Από την Κούβα στον κουβά, δύο μέτρα δρόμος

Δεν περιμέναμε κάτι καλύτερο από τον Σύριζα, όσον αφορά την εξέγερση των απελπισμένων Κουβανών. Δεν περιμέναμε κάτι καλύτερο από ένα κόμμα που ο αρχηγός του είχε εκφωνήσει με υπερηφάνεια και επαναστατικό ζήλο, τον επικήδειο του Κάστρο, ανάμεσα σε δεκάδες στυγνούς δικτατορίσκους της αφρικανικής και αμερικανικής ηπείρου.

Και φυσικά δεν περιμέναμε κάτι καλύτερο από έναν πολιτικό, που βαφτίζει το παιδί του, Ερνέστο, για να κάνει κλικ στα καταπιεσμένα αγωνιστικά ένστικτα της παρακμασμένης αριστεράς, αποσκοπώντας στο να κερδίσει πέντε - δέκα ψήφους κάποιων αμετανόητων φανατικών.

Οι τύποι που περιφέρονται στην Αθήνα διαδηλώνοντας για οτιδήποτε απίθανο μπορεί να φανταστεί κανείς, καταγγέλλουν σήμερα την κυβέρνηση, διότι «παρεμβαίνει ανοιχτά στα εσωτερικά ενός κράτους» και διότι «δεν ασκεί πολυδιάστατη φιλειρηνική εξωτερική πολιτική».

Η έκκληση για σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Κούβα, αποτελεί σύμφωνα με τον Σύριζα, παρέμβαση στα εσωτερικά της ξένης χώρας. Μάλιστα! Αυτό είχαμε να το διαβάσουμε από την εποχή του Λεχ Βαλέσα και την εξέγερση στα Ναυπηγεία του Γκντανσκ το 1983, όταν και πάλι τα σημερινά στελέχη του Σύριζα, μιλούσαν για απαράδεκτες παρεμβάσεις της Δύσης στο καθεστώς Γιαρουζέλσκι.

Καταγγέλλεται η κυβέρνηση ότι δεν ασκεί φιλειρηνική εξωτερική πολιτική. Δεν είναι φαίνεται φιλειρηνικό, να ζητάς να μην γίνονται μαζικές συλλήψεις ή να ζητάς την αποκατάσταση της πρόσβασης στο διαδίκτυο. Σε λίγο θα μάθουμε ότι η Ελλάδα κινείται ιμπεριαλιστικά και με εχθρικό τρόπο, κατά του προτελευταίου σοσιαλιστικού ανθού του πλανήτη.

Άραγε από ποια κιτάπια των αρχείων των ανακοινώσεων του ΚΚΕ ή του τριτοδρομικού ΠΑΣΟΚ, αντλήθηκαν αυτά τα επιχειρήματα; Και σε ποιους άραγε απευθύνονται;

Και την ίδια στιγμή που η Κούβα καταρρέει και η κοινωνική έκρηξη λαμβάνει πρωτοφανείς διαστάσεις ως αποτέλεσμα της οικονομικής δίνης, της φτώχειας, της ανέχειας, της πείνας, της υγειονομικής λαίλαπας, της έλλειψης τροφίμων και καυσίμων, το κομματικό έντυπο του Σύριζα πανηγυρίζει για τα κουβανικά εμβόλια χωρίς πατέντες, που θα μοιράσει η κυβέρνηση της Κούβας στους «λαούς όλου του κόσμου». Και σαν παράδειγμα, φέρνει τη συμφωνία με το Ιράν και τη Βενεζουέλα.

Και φτάνει σε σημείο να συγκρίνει τις αποδόσεις των κυβερνήσεων των Αθηνών και της Αβάνας, στον τομέα της υγειονομικής κρίσης, συγκρίνοντας τα δεδομένα που δίνει στη δημοσιότητα μια ευρωπαϊκή δημοκρατική κυβέρνηση και μια δικτατορία της κακιάς ώρας.

Παράλληλα, ο Σύριζα παρομοιάζει την Ελλάδα με την Πολωνία, που επίσης συνυπέγραψε την ανακοίνωση των ΗΠΑ, λέγοντας ότι η Ελλάδα συμπορεύεται με μια κυβέρνηση που «παραβιάζει συστηματικά τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ, τα δικαιώματα των γυναικών στην αυτοδιάθεση των σωμάτων τους».

Ομιλούν για τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ οι θαυμαστές του Τσε Γκεβάρα, που είναι γνωστό το μίσος του κατά των ΛΟΑΤΚΙ και οι διώξεις στις οποίες είχε προβεί ως αξιωματούχος της επανάστασης της Κούβας. Ομιλούν για «δικαιώματα των γυναικών και αυτοδιάθεση των σωμάτων τους», αυτοί που γνωρίζουν ότι η πορνεία και η εκμετάλλευση των γυναικών στην Κούβα, αποτελεί εθνικό σπορ.

Δεν γνωρίζω σε ποιους νομίζουν ότι απευθύνονται, σε μια εποχή που ακόμα και οι εθελοντικές μπριγάδες της ΚΝΕ έχουν σταματήσει να πηγαίνουν να μαζεύουν ζαχαροκάλαμα με τους σύντροφους στην Κούβα;

Πραγματικά πιστεύει η ηγετική ομάδα του Σύριζα, ότι υπάρχουν πολίτες στην Ελλάδα που οραματίζονται το μέλλον τους ταυτισμένο με την Κούβα ή τη Βόρεια Κορέα; Ότι υπάρχουν πολίτες που «τσιμπάνε» στα επαναστατικά δολώματα, που απλώνει με τόση ευκολία, η ηγεσία του Σύριζα βιάζοντας την κοινή λογική;

Μάλλον όχι. Ό,τι κάνουν, το κάνουν από κεκτημένη ταχύτητα και επαναστατικό αυτοματισμό. Θα πρέπει όμως να γνωρίζουν, ότι όπως και όλες οι υπόλοιπες ρήξεις που προκαλούν, θα καταλήξουν και αυτές στον λεγόμενο «κουβά», όπως λένε και όσοι ασχολούνται με τον στοιχηματισμό.

Στον κουβά έχουν πέσει όλες οι αντιπολιτευτικές κορώνες, από την εισβολή στον Έβρο μέχρι το «μετά θα λογαριαστούμε», από την κουφοντινιάδα μέχρι την υπόθεση Λιγνάδη και από το τσιμέντωμα της Ακρόπολης μέχρι τις αλλαγές στην παιδεία. Η Κούβα από τον κουβά, απέχει δύο μέτρα δρόμο.