Από θεσμικό κόμμα, σώμα Πραιτωριανών

Χορτάσαμε συνέδριο ΣΥΡΙΖΑ αυτές τις μέρες. Κι απ' την καλή κι απ' την ανάποδη. Και σε δοξαστικούς για τα επιτεύγματα του και σε κράξιμο για τα παρατράγουδα του. Ψυχραιμία παιδιά. Δεν έγινε τίποτα το συγκλονιστικό στο Ταε Κβο Ντο. Απλώς ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε ένα - και με τη βούλα πια - αρχηγικό κόμμα, σιγά το νέο που μας είπαν.

Έτσι κι αλλιώς ο Αλέξης με την ομάδα του αποφάσιζαν πάντα και για όλα, μόνο που μετά χρειάζονταν κάτι ώρες συνεδριάσεων για να το βουλώσουν οι υπόλοιποι και να γίνουν στρατιωτάκια. Ε τώρα, τα φαντάρια και τα ξιωματικάκια θα ναι υποχρεωμένα να παρουσιάζουν όπλα από την αρχή δίχως δισταγμούς, μουρμούρες, αντιρρήσεις και ιδεολογικά σούρτα-φέρτα. Τέρμα τα «είπε ο Μαρξ», «εννοούσε ο Πουλαντζάς» και «είχε αφήσει παρακαταθήκη ο Μπριλάκης».

Πάνε αυτά, τώρα υπάρχει αρχηγός εκλεγμένος από τη λαϊκή βάση. Πάει να πει, είναι από μόνος του αυτοδύναμο ανώτατο πολιτικό όργανο, το οποίο αντλεί τη δύναμη του απ' ευθείας από τον απλό κόσμο του κόμματος, δίχως ενδιάμεσους και μεσολαβητές. Τώρα πια, αν πει ο αρχηγός ότι ο ήλιος βγαίνει από τη δύση, όσοι σύντροφοι του απαντήσουν «όχι, από την ανατολή βγαίνει» είναι εκτός γραμμής. Κι όποιος είναι εκτός γραμμής, ειδικά στην αριστερά, τον τρώει η μαρμάγκα.

Μεταξύ μας τώρα, αυτή ήταν μια προδιαγεγραμμένη πορεία και για τον ΣΥΡΙΖΑ και για τον Αλέξη. Να μαζέψει και τυπικά όλη την εσωκομματική εξουσία στα χέρια του, να φτιάξει την ομάδα και τις θέσεις του δίχως να πρέπει να απολογείται στον κάθε παλιό ρομαντικό ή ιδεοληπτικό Εσωτερικάκια και να πάει να αντιμετωπίσει τον Μητσοτάκη. Αυτά τα μεσοβέζικα να τρώει τις ώρες του ασχολούμενος με τις Ομπρέλες και τις ΡΕΝΕδες, με τους 53 και τους 63plus, δεν είναι ούτε της εποχής, ούτε για αρχηγούς αξιώσεων.

Τώρα ο Αλέξης μάζεψε όλες τις αρμοδιότητες και τις αποφάσεις αποκλειστικά στα δικά του χέρια, απέκτησε και τους Αυριανιστές κλακαδόρους του σαν κάθε ηγέτης που σέβεται τον εαυτό του, θα κάτσει λοιπόν στον θρόνο του δίχως περισπασμούς και μουρμούρες υπηκόων να τριβελίζουν τα αυτιά του και θα σκεφτεί τη στρατηγική και την πολιτική του. Θα την ξεδιπλώσει όπως γουστάρει και θα δώσει την μάχη του με την Κυριάκο ή με την Ιστορία δίχως να έχει παρενοχληθεί από κανέναν. Με αποκλειστικά δική του ευθύνη.

Και μετά τις δύο επόμενες ήττες του - η μια κοντά στην άλλη - θα βρεθεί μόνος του απέναντι σ’ ένα σώμα που τον Απρίλιο του 2022 επέλεξε να μεταβληθεί από θεσμικός πολιτικός οργανισμός σε σώμα Πραιτωριανών, με μοναδικό στόχο την κατάκτηση της εξουσίας. Το πέτυχε ο αρχηγός; Θα τον θεοποιήσουν. Δεν το πέτυχε; Θα τον φάνε ψυχρά και θα πάνε για άλλον.