τιμών ενέργειας δημιουργούν ένα ευνοϊκό περιβάλλον για τους Ευρωπαίους καταναλωτές.
Όπως σημειώνουν οικονομολόγοι της Nomura, «ο Τραμπ θα μπορούσε να κάνει την Ευρώπη... «Μεγάλη Ξανά»». Παράλληλα, και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο εκτιμά πως οι νέοι δασμοί θα οδηγήσουν σε περαιτέρω αύξηση του πληθωρισμού στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ο βασικός λόγος; «Οι δασμοί είναι φόροι επί των εισαγωγών» και το κόστος μετακυλίεται ήδη στους καταναλωτές. «Ο Διευθύνων Σύμβουλος της Adidas δήλωσε νωρίτερα αυτή την εβδομάδα ότι οι αυξήσεις του κόστους λόγω των υψηλότερων δασμών «τελικά θα προκαλέσουν αυξήσεις τιμών» στις ΗΠΑ. Εκτός ΗΠΑ, «δεν υπάρχει λόγος» να αυξηθούν οι τιμές λόγω των δασμών».
Η εμπειρία από προηγούμενους δασμούς το 2018 επιβεβαιώνει την εικόνα. Μελέτη της Ομοσπονδιακής Τράπεζας της Νέας Υόρκης το 2019 έδειξε «πλήρη μετακύλιση» των δασμών στις τιμές των εισαγόμενων αγαθών.
Ακόμα και οι αμερικανικές εταιρείες που δεν επηρεάζονται άμεσα από δασμούς έχουν αρχίσει να αυξάνουν τις τιμές τους. «Οι εγχώριοι παραγωγοί αυξάνουν τις τιμές τους όταν οι ξένοι ανταγωνιστές τους αναγκάζονται να αυξήσουν τις τιμές λόγω υψηλότερων δασμών».
Την ίδια στιγμή, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει αντιδράσει ήπια, με περιορισμένα αντίποινα, επιλέγοντας να «επιβάλλει δασμούς μόνο στις εισαγωγές μίας μόνο χώρας», όπως σημείωσε ο Τζορτζ Μπάκλεϊ της Nomura.
Οι τέσσερις τρόποι μείωσης του ευρωπαϊκού πληθωρισμού
Η Κριστίν Λαγκάρντ, πρόεδρος της ΕΚΤ, εκτίμησε πως «πιθανές προσπάθειες της Κίνας να «ανακατευθύνει» τις εξαγωγές της μακριά από τις ΗΠΑ, πιθανώς στην Ευρώπη, θα είχαν μειωτικό αντίκτυπο στις τιμές».
«Ο αυξημένος ανταγωνισμός από φθηνές κινεζικές εισαγωγές θα μπορούσε να μειώσει τις τιμές των αγαθών...» πρόσθεσε ο Τζακ Ρέινολντς της Capital Economics.
Ήδη, οι εξαγωγές της Κίνας προς τις ΗΠΑ έχουν μειωθεί, γεγονός που αυξάνει τη διαθεσιμότητα φθηνών κινεζικών προϊόντων στην ευρωπαϊκή αγορά.
Παράλληλα, η ανατίμηση του ευρώ (4% από τις 2 Απριλίου) συμβάλλει στη μείωση του κόστους εισαγωγών για τους Ευρωπαίους καταναλωτές. «Το ευρώ έχει σημειώσει άνοδο 3% έναντι των νομισμάτων των κύριων εμπορικών εταίρων της ευρωζώνης».
«Νομίζω ότι οι ανησυχίες για την αμερικανική οικονομία έχουν κυριαρχήσει (στην πτώση του δολαρίου)», δήλωσε ο Ρούμπεν Σεγκούρα, επικεφαλής οικονομικής έρευνας για την Ευρώπη στην Bank of America».
Επιπλέον, οι φόβοι για επιβράδυνση της παγκόσμιας οικονομίας οδηγούν σε μείωση των διεθνών τιμών ενέργειας. Το πετρέλαιο τύπου Brent έχει χάσει 17% από τις αρχές Απριλίου, ενώ και το φυσικό αέριο σημειώνει πτώση τιμών – ακόμα μεγαλύτερη στην Ευρώπη.
Οι χαμηλότερες τιμές ενέργειας και οι φόβοι για ασθενέστερη οικονομική ανάπτυξη περιορίζουν τις επενδύσεις και την καταναλωτική ζήτηση, συμβάλλοντας περαιτέρω στη μείωση του πληθωρισμού.
Κίνδυνοι και αβεβαιότητες
Βεβαίως, υπάρχουν και πιέσεις που θα μπορούσαν να ανατρέψουν την τάση. «Η πρόσφατη κοινοβουλευτική έγκριση στη Γερμανία ενός σχεδίου για μαζική αύξηση των επενδύσεων σε υποδομές και άμυνα» και οι δεσμεύσεις των Ευρωπαίων ηγετών για αύξηση των αμυντικών δαπανών ενδέχεται να ενισχύσουν τις τιμές μεσοπρόθεσμα.
Ωστόσο, όπως σημειώνουν οι οικονομολόγοι, «αυτές οι δαπάνες θα χρειαστούν λίγο χρόνο για να υλοποιηθούν, πιθανώς χρόνια».
Και μέσα σε ένα τόσο ρευστό παγκόσμιο περιβάλλον, «ποιος ξέρει τι θα μπορούσε να έχει συμβεί έως τότε».
