Η κυβέρνηση δηλώνει ότι το ΣΕΦ θα πάει οπωσδήποτε στην ομάδα μπάσκετ του Ολυμπιακού. Βλέπετε, η ελληνική πολιτεία έχει υπάρξει μέχρι σήμερα γενναιόδωρη με τόσα άλλα σωματεία, γιατί όχι και με αυτό των αδελφών Αγγελόπουλων, η ομάδα των οποίων έχει και τους περισσότερους οπαδούς στη χώρα; Δεν πρόκειται το σημερινό μας σημείωμα να ανησυχήσει κάποιον ιδιαίτερα. Νέοι ήμασταν και γεράσαμε. Η ουσιαστική παραχώρηση του γηπέδου Καραϊσκάκη, για παράδειγμα, δεν ωφέλησε τον αθλητισμό του Πειραιά! Κι αν ήταν οι κυβερνήσεις να κερδίζουν ψήφους απ’ αυτά, θα είχαμε ακόμη την χούντα.
Θα θέλαμε να επαναλάβουμε την δήλωση του αναπληρωτή υπουργού αθλητισμού Γιάννη Βούτση για το θέμα. Προσωπικά την διάβασα πάρα πολλές φορές. Από τη μία οι βόμβες σε Τεχεράνη και Τελ Αβίβ και από την άλλη «αυτό». Να τις ξαναδούμε μαζί γραμμή - γραμμή με τις παρατηρήσεις μας εντός παρενθέσεως. Επειδή μπορεί εμείς να είμαστε παρεξηγιάρηδες ή τίποτε ανισόρροποι ή ανίδεοι.
«Να ξεκινήσω με κάτι που δεν είναι παρεξηγήσιμο και δεν θα δημιουργήσει ερωτηματικά. Το ΣΕΦ πρέπει να πάει στον Ολυμπιακό. Τελεία, παύλα, παράγραφος. (Αφού το έχει αποφασίσει η κυβέρνηση μας, εμάς δεν μας πέφτει λόγος. Εξαιρετικός τρόπος για να δηλώνει κανείς ότι η δημόσια περιουσία θα καταλήξει στα χέρια ιδιωτών. Έτσι ή αλλιώς, όπως λέει ο υπουργός μας. Και αν ήσασταν εσείς ο ιδιώτης αυτός, τι θα δίνατε ως αντιπαροχή; Καταπληκτικός τρόπος για να διαπραγματευτεί κανείς. Τελεία, παύλα, παράγραφος, που λέει και ο υπουργός μας).
Δεύτερον, θα πάει έτσι απλά με μια πράξη; Όχι, χρειάζεται μια διαδικασία συζήτησης, γιατί θα συνοδευτεί και από κάποια άλλα πράγματα, τα οποία μπαίνουν σε μία ζυγαριά αξιολόγησης εμπράγματων δικαιωμάτων του δημοσίου. Κανείς σήμερα δεν θέλει να αμφισβητηθεί η ηθική του γιατί πολύ εύκολα μπορεί να αμφισβητηθεί αν πάει μια διάταξη στη Βουλή. (Για να καταλάβουμε. Αφού θα το δώσετε που θα το δώσετε, υπουργέ μας, γιατί το παιδεύετε τόσο πολύ; Τελειώστε το να μην είναι και οι κκ Αγγελόπουλοι σε ανησυχία. Αφού πήρε ο «αντίπαλος» να πάρουν κι αυτοί. Λεφτά υπάρχουν! Συγγνώμη, λάθος. Γήπεδα υπάρχουν).
Εκεί εξετάζεται το “τι δίνεις, γιατί το δίνεις”. Δεν θα είναι μόνο το κλειστό αυτό του Ολυμπιακού το ΣΕΦ, θα έχει και κάποια άλλα γύρω-γύρω πράγματα, τα οποία αξιολογούνται στη ζυγαριά ώστε να υπάρχει μια αντιστάθμιση με αυτά του ΟΑΚΑ. (Αφήστε κύριε υπουργέ, δεν το σώζετε. Μετά το τελεία, παύλα, παράγραφος, οτιδήποτε άλλο πείτε δεν ισορροπεί τα πράγματα. Και δεν νομίζουμε ότι έχετε διάθεση να ισορροπήσετε κάτι. Το έχετε πει ξεκάθαρα. Το γήπεδο θα πάει στον Ολυμπιακό. Και μην μας πείτε ότι το γήπεδο δεν συντηρείται χωρίς τον ολυμπιακό. Η απάντηση σε αυτό είναι ας πάει ο ιδιώτης να αγοράσει έκταση και να δημιουργήσει ένα νέο γήπεδο. Να δούμε αν τον συμφέρει αυτό ή να μείνει στο δημόσιο ΣΕΦ. Δεν είμαστε εναντίον της σύμπραξης δημοσίου και ιδιωτικού τομέα. Αλλά εδώ δεν μιλάμε γι αυτό. Ούτε πρόκειται για κάποιο κοινωφελές ίδρυμα που χρειάζεται την βοήθεια του δημοσίου. Είναι Ανώνυμες Εταιρείες).
Η Πολιτεία θα προσπαθήσει να δημιουργήσει συνθήκες ισονομίας και δικαιοσύνης. Να μην αισθάνεται δηλαδή κανείς δικαιωμένος ή θιγμένος. (Η αλήθεια είναι ότι δεν είναι ο Ολυμπιακός ο πρώτος ευνοημένος. Υπήρξε πριν ο μεγάλος «αντίπαλος» των Αγγελόπουλων, ο κ. Γιαννακόπουλος. Εδώ, λοιπόν, είναι το ζήτημα. Αφού πήρε ο ένας να πάρει και ο άλλος. Μοιάζει σωστό ως επιχείρημα. Στην βάση που τοποθετείται είναι σωστό. Οπότε περιμένουμε από αύριο να δοθούν γήπεδα και εκτάσεις του δημοσίου και σε άλλες ΠΑΕ και ΚΑΕ).
Στην προσπάθεια αυτή καθυστερούμε αυτή μόνο και μόνο για αυτό το σημείο. Η Πολιτεία, η Κυβέρνηση έχει αποφασίσει ότι το ΣΕΦ πρέπει να δοθεί στον Ολυμπιακό. Αυτό από μόνο του λέει ότι πρόθεσή μας είναι να γίνει το συντομότερο δυνατό. Δεν έχουμε λόγο να το καθυστερήσουμε. Ο λόγος για την χρονοκαθυστέρηση είναι ότι πρέπει να συμφωνήσουμε σε κάποια επιμέρους ζητήματα πολύ σημαντικά όμως για το δημόσιο αίσθημα». Τέλος των δηλώσεων του κυρίου υπουργού, μας φάνηκε σαν να πέρασε ένας αιώνας…
Δεν θα είχαμε ασχοληθεί με το θέμα, αν δεν υπήρχε αυτό το «τελεία, παύλα, παράγραφος». Δεν θα είχαμε ασχοληθεί επειδή έχουμε βαρεθεί να γράφουμε και να ξαναγράφουμε χρόνια τώρα. Αλλά αυτό το «τελεία, παύλα, παράγραφος» μας ενόχλησε. Χτύπησε κατευθείαν στον εγκέφαλο. Ξέρουμε! Ξύδι! Θα το πιούμε μέχρι την τελευταία σταγόνα. Έτσι είναι αυτά τα πράγματα. Και κάπου εκεί σκεφτόμαστε το εξής: Το κάνουν που το κάνουν. Είναι ανάγκη να ενοχλούν και από πάνω; Να ξέρουν πάντως ότι από τους οπαδούς δεν πρόκειται έτσι να κερδίσουν ψήφους. Από τους σκεπτόμενους φορολογούμενους, όμως, μπορεί και να χάσουν. Τελεία, παύλα παράγραφος…
Θανάσης Μαυρίδης
