Η στραβή στη βάρδια τους τρομάζει τους υπουργούς

Ο φόβος κάθε υπουργού και κάθε κυβέρνησης είναι να μην καθίσει η στραβή στη βάρδια τους. Μην προκύψει κάποιο απρόοπτο γεγονός που θα έχει πολιτικό κόστος. Τους διαφεύγει πως η διαχείριση έκτακτων καταστάσεων είναι μέσα στα καθήκοντα τους. Αν αυτά τα έκτακτα γεγονότα μετατραπούν σε «στραβή στη βάρδια τους» αυτό θα οφείλεται στις παραλείψεις τους, στις αστοχίες τους και στην ανεπάρκεια τους. Γιατί ένας σοβαρός υπουργός, που έχει επιλέξει αποτελεσματικούς συνεργάτες, μπορεί να αντιμετωπίσει επαρκώς οποιοδήποτε έκτακτο συμβάν ή οποιαδήποτε ακραία κατάσταση είτε με τη λήψη προληπτικών μέτρων είτε με την αποτελεσματική αντιμετώπιση του. Παράδειγμα:

Αν σε λίγες ημέρες, μέσα στο καταχείμωνο, ενσκήψουν ακραία καιρικά φαινόμενα ο αρμόδιος υπουργός δεν έχει να φοβηθεί τίποτα αν:

1. Έχει προνοήσει οι δήμοι να έχουν κόψει τα κλαδιά των δέντρων που ανήκουν στη ζώνη ευθύνης τους.

2.Αν έχει φροντίσει, με κατάλληλες ενέργειες, το ίδιο να πράξουν και οι ιδιώτες στις αυλές τους.

3. Αν έχει προνοήσει, σε συνεννόηση με τη ΔΕΗ, για τη συντήρηση του δικτύου.

4. Αν μπορεί να κινητοποιήσει άμεσα και συντονισμένα όλες τις κρατικές υπηρεσίες για την αντιμετώπιση των έκτακτων συνθηκών. Ανάλογες κινήσεις υπάρχουν για την αντιμετώπιση και των πυρκαγιών και των κάθε μορφής θεομηνιών.

Να υπενθυμίσω τον άψογο τρόπο που χειρίστηκε η τότε κυβέρνηση τον σεισμό του 1999 από τις πρώτες ώρες.

Είναι αυτονόητο πως οι παραπάνω δράσεις, που είναι ενδεικτικές, απαιτούν την ύπαρξη ενός διυπουργικού οργάνου διαχείρισης κρίσεων, καθώς οι αποφάσεις και οι πρόνοιες διαμοιράζονται μεν, αλλά ο στρατηγός είναι ένας, ο αρμόδιος υπουργός. (Και αρχιστράτηγος, εννοείται ο πρωθυπουργός).

Τους πολίτες, αν κάτι δεν πάει καλά, ουδόλως τους ενδιαφέρει να ψάξουν για το ποιος ευθύνεται. Η κυβέρνηση; Η περιφέρεια; Οι δήμαρχοι; Οι υπηρεσιακοί παράγοντες; Την οργή τους θα την εκφράσουν στο ανώτατο επίπεδο. Στο πρόσωπο του εκάστοτε πρωθυπουργού και στην κυβέρνηση του. Δεν πρόκειται να εμπλακούν στο λαβύρινθο των συναρμοδιοτήτων και των συνυπευθυνοτήτων.

Η Μάνδρα δεν έπληξε πολιτικά μόνον την κυρία Δούρου, έπληξε και την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Οι πυρκαγιές του καλοκαιριού έπληξαν, όπως έδειξαν οι δημοσκοπήσεις, πρωτίστως την κυβέρνηση.

Συνεπώς, το αν ένα έκτακτο ή ακραίο συμβάν εξελιχθεί σε στραβή στη βάρδια του υπουργού αυτό εξαρτάται αποκλειστικά από τις ικανότητες του, αλλά η ανεπάρκεια του πλήττει όλη την κυβέρνηση.

Ένας υπουργός που έχει αυτοπεποίθηση και είναι σίγουρος για τους συνεργάτες του δεν έχει να φοβηθεί τίποτα. Και προληπτικά μέτρα λαμβάνει και χτυπά το χέρι του στο τραπέζι, αν χρειαστεί, και δε φοβάται να βάλει την υπογραφή του όπου πρέπει, όταν πρέπει. Και στις κρίσιμες στιγμές είναι στην πρώτη γραμμή του μετώπου.

Ο ευθυνόφοβος πολιτικός, αυτός δηλαδή που σε τελική ανάλυση φοβάται να λάβει αποφάσεις, γιατί φοβάται τις παρενέργειες τους ή δεν έχει εμπιστοσύνη στο πώς θα τις υλοποιήσουν οι υφιστάμενοι του, δεν κάνει για την πολιτική. Πολιτική είναι η ανάληψη πρωτοβουλιών, η ανάληψη ευθυνών, η επιλογή ικανών συνεργατών, το ομαδικό, συνεργατικό παιχνίδι.

Όποιος φοβάται τις στραβές, ας καθίσει στο σπίτι του, γιατί η ανεπάρκεια του μπορεί να αποβεί καταστροφική για πολλούς ανθρώπους, σε πολλά επίπεδα.