Τι θα συμβεί αν ΗΠΑ και Κίνα δεν συνάψουν νέα εμπορική συμφωνία που θα δίνει τέλος στο μπαράζ των δασμών και θα σηματοδοτεί τη λήξη του εμπορικού πολέμου; Στις 12 Αυγούστου λήγει το μορατόριουμ που συμφώνησαν Ουάσιγκτον και Πεκίνο και η έκβαση των διαπραγματεύσεων θα κρίνει τα πάντα για την τάση που θα επικρατήσει σε αγορές και οικονομία στους επόμενους μήνες ίσως και χρόνια.
Οι επιχειρηματικοί ηγέτες ανά την υφήλιο προετοιμάζονται για μεγάλες ανατροπές σε όλους τους κλάδους της οικονομικής δραστηριότητας, από τα μέταλλα και τις κατασκευές, έως την τεχνητή νοημοσύνη και τις επενδύσεις. Αυτό που τους προβληματίζει περισσότερο δεν είναι η βραχυπρόθεσμη αύξηση του κόστους αλλά η μακροπρόθεσμη ανταγωνιστικότητα. Εκεί είναι που θα κριθεί ο νέος… μαραθώνιος, καθώς οι επιχειρήσεις που θα επιδείξουν τη μεγαλύτερη ανθεκτικότητα είναι αυτές που θα επιβιώσουν.
Η αναταραχή που έχει προκληθεί στο διεθνές εμπόριο είναι ο ένας παράγοντας που ανησυχεί τους CEOs των μεγαλύτερων εταιρειών του πλανήτη. Ο άλλος παράγοντας είναι ο ακραίος πολιτικός κίνδυνος που κυριαρχεί μέσα στο 2025 λόγω των αποφάσεων Τραμπ.
Σημειώνεται ότι ο πιο πρόσφατος γύρος συνομιλιών μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Κίνας ολοκληρώθηκε στην Στοκχόλμη στις 29 Ιουλίου χωρίς να βγει… λευκός καπνός. Οι παγκόσμιες αγορές από τη μία πλευρά βλέπουν τον Ντόναλντ Τραμπ να παίρνει τις περισσότερες φορές αυτό που θέλει, όπως συνέβη με την Ε.Ε. και την Ιαπωνία αλλά και να επιβάλλει υψηλότερους δασμούς έως και 41% στις εισαγωγές προϊόντων από χώρες που δεν «συμμορφώθηκαν».
Από την άλλη γνωρίζουν ότι χωρίς συμφωνία μεταξύ των δύο μεγαλύτερων οικονομιών δεν μπορεί να υπάρξει… ειρήνη στο παγκόσμιο εμπόριο και ο κίνδυνος ύφεσης επανέρχεται στο προσκήνιο.
Ο εμπορικός πόλεμος δεν είναι κάτι καινούριο για τις αγορές. Ξεκίνησε… τυπικά στις 6 Ιουλίου του 2018, ξανά από τον Τραμπ. Οι μνήμες είναι ακόμα νωπές από τα όσα συνέβησαν εκείνη τη χρονιά αν και οι εξελίξεις που μεσολάβησαν είναι τόσο δραματικές, όπως η πανδημία, η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, η ενεργειακή κρίση και το πρώτο εξάμηνο της δεύτερης θητείας Τραμπ, που κοντεύουμε να ξεχάσουμε τι ακριβώς συνέβη πριν από μόλις 7 χρόνια.
Τότε, λοιπόν, το επενδυτικό κλίμα είχε καταρρεύσει εξαιτίας του πρώτου εμπορικού πολέμου ΗΠΑ-Κίνας. Επί προεδρίας Τραμπ όλα αυτά, καθώς ο Αμερικανός πρόεδρος ήθελε να αλλάξει τις ισορροπίες στο «κατεστραμμένο» όπως το χαρακτήριζε παγκόσμιο εμπόριο. Οι υψηλότεροι δασμοί που επιβλήθηκαν οδήγησαν σε ανατιμήσεις πλήττοντας τους καταναλωτές και την οικονομία. Παράλληλα, αμέτρητες επιχειρήσεις αναγκάστηκαν να
προσαρμοστούν σε νέα δεδομένα, καθώς οι ανατροπές στις εφοδιαστικές αλυσίδες ήταν μεγάλες ενώ εκτινάχθηκε και η αβεβαιότητα.
Ο S&P 500 έχασε περίπου το 1/10 της αξίας του μέσα σε ένα μήνα και 6,4% στο σύνολο του 2018. Η κρίση κορυφώθηκε τον Δεκέμβριο όταν ο δείκτης της Wall σημείωσε πτώση 11,3% μεταξύ 11-24 Δεκεμβρίου. Η κλιμάκωση του εμπορικού πολέμου είχε ενισχύσει τις ανησυχίες για αυξήσεις επιτοκίων από την Fed, την ώρα που εκφράζονταν φόβοι και για εξασθένηση της οικονομικής δραστηριότητας.
Fast forward στο 2025 και είναι εύκολο να καταλάβει κανείς ότι οι ανησυχίες των επενδυτών δεν απέχουν και πολύ από το 2018. Μόνο που σήμερα υπάρχει και ο προβληματισμός για τις υψηλές αποτιμήσεις. Επίσης, το μπαράζ των δασμών του Απριλίου, όταν ο Τραμπ ανακοίνωσε δασμούς 145% στα κινεζικά προϊόντα και δύο ημέρες αργότερα το Πεκίνο απάντησε με δασμούς 125% στα αμερικανικά προϊόντα, δείχνει ότι η κατάσταση μπορεί πολύ εύκολα να ξεφύγει από τον έλεγχο.
Η ανακωχή που λήγει στις 12 Αυγούστου οδήγησε σε πτώση των δασμών στο 30% από πλευράς ΗΠΑ και στο 10% από πλευράς Κίνας. Τώρα μένει να δούμε αν θα υπάρξει συνολική και κυρίως βιώσιμη συμφωνία.
Υπενθυμίζεται ότι το 2020 συμφωνήθηκε μία άτυπη εκεχειρία μεταξύ των δύο μεγαλύτερων οικονομιών, ενώ και η άπλετη ρευστότητα που διοχετεύτηκε στο σύστημα στον απόηχο της πανδημίας, συνέβαλε στην βελτίωση των οικονομικών συνθηκών. Αυτή τη φορά το εμπορικό deal ΗΠΑ-Κίνας θα πρέπει να έχει διάρκεια γιατί σε διαφορετική περίπτωση η παγκόσμια οικονομία κινδυνεύει με ύφεση και ορισμένοι αναλυτές ήδη κάνουν λόγο για τη χειρότερη δεκαετία από το 1960.
