Ο Γιώργος Αλογοσκούφης ήταν ένας φέρελπις υπουργός με πολλές φιλελεύθερες περγαμηνές. «Κάηκε» επειδή δεν μπόρεσε να αντιμετωπίσει την κρίση. Υπηρέτησε πιστά την πολιτική των λαϊκών παροχών της τότε κυβέρνησης κι όταν ξέσπασε η κρίση χρέους ήταν σαν ένας άνθρωπος να προσπαθεί να σταματήσει με τη σκέψη του μια χιονοστιβάδα. Σήμερα στη θέση του κ. Αλογοσκούφη κάθονται άλλοι άνθρωποι με ανάλογα, όμως, διλήμματα. Άραγε, πως αντιμετωπίζεται μια χιονοστιβάδα;
Όσο σε παρακαλούν όλοι για να σε δανείσουν, η ζωή είναι ωραία. Το πρόβλημα είναι ότι τα χρήματα προσφέρονται όταν δεν τα έχεις και τόσο ανάγκη, ενώ «εξαφανίζονται» όταν πραγματικά τα χρειάζεσαι. Στο μεταξύ η ζημιά έχει γίνει: έχεις μάθει να ξοδεύεις. Η ευκολία με την οποία οι διεθνείς τραπεζίτες ανοίγουν τα πορτοφόλια τους για να σε δανείσουν την εποχή που κρεμάνε τα λουκάνικα από τις ουρές των σκύλων, σε κάνει τελικά να χάσεις την αίσθηση του μέτρου.
Και οι κρίσεις έρχονται συνήθως απροειδοποίητα. Στα ξαφνικά, Ναι μεν περιμένουμε ότι θα κάνει κάποια στιγμή σεισμό σε μία σεισμογενή περιοχή που έχει μεγάλο χρονικό διάστημα να παρουσιάσει σεισμική δραστηριότητα, αλλά είναι άλλο πράγμα η θεωρία και άλλο αυτό καθαυτό το γεγονός. Στη θεωρία όλοι έχουμε μία άποψη για το τι θα μπορούσαν να κάνουν την ώρα του σεισμού. Όταν όμως συμβεί το γεγονός τα πάντα είναι διαφορετικά. Έχει σημασία πόσο έντονο και καταστροφικό είναι αυτό.
Ε λοιπόν, ο σεισμός των αγορών μόλις έχει ξεκινήσει. Δεν ξέρουμε ακόμη ούτε την έντασή του, ούτε τη διάρκειά του, ούτε το πόσο καταστροφικός θα είναι. Για χάδι, πάντως, δε μιλάμε! Κι αυτό θα είναι σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις ένα ισχυρό χαστούκι στις οικονομίες.
Οπότε; Όπως φαίνεται και αυτή η καταιγίδα μας πιάνει με τα παντελόνια κατεβασμένα στην εξοχή και όχι προφυλαγμένους σε κάποιο κρησφύγετο. Υπάρχουν διαφορές με την προηγούμενη φορά. Τη δεκαετία του Γιώργου Αλογοσκούφη δεν ήμασταν υποχρεωμένοι να ξοδεύουμε ανοήτως χρήματα. Είχαν όλοι τους παρασυρθεί από τον Ανδρέα Παπανδρέου που τόσο θαύμαζαν! Πολιτικοί φίλοι και αντίπαλοί του! Σήμερα οι δαπάνες έγιναν από ανάγκη και λόγω των πολλαπλών κρίσεων που αντιμετώπισε (και συνεχίζει να αντιμετωπίζει) η χώρα. Ωστόσο, υπάρχει ένα κοινό σημείο στις δύο καταστάσεις: Ο κόσμος μετράει μόνο το αποτέλεσμα. Όπως και οι κυβερνήσεις! Ο κ. Αλογοσκούφης «πλήρωσε» την κρίση της κυβέρνησης Καραμανλή. Αν η σημερινή κρίση αποδειχτεί εξίσου σοβαρή, τότε και πάλι κάποιος υπουργός θα πληρώσει το μάρμαρο. Επειδή οι υπουργοί και κυρίως αυτοί της Οικονομίας είναι σαν τους προπονητές. Μπορεί να μη φταίνε για τα πάντα, αλλά στην κρίσιμη ώρα είναι οι πρώτοι που φορτώνονται τον μουτζούρη.
Αυτό είναι άραγε το ζητούμενο; Ποιος θα τον φορτωθεί; Η απάντηση είναι ότι οι κρίσεις δημιουργούν ήρωες και θύματα. Αν ο κ. Αλογοσκούφης είχε προβλέψει την κρίση και είχε πάρει ορισμένα μέτρα θα ήταν σήμερα ένας ήρωας. Και θα το ξέραμε όλοι, καθώς θα είχαμε γλιτώσει από την κρίση χρέους και όσα ακολούθησαν με τα μνημόνια, τους Καμμένους, τον Αλέξη, τον Γιάννη με το ένα «ν» και τα δημοψηφίσματα. Οι σημερινοί υπουργοί το έχουν προβλέψει; Έχουν πάρει τα μέτρα τους ή θα περάσουμε μία από τα ίδια; Με έναν άλλον Καμμένο, τον ίδιο ίσως Αλέξη και με πολλές περισσότερες περιπέτειες από το παρελθόν…
Θανάσης Μαυρίδης
