Η χαμένη ευκαιρία της Μαρίας Σάκκαρη δείχνει ότι μπορεί να είναι μία νέα αρχή της

Η χαμένη ευκαιρία της Μαρίας Σάκκαρη δείχνει ότι μπορεί να είναι μία νέα αρχή της

Οι αντιφατικές στιγμές του αθλητισμού έρχονται συχνά ως επιβεβαίωση ή και ως εξαίρεση. Για την Μαρία Σάκκαρη, το βράδυ της Πέμπτης (10/6), η αντίφαση ήταν πως σε έναν «μαραθώνιο» τής κόστισε κυρίως μία στιγμή. Η 25χρονη Ελληνίδα τενίστρια έχασε μεν τη μεγάλη ευκαιρία της να βρεθεί για πρώτη φορά στην καριέρα της σε έναν τελικό Γκραν Σλαμ, όμως ακόμη και η ήττα στον ημιτελικό του Ρολάν Γκαρός από τη Μπάρμπορα Κρεϊτσκίκοβα την άφησε με δύο «παράσημα».

Το πρώτο, αφενός, είναι η σπουδαία πορεία της ως την τετράδα, κάτι που δεν έχει πετύχει καμία Ελληνίδα στο παρελθόν. Κάτι που, επίσης, μπορεί να αποτελέσει το έναυσμα για κάτι περισσότερο και να μην μείνει απλώς η παρακαταθήκη της. Αφετέρου αγωνίστηκε στον πιο μεγάλο σε διάρκεια ημιτελικό στην ιστορία του Γαλλικού Οπεν από τη λεγόμενη Open Era κι έπειτα. Στο διάστημα, δηλαδή, από το 1968 κι έπειτα, που επετράπη και στους επαγγελματίες να αντιμετωπίζουν τους ερασιτέχνες στα τέσσερα Majors τουρνουά.

Οι τρεις ώρες και 18 λεπτά που στάθηκαν στο κορτ η Σάκκαρη με την Τσέχα αντίπαλό της είναι ρεκόρ για ημιτελικό Ρολάν Γκαρός, αλλά μόλις ο 8ος φετινός πιο μεγάλος σε διάρκεια αγώνας γυναικών! Σε αυτά τα 198 λεπτά οι δύο κοπέλες ξόδεψαν κάθε δύναμη και κάθε ανάσα. Στο ένατο γκέιμ του τρίτου σετ, κι ενώ η Ελληνίδα είχε το προβάδισμα με 5-3 γκέιμς και το match point στα χέρια της, η Κρεϊτσίκοβα απάντησε με ένα backhand winner και έσωσε το ματς αλλά και το σερί των 11 νικών της.

Ο λογαριασμός της διοργάνωσης στην ιστοσελίδα Twitter υποκλίθηκε και στις δύο τενίστριες, με τη ανάρτηση που περιλάμβανε τη λεζάντα «Two Warriors» (=«δύο μαχήτριες»). Η Μαρία Σάκκαρη έχασε μεν τη μεγάλη ευκαιρία να βρεθεί στο ματς ενός Γκραν Σλαμ τίτλου, όμως – όπως και για τον Στέφανο Τσιτσιπά (παρότι εκείνος έχει βρεθεί επίσης σε αυτή τη «σκηνή») –  μπορεί να αποτελέσει τη μεγάλη αλλαγή στην καριέρα της. Στα 25 της, η κόρη της Αγγελικής Κανελλοπούλου ευελπιστεί να αναρριχηθεί κι άλλο στην ελίτ του παγκόσμιου τένις.

Σε αντίθεση με το τένις των ανδρών, στους οποίους η περίφημη «Big – 3» των Νόβακ Τζόκοβιτς, Ράφα Ναδάλ (κυρίως) και Ρότζερ Φέντερερ ακόμη κυριαρχεί αφήνοντας λίγα περιθώρια στη νέα γενιά, στις γυναίκες ένας μεγάλος τίτλος ή μία πορεία όπως αυτή της Σάκκαρη ως τα ημιτελικά δεν δείχνει να είναι κάτι άπιαστο και «απαγορευμένο». Μεγάλα ονόματα υπάρχουν (Ασλι Μπάρτι, Ναόμι Οσάκα, Σιμόνα Χάλεπ, Σερίνα Ουίλιαμς, Πέτρα Κβίτοβα κ.α.), ωστόσο η νέα γενιά κοριτσιών (Ιγκα Σφιόντεκ, Αρίνα Σαμπαλένκα, Σοφία Κένιν, Μπιάνκα Αντρεέσκου, Κόκο Γκοφ κ.α.) δείχνει φιλόδοξη. Αυτό μπορεί να είναι ένα ιδιότυπο «τρόπαιο» για την Σάκκαρη στο Παρίσι, από όπου μόνο με σκυμμένο κεφάλι δεν χρειάζεται να αποχωρήσει.