Του Rogert Higgs
Ο Γερουσιαστής Hiram Johnson λέγεται πως είπε κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου “Η πρώτη απώλεια, όταν καταφθάνει ο πόλεμος, είναι η ειρήνη” κι αυτή η παρατήρηση διατυπώθηκε με πάνω-κάτω τις ίδιες λέξεις πολλές φορές, τόσο πριν από το απόφθεγμα του Τζόνσον, όσο και μετά απ' αυτό. Αναμφισβήτητα η δήλωση αυτή ανταποκρίνεται στην αλήθεια, αλλά ισχύει επίσης και σε ένα πολύ ευρύτερο πλαίσιο.
Τα κράτη δεν ασχολούνται μόνο με τις κατακτήσεις, τη λεηλασία και την καστολή, αλλά επίσης - για να δημιουργήσουν τις συνθήκες στις οποίες θα καθίσταται λιγότερο πιθανό ο πληθυσμός να αντισταθεί στις καταχρήσεις του κράτους ή να επαναστατήσει εναντίον τους - με τη διαπεραστική εξαπάτηση. Όσοι υποστηρίζουν ιδεολογικά το κράτος συνήθως παρερμηνεύουν σταθερά το τι κάνει το κράτος και το πώς το κάνει. Έτσι, όχι μόνο ο πόλεμος - η χαρακτηριστικότερη πράξη του κράτους - αλλά και ο κρατισμός γενικότερα κάνει την αλήθεια το πρώτο θύμα των αξιώσεων, των προτάσεων, των προγραμμάτων και των σχεδίων του.
Αναλογιστείτε κάποια συχνά παραδείγματα. Οι ξένοι πωλητές δεν “ξεφορτώνονται” αγαθά στις αμερικανικές αγορές - τα πωλούν σε τιμές που οι Αμερικανοί αγοραστές βρίσκουν ελκυστικές. Οι μετανάστες και οι πρόσφυγες δεν “εισβάλλουν” στις ΗΠΑ - διασχίζουν τα σύνορα και, αν δεν εμποδιστούν από τους κρατικούς φορείς, εισέρχονται ειρηνικά στη χώρα. Μετά από έναν τυφώνα ή κάποια άλλη φυσική κατάσταση ανάγκης, οι τοπικοί πωλητές δεν “αισχροκερδούν” - πωλούν, ως συνήθως, σε τιμές που αντανακλούν τις κυρίαρχες εκείνη την στιγμή συνθήκες της προσφοράς και της ζήτησης. Τα κρατικά προγράμματα για την απασχόληση δεν “δημιουργούν θέσεις εργασίας” - προσλαμβάνουν ανθρώπους για πολιτικώς προσδιορισμένες δράσεις ενώ, λόγω της χρηματοδότησης των προγραμμάτων αυτών από τη φορολογία, μειώνουν τον αριθμό των ανθρώπων που προσλαμβάνονται για δραστηριότητες τις οποίες οι καταναλωτές αξιολογούν άμεσα ή εμμέσως ως επιθυμητές. Η Υπηρεσία Ασφάλειας των Μεταφορών δεν παρέχει “ασφάλεια” στους επιβάτες των αεροπορικών εταιριών - παρέχουν ένα θέατρο ασφάλειας ενώ μειώνουν σημαντικά την άνεση των επιβατών και την ευκολία του ταξιδιού - και πιθανότατα και την πραγματική τους ασφάλεια.
Εν κατακλείδι, πίσω από σχεδόν κάθε κρατική αξίωση, πρόταση, πρόγραμμα ή σχέδιο βρίσκεται μια κατάχρηση της γλώσσας. Είναι στη φύση του κράτους να ονομάζει πράξεις του συχνά με το αντίθετο αυτού που πραγματικά είναι. Καλό θα είναι να έχουμε κατά νου τη σαρωτική διακήρυξη του Νίτσε “Ό,τι λέει το κράτος είναι ψέμα”. Συχνά δεν πρόκειται για ένα καθαρό και απλό ψέμα, αλλά για μια γκροτέσκα διαστρέβλωση της πραγματικότητας που πηγάζει από τη διαστροφή της γλώσσας.
--
Ο Robert Higgs είναι ερευνητής πολιτικής οικονομίας για το Independent Institute και εκδότηση του τριμηνιαίου περιοδικού του Ινστιτούτου The Independent Review. Είναι μέλος του δικτύου στελεχών του FEE.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στα αγγλικά στις 12 Απριλίου 2018 και παρουσιάζεται στα ελληνικά με την άδεια του Foundation for Economic Education και τη συνεργασία του ΚΕΦΙΜ “Μάρκος Δραγούμης”.
