Γράφει ο Walter Olson*
Πόσο καλά πήγαν οι ενδιάμεσες εκλογές της Τρίτης; Πολύ. Η βία στις κάλπες, που κάποιοι φοβούνταν πολύ, δεν συνέβη. Ούτε σημειώθηκε εκτεταμένος εκφοβισμός. Παρ' όλη τη συζήτηση για καταστολή ψηφοφόρων, η πρόσβαση στις κάλπες ήταν υγιής και χωρίς προβλήματα στην πολιτεία της Τζόρτζια και σχεδόν παντού αλλού. Σχεδόν όλοι οι υποψήφιοι που είχαν εκφράσει δυσπιστία ως προς την εκλογική διαδικασία στην πραγματικότητα παραδέχθηκαν έγκαιρα ότι έχασαν. (Σε ό,τι αφορά αυτό το τελευταίο σημείο, ο Benjy Sarlin προσφέρει μια πειστική εξήγηση, ότι ο Ντόναλντ Τραμπ είναι απλώς διαφορετικός από τους περισσότερους ανθρώπους ως προς την προθυμία του να δεσμευτεί με απόλυτη ένταση σε έναν καταιγισμό ψεμάτων: όλα βοηθούν να φανεί «πόσο ήταν το Stop The Steal ήταν ένα φαινόμενο ενός και μόνο ανθρώπου σχεδιασμένο από τα πάνω προς τα κάτω το 2020».)
Κάθε ημέρα εκλογών περιλαμβάνει και ειδήσεις που παίζουν λίγο, αλλά στην πραγματικότητα εμπίπτουν στο κανονικό εύρος των πραγμάτων που συμβαίνουν αυτή την εποχή του χρόνου. Ακολουθούν τέσσερις ιστορίες για τις οποίες δεν χρειάστηκε να αναστατωθούμε ιδιαίτερα.
ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΑ ΕΚΑΝΑΝ ΘΑΛΑΣΣΑ. Παράδειγμα: λόγω ανθρώπινου λάθους, μια κομητεία της Τζόρτζια απέτυχε να στείλει περίπου 1.000 επιστολικά ψηφοδέλτια. Το σφάλμα ανακαλύφθηκε, η κομητεία προσπάθησε να διορθώσει τα πράγματα και δόθηκαν στους ψηφοφόρους που επηρεάστηκαν πολλές επιλογές για να προσαρμοστούν. Δεν ήταν αποτέλεσμα συνομωσίας και τα πράγματα θα πάνε καλά.
ΤΑ ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΑ ΤΑ ΕΚΑΝΑΝ ΘΑΛΑΣΣΑ. Σε κάθε μεγάλη εκλογική αναμέτρηση, κάπου ο εξοπλισμός χαλάει. Αυτή τη φορά υπήρξαν αστοχίες κατάταξης των ψηφοδελτίων που προκάλεσαν καθυστερήσεις, ορισμένες από αυτές σοβαρές, για τους ψηφοφόρους σε 70 από τα 223 εκλογικά κέντρα στην κομητεία Maricopa της Αριζόνας. Ευτυχώς, όπως στην περίπτωση της Τζώρτζια, οι σύγχρονες μέθοδοι ψηφοφορίας ενσωματώνουν εφεδρικές επιλογές που περιλαμβάνουν τη χρήση προσωρινών αποθετηρίων για τα ψηφοδέλτια που δεν γίνονται αποδεκτά από τους μηχανικούς ταξινομητές, καθώς και τη διαθεσιμότητα άλλων εκλογικών κέντρων χωρίς αναμονή. (Σύμφωνα με το σύστημα της Αριζόνας, δεν χρειάζεται να ψηφίσει κανείς στην περιφέρεια της γειτονιάς του, αλλά μπορεί να πάει σε όποιο εκλογικό κέντρο θέλει). Και πάλι: δεν επρόκειτο για αποτέλεσμα συνωμοσίας, παρά τις προσπάθειες που έγιναν να παρουσιαστεί ως κάτι τέτοιο.
ΚΑΠΟΙΟΣ ΜΗΝΥΣΕ ΚΑΠΟΙΟΝ. Κάθε μεγάλη εκλογική αναμέτρηση περιλαμβάνει και αντιδικίες. Όταν η αντιδικία είναι αβάσιμη, όπως με την προσπάθεια να σταματήσει η επιστολική ψηφοφορία στο Ντιτρόιτ, η δουλειά των δικαστηρίων είναι να την απορρίψουν και εμείς (και οι ψηφοφόροι) μπορεί να συναγάγουμε αρνητικά συμπεράσματα για αυτούς που την υπέβαλαν. Άλλες φορές το ζήτημα είναι πιο αμφιλεγόμενο, όπως με τη διαμάχη στην Πενσυλβάνια στην οποία το ανώτατο δικαστήριο της πολιτείας χωρίστηκε σε 3-3 ως προς το αν θα πρέπει να προσμετρηθούν ή όχι τα ψηφοδέλτια που φτάνουν σε φακέλους χωρίς ημερομηνία ή με λάθος ημερομηνία.
Οι περισσότερες από τις νομικά στενές διεκδικήσεις τείνουν να αφορούν σχετικά λίγες πραγματικές ψήφους. Κάποια μέσα παρουσίασαν ότι η πρόσφατη διαμάχη στην Πενσυλβάνια σχετικά με τη χρονολόγηση των φακέλων είχε ως αποτέλεσμα την απόρριψη περισσότερων από 2.000 ψηφοδελτίων στη Φιλαδέλφεια, αλλά σύμφωνα με έναν λογαριασμό της Washington Post, αυτός είναι ο *συνολικός* αριθμός που απορρίφθηκε και τα ψηφοδέλτια απορρίφθηκαν για πολλούς λόγους πέρα από τη λανθασμένη χρονολόγηση του φακέλου. Επιπλέον, τα επιστολικά ψηφοδέλτια που απορρίπτονται μπορούν συχνά να διασωθούν («να θεραπεύτουν») αντί να αφανιστεί η ψήφος τους.
Η ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΣΤΕΙΛΕ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΕΣ. Το Υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ ανακοίνωσε τη Δευτέρα ότι στέλνει εκλογικούς παρατηρητές σε 24 πολιτείες και ο κυβερνήτης της Φλόριντα DeSantis είπε ότι δεν θα επιτρέψει την παρουσία τους στα εκλογικά τμήματα στην πολιτεία του. Εδώ, οι ανακλαστικά έντονες αντιδράσεις χωρίστηκαν σε αντιτιθέμενα στρατόπεδα: από τη μία πλευρά οι «Θεέ μου, τα πράγματα έχουν γίνει τόσο άσχημα που πρέπει να παρέμβουν οι ομοσπονδιακές αρχές» και από την άλλη οι «Θεέ μου, ο Merrick Garland διαπράττει νέα ύβρη έναντι του Συντάγματος».
Η πραγματική ιστορία είναι λιγότερο συναρπαστική. Η ομοσπονδιακή χρήση παρατηρητών για τη συμμόρφωση ως προς τον νόμο για τα δικαιώματα ψήφου γίνεται εδώ και 50 χρόνια και η πρακτική αυτή τείνει να φθίνει, αντί να επιταχύνεται, την τελευταία δεκαετία. Η υπόθεση Shelby County του Ανώτατου Δικαστηρίου το 2013 περιόρισε κατά πολύ τη διακριτική ευχέρεια των ομοσπονδιακών αρχών να τοποθετούν παρατηρητές *μέσα* σε εκλογικά τμήματα στις περιοχές που θεωρούν ύποπτες. Το Υπουργείο Δικαιοσύνης παραμένει ελεύθερο να στέλνει παρατηρητές για καθήκοντα που δεν απαιτούν πρόσβαση σε εκλογικά κέντρα, όπως για την υποβολή καταγγελιών ή την καταγραφή συνεντεύξεων από ντόπιους, αλλά αυτά είναι σχετικά μικρής σημασίας πράγματα. Όλες οι πλευρές φαίνεται να συμφωνούν ότι εκτός από εξαιρετικές καταστάσεις όπως στην περίπτωση που υπάρχει δικαστική απόφαση, οι ομοσπονδιακοί δεν έχουν το δικαίωμα να αράζουν μέσα σε εκλογικά κέντρα εκτός εάν τους το επιτρέπει αυτό η πολιτειακή νομοθεσία. Έτσι, η αντιπαράθεση στη Φλόριντα δεν ήταν και πολύ αντιπαράθεση τελικά.
Έχω γράψει στο παρελθόν για το πώς τα αντιμαχούμενες πλευρές της «καταστολής των ψηφοφόρων» και «ακεραιότητας των ψηφοφόρων» αριστερά και δεξιά ενθαρρύνουν τη διάδοση μιας ανησυχητικής εικόνας ενός εκλογικού συστήματος που βρίσκεται σε κρίση, παρόλο που σε γενικές γραμμές το σύστημα που έχουμε τείνει να λειτουργεί αρκετά καλά. Τα πράγματα την Τρίτη πήγαν ως επί το πλείστον φυσιολογικά και βαρετά, και στον κόσμο της εκλογικής διαχείρισης, το κανονικό και το βαρετό είναι κάτι το καλό.
*Ο Walter Olson είναι στέλεχος στο Κέντρο Συνταγματικών Σπουδών Robert A. Levy του Cato Institute.
**Το άρθρο δημοσιεύθηκε στα αγγλικά στις 10 Νοεμβρίου 2022 και παρουσιάζεται στα ελληνικά με την άδεια του Cato Institute και τη συνεργασία του ΚΕΦίΜ - Μάρκος Δραγούμης.
