Του Γιάννη Σουλαδάκη
Μετά τις εκλογές του Ιούλη έχει διαμορφωθεί ένα νέο πολιτικό περιβάλλον, νέα κόμματα νέες εκπροσωπήσεις, το νέο πολιτικό περιβάλλον δεν έχει ακόμη σταθεροποιηθεί, όμως κάποια βασικά συμπεράσματα μπορούν να βγουν.
Με το κείμενο που παραθέτω, χωρίς να διεκδικώ δόξα πολιτικής ανάλυσης, επιχειρώ μια πρώτη, έστω επιφανειακή σύγκριση των δυο βασικών παρατάξεων της μεταπολίτευσης, βίοι παράλληλοι, αλλά με διαφορετικές τελικά πορείες…
1. Η Νέα Δημοκρατία της περιόδου 2004 -2009 οδήγησε την χώρα σε πτώχευση.
2. Η Νέα Δημοκρατία σήμερα είναι διακυβέρνηση της χώρας.
3. Κάτω από την άθλια διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – Τσίπρα, ο λαός βρήκε διέξοδο στην παράταξη που πτώχευσε την χώρα.
4. Η Νέα Δημοκρατία ξεπέρασε την κρίση της, διότι λειτούργησε σαν παράταξη, κρατώντας την εσωτερική της συνοχή και ενότητα.
5. Σήμερα δυο τέως Πρωθυπουργοί, Καραμανλής και Σαμαράς, βρίσκονται τιμώμενοι στις τάξεις της, υποψήφιοι αρχηγοί της, Μειμαράκης, Μπακογιάννη κλπ. παραμένουν στις τάξεις της ενεργοί.
Διασπαστές του χώρου της Νέας Δημοκρατίας όπως οι Σαμαράς, Αβραμόπουλος, Μπακογιάννη κλπ. που ίδρυσαν δικά τους κόμματα, επανήλθαν, διαλύοντας τα κόμματά τους, εντασσόμενοι στην Νέα Δημοκρατία.
Παρακολουθώντας το ιστορικό της Νέας Δημοκρατίας αυτή είναι η εικόνα, δεν διανοήθηκε κανένας, ακόμη και στα δύσκολα, να της αλλάξει όνομα, σύμβολα, η να επιτεθεί στις κατά καιρούς ηγεσίες της, αποκαθιστούσε κάθε φορά την εσωτερική της ενότητα, χωρίς συμβιβασμούς.
6. Ο χώρος ο δικός μας, του ΠΑΣΟΚ, που ο αείμνηστος Ανδρέας Παπανδρέου τον διαμόρφωσε ως την ρωμαλέα ισχυρή Δημοκρατική Προοδευτική Παράταξη, σήμερα που βρίσκεται;
7. Δυο τέως πρωθυπουργοί, ο μεν Κώστας Σημίτης εξακολουθεί να είναι διαγραμμένος από τον ΓΑΠ από το 2008, χωρίς να έχει αποκατασταθεί, έστω ως επίτιμος Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, κατά καιρούς μάλιστα, δέχεται επιθέσεις από επόμενους προέδρους του χώρου μας, ο δε Γιώργος Παπανδρέου, που έχει διασπάσει το ΠΑΣΟΚ, επιμένει να βρει δικαίωση μέσω του ΚΙΔΗΣΟ, ως συνιστώσα του ΚΙΝΑΛ, ο τέως Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Βενιζέλος, έχει τεθεί εκτός πολιτικής.
8. Οι εσωτερικές διαμάχες και οι απολίτικοι ανταγωνισμοί συνεχίζονται, που πέραν των όσων ανέφερα στο σημείο 7, αυτοί οι ανταγωνισμοί έχουν βεβαρημένο ιστορικό παρελθόν, απολίτικων προσωπικών ανταγωνισμών.
9. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, αντί να συναισθανθούν τις ευθύνες τους απέναντι στην παράταξη, στο ΠΑΣΟΚ και στον τόπο, οι κατά καιρούς ηγεσίες, αναζητούν διέξοδο σε πρόσκαιρες συνεργασίες με πολιτικούς τυχοδιώχτες, βάζοντας στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης το ίδιο το ΠΑΣΟΚ, τα σύμβολά του, την ιστορία του, την προσφορά του. Αυτή δεν είναι συμπεριφορά παράταξης, δεν είναι συμπεριφορά ηγεσιών που σέβονται, τιμούν και υπερασπίζονται τους πολίτες, την παράταξη που έκανε το ΠΑΣΟΚ ισχυρό, τελικά δεν σέβονται ούτε το ίδιο το ΠΑΣΟΚ.
10. Έρχονται, διέρχονται και παρέρχονται Μπίστηδες, Θεοχαροπουλοι, Θεοδωρακηδες, Μαργαριτηδες και δεν ξέρω πόσοι και ποιοι άλλοι, κάθε τρεις και λίγο βαφτίσια νέων κομμάτων με ανεβοκατέβασμα συμβόλων και σημάτων και κάθε πρωταγωνιστής που έχει βάλει στον πάγκο της διαπραγμάτευσης ως ιερό σφάγειο το ΠΑΣΟΚ, καμαρώνει για τα εφήμερα έργα του και δεν απολογείται για τις τραγικά λάθος επιλογές του, καμμιά αίσθηση αυτογνωσίας.
11. Ήλθαν οι εκλογές του Ιούλη, οι πολίτες έκαναν τις επιλογές τους με βασικό κριτήριο να απαλλαγούν από τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Τσίπρα.
12. Άρχισε να διαμορφώνεται το νέο πολιτικό περιβάλλον, στην αδυναμία να διαμορφωθεί ένας υγιής ισχυρός πόλος της Δημοκρατικής Προοδευτικής Παράταξης, ο πόλος δηλαδή του ΠΑΣΟΚ, αντί να δοθεί η σωστή απάντηση που είναι η ανασυγκρότηση του ΠΑΣΟΚ, συνεχίζεται το λάθος, επιτιθέμενοι σε όσους οδηγήθηκαν να ψηφίσουν Μητσοτάκη, σε όλους τους πέραν του 8% που ψήφισαν ΚΙΝΑΛ, μη λαμβάνοντας καθόλου υπόψιν τους λόγους, τα αίτια.
Πως προσδοκούν στην επανάκαμψή τους, όταν όλοι συλλήβδην υβρίζονται, αν δεν επανακάμψουν τελικά μπορεί να πουν στην κοινωνία το πως θα ανασυγκροτηθεί θα ξαναγίνει ισχυρός πόλος του πολιτικού συστήματος ο χώρος μας ο χώρος του ΠΑΣΟΚ
13. Ο ΣΥΡΙΖΑ ναι μεν διατηρεί δυνάμεις, που όμως υποχωρούν σημαντικά από το εκλογικό αποτέλεσμα του Ιούλη, βρίσκεται όμως σε προφανή αδυναμία να μαζικοποιηθεί οργανωτικά και επιχειρεί να αναβιώσει τον πολιτικό τυχοδιωκτισμό της έντασης, της διάσπασης, της κοινωνικής συνοχής, της χαοτικής του ηγεσίας, που τον οδήγησε στην κυβέρνηση το 2015.
14. Η Νέα Δημοκρατία και ο Μητσοτάκης φαίνεται να γίνονται αποδεκτοί από μεγαλύτερα τμήματα του κόσμου, ακόμα και εκτός αυτών που τους ψήφισαν και να διευρύνουν την επιρροή τους γενικότερα.
15. Το ΚΙΝΑΛ που θα έπρεπε να καρπώνεται από την φθορά του ΣΥΡΙΖΑ, ταλαιπωρείται δημοσκοπικά και διακατέχεται από εγγενή προβλήματα, δημοσκοπική καχεξία και στασιμότητα, πιθανά και οπισθοχώρηση, δεν πείθει ότι μπορεί να αποτελέσει ισχυρό πόλο έκφρασης της Δημοκρατικής Προοδευτικής Παράταξης.
16. Την ώρα λοιπόν που είναι ανάγκη να διαμορφωθεί ο ισχυρός πόλος της Δημοκρατικής Προοδευτικής Παράταξης, ο πόλος του ΠΑΣΟΚ, μας καλούν σε συνέδριο ΠΑΣΟΚ, για να καταστούμε συνένοχοι στο… «τίτλοι τέλους για το ΠΑΣΟΚ».
17. Έχω αποφασίσει και έχω ξαναγράψει, ότι σε συνέδριο ΠΑΣΟΚ, στο οποίο θα υποχρεωθώ να συμφωνήσω με το… «δεύτε τελευταίο ασπασμό στο ΠΑΣΟΚ», δεν θα πάω, ο καθένας που θα πάει, ας αναλάβει και τις ευθύνες του.
