Θα έχετε ήδη ακούσει πάρα πολλά για το πόσο σημαντικό είναι το γεγονός της επίσκεψης του προέδρου Ομπάμα στην Αθήνα. Κι έτσι είναι! Και μάλιστα σε μία περίοδο που έχει αναβαθμιστεί η αμερικανική πρεσβεία στην χώρα μας. Πολλά τα ανοικτά εθνικά θέματα με το κυπριακό να είναι το πιο καυτό απ' όλα. Για το χρέος; Μακάρι, αλλά κρατήστε μικρό καλάθι…
Δεν έρχεται κάθε μέρα ο Αμερικανός πρόεδρος στην Αθήνα. Προφανώς κι αυτή είναι μία σημαντική επιτυχία της ελληνικής κυβέρνησης και θα είναι ακόμη μεγαλύτερη στην συνέχεια, αν καταφέρουμε να αποκομίσουμε οφέλη. Από την άλλη πλευρά, έχουν δημιουργηθεί μεγάλες προσδοκίες κι όσες φορές έχει συμβεί αυτό στο παρελθόν η νίκη έχει συχνά μετατραπεί σε ήττα και μάλιστα από καθαρά λαθεμένους επικοινωνιακούς χειρισμούς. Κι αυτό είναι τελικά άδικο για όλους.
Κατά τα φαινόμενα υπάρχει ένα ευρύτερο σχέδιο για την συμμετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα, μέσω ενός νέους μνημονίου μέσα στο ήδη υπάρχον μνημόνιο. Ένα νέο μνημόνιο αποκλειστικά και μόνο για το ΔΝΤ. Είναι ένα σχέδιο που για να εκτελεστεί σωστά θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του χρόνου. Μπορούμε; Οι «απαιτήσεις» του ΔΝΤ είναι ακριβώς οι ίδιες με εκείνες που ήσαν και χτες. Το επόμενο που έχει κάποιος να κάνει είναι να ρωτήσει τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ αν θα ψηφίσουν σχετικά. Εφόσον ψηφίσουν, τότε καλωσορίστε τους συντρόφους και τις συντρόφισσες στον νέο κόσμο και ας ατενίσουμε όλοι μαζί το μέλλον. Με αισιοδοξία; Δεν είναι βέβαιο, αλλά αυτό είναι ένα άλλο κεφάλαιο.
Η ελληνική κυβέρνηση ποντάρει πολλά στην επίσκεψη του Αμερικανού προέδρου για την διευθέτηση του χρέους. Μακάρι! Θα είμαστε μεταξύ αυτών που θα πανηγυρίσουμε. Αν και το πραγματικό θέμα της ελληνικής Οικονομίας δεν είναι το χρέος, αλλά οι επενδύσεις. Την προηγούμενη πάντως φορά που είχαν γίνει ανάλογες «συστάσεις» από τις ΗΠΑ προς την Ευρώπη, την απάντηση είχε αναλάβει να δώσει αυτοπροσώπως ο δόκτωρ Σόιμπλε, ο οποίος και είχε ρωτήσει τους Αμερικανούς αν σκόπευαν να συμμετάσχουν στην χρηματοδότηση. Κι όταν πρόκειται για χρήματα οι άνθρωποι στις σοβαρές χώρες δεν αστειεύονται. Όταν πρόκειται για δικά τους χρήματα. Να μην ξεχνάμε και την παρέμβαση του εκπροσώπου του Λευκού Οίκου πριν μερικές μέρες, όταν διευκρίνισε ότι ο κ. Ομπάμα δεν σκοπεύει να γίνει διαμεσολαβητής μεταξύ της Ελλάδας και της Ευρώπης.
Το χρέος είναι ένα θέμα, αλλά αδυνατούμε να πιστέψουμε ότι είναι και το πιο σημαντικότερο για τον πρόεδρο Ομπάμα, την στιγμή που βρίσκονται σε εξέλιξη οι συζητήσεις για το Κυπριακό. Να μην ξεχνάμε και άλλα «δύσκολα θέματα», όπως οι σχέσεις με την Τουρκία, με τα Σκόπια και την Αλβανία. Με τόσα ανοικτά θέματα στην ατζέντα των Αμερικανών, θα πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί!
Θα αλλάξει κάτι με την εκλογή του κ. Τραμπ; Η απάντηση είναι ότι κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος, αλλά οι αλλαγές στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ δεν γίνονται με τόσο μεγάλη συχνότητα. Κι ακόμη αυτό δεν μειώνει την αξία του ταξιδιού του κ. Ομπάμα στην Αθήνα. Η Ελλάδα εξακολουθεί και είναι μία χώρα που τους ενδιαφέρει πολύ, όπως φάνηκε και από τις πρόσφατες αλλαγές στην πρεσβεία των ΗΠΑ, οι οποίες δείχνουν ότι τώρα δίνουν μεγαλύτερη προσοχή στις εξελίξεις στην Αθήνα απ' ότι στο πρόσφατο παρελθόν. Την ίδια ώρα, όμως, έχουν να εξυπηρετήσουν κι άλλες σχέσεις κι όλα αυτά μέσα από την οπτική των δικών τους συμφερόντων. Κι εμείς στην θέση τους το ίδιο θα κάναμε.
Η συνάντηση Ομπάμα είναι μία εξαιρετική ευκαιρία για να προβάλουμε τις θέσεις μας και να ενισχύσουμε τον ρόλο μας στην περιοχή. Και μάλιστα σε μία περίοδο που η ισχύς της χώρας μας στα Βαλκάνια έχει περιοριστεί αισθητά λόγω της κρίσης. Ας δούμε την επίσκεψη Ομπάμα έτσι, σαν μία ευκαιρία στην πορεία ενός κακοτράχαλου δρόμου, ο οποίος γίνεται κάθε μέρα όλο και πιο επικίνδυνος για μας…
Θανάσης Μαυρίδης
