Της Χαράς Κεφαλίδου*
Είμαστε τυχεροί μέσα στην ατυχία μας που έχουμε στο τιμόνι της χώρας αυτούς τους διάττοντες αστέρες της πολιτικής, της οικονομίας, της διανόησης και της ηθικής, που η Θεία Πρόνοια φρόντισε να συγκεντρώσει στην κυβέρνηση.
Λύσαμε, βλέπετε, όλα τα εθνικά επείγοντα, κλείσαμε την αξιολόγηση, εξασφαλίσαμε άλλη μια εισαγόμενη βοήθεια για να την βγάλουμε μερικούς μήνες ακόμα, ολοκληρώσαμε τον κοινωνικό διάλογο για την παιδεία και περάσαμε ένα ασφαλιστικό εξάμβλωμα κι ένα φορολογικό έκτρωμα –όλα αυτά με το σωστό ταξικό και κοινωνικό πρόσημο, φυσικά.
Μετά βάλαμε τα καλά μας, πήγαμε στο Μουσείο της Ακρόπολης και νεύσαμε με σημασία στην ανάπτυξη και τις επενδύσεις, με μια εύγλωττη χειρονομία καλωσορίσματος της μεγάλης απούσας. Στο μεταξύ, ξεκαθαρίσαμε το τηλεοπτικό τοπίο και από Σεπτέμβρη θα τακτοποιήσουμε και τα εργασιακά, ενώ παράλληλα θα έχουμε διορίσει όσους συγγενείς και φίλους δεν προλάβαμε να βολέψουμε ακόμα.
Τώρα είναι ώρα να ανοίξουμε τα μεγάλα ζητήματα της χώρας: Συνταγματική αναθεώρηση και, για να έχουμε και το κεφάλι μας ήσυχο, εκλογικός νόμος. Ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται, μη μας πιάσουν και στον ύπνο...
Κάπως έτσι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ χαίρεται και καμαρώνει που έβαλε σε τάξη τη χώρα και την κατέστησε σε λίγους μήνες σύγχρονη ευρωπαϊκή δημοκρατία!
Τις τελευταίες μέρες η κυβέρνηση μας καλεί να αφήσουμε τη μιζέρια της ανεργίας του 25%, των παρανοϊκών φόρων που επέβαλε, των φραγκοδίφραγκων που δίνει για συντάξεις και ψαλιδίζει στα μουλωχτά κάθε μήνα, των πλειστηριασμών που έρχονται, του ισοπεδωμένου ιδιωτικού τομέα και της μισοπεθαμένης οικονομίας και καίγεται να μας απασχολήσει με μια Συνταγματική Αναθεώρηση που έχει κολαούζο έναν εκλογικό νόμο.
Και αυτοί, μεν, καλά κάνουν. Αμφιβάλλω πολύ, όμως, αν κάνουμε εξίσου καλά όλοι εμείς, πολιτικοί, δημοσιογράφοι και πολίτες, που άλλη μια φορά καταπίνουμε ό,τι δόλωμα μας πετάξουν. Εδώ και μερικές μέρες ασχολούμαστε με το βάθεμα και πλάτεμα της Δημοκρατίας…
Κανείς δεν διαφωνεί για την αναγκαιότητα ενός σοβαρού πολιτικού διαλόγου χωρίς αγκυλώσεις και παρωπίδες, ώστε να προχωρήσουμε σε έναν στοιχειώδη εκσυγχρονισμό της χώρας: είναι βέβαιο ότι οφείλουμε να ξαναδούμε όσες διατάξεις δεν απαντούν στα ζητούμενα ενός σύγχρονου ευρωπαϊκού κράτους. Πράγματι η Συνταγματική Αναθεώρηση είναι πολύ σοβαρό ζήτημα για να μετατρέπεται σε αντίτιμο εξαγοράς πολιτικού χρόνου. Ιδιαίτερα όταν αγγίζει διατάξεις που αφορούν τον ίδιο τον αυστηρό χαρακτήρα του Συντάγματος.
Για την κυβέρνηση, η «εργαλειοποίηση» θεμελιωδών θεσμικών ζητημάτων είναι ένα έξυπνο εύρημα, ένα βολικό τερτίπι.
Για το σύνολο της αντιπολίτευσης, ακούγεται κυνικό, αλλά ίσως αποτελεί το βολικό χρονικό περιθώριο στα κόμματα μέχρι να ανασυνταχθούν, να μετρήσουν δυνάμεις και να σχεδιάσουν συμπράξεις.
Για τη χώρα όμως, η ξεδιάντροπη μετατροπή των θεμέλιων λίθων της πολιτείας σε αντικείμενο αγοραπωλησίας είναι φαινόμενο θλιβερό, επικίνδυνο και εθνικά επιζήμιο. Η ανοησία ανέκαθεν είχε αυτό το κακό: κάθε φορά που την επιδεικνύεις, το τίμημα γίνεται ακριβότερο.
* Η κ. Χαρά Κεφαλίδου είναι βουλευτής Δράμας της Δημοκρατικής Συμπαράταξης.
