Πώς τα πανεπιστήμια καταπολεμούν τις απειλές στον κυβερνοχώρο

Πώς τα πανεπιστήμια καταπολεμούν τις απειλές στον κυβερνοχώρο

Τρία πανεπιστήμια του Ηνωμένου Βασιλείου επλήγησαν πρόσφατα από κυβερνοεπίθεση, η οποία παρέλυσε τα συστήματα πληροφορικής των ιδρυμάτων αναγκάζοντας τους φοιτητές και το προσωπικό να εργαστούν από το σπίτι.

Σύμφωνα με πληροφορίες για τις ύποπτες επιθέσεις στα Πανεπιστήμια του Κέιμπριτζ, του Μάντσεστερ και του Γουλβερχάμπτον ευθύνονται φοιτητές από το Σουδάν, οι οποίοι διαμαρτύρονται για τα γεγονότα που συμβαίνουν στη Μέση Ανατολή. 

Αυτό δεν ήταν ένα μεμονωμένο περιστατικό. Το 2023, δεδομένα που ανήκαν στο Πανεπιστήμιο της Δυτικής Σκωτίας βγήκαν σε δημοπρασία από μια διαδικτυακή συμμορία. Αν και τα κίνητρα πίσω από τις δύο επιθέσεις μπορεί να είναι διαφορετικά, η ζημία στα πανεπιστήμια του Ηνωμένου Βασιλείου είναι ανυπολόγιστη. Και ενώ δεν είναι ποτέ καλή στιγμή για να χτυπηθεί κανείς από μια επίθεση στον κυβερνοχώρο, υπάρχουν φορές που μπορεί να είναι καταστροφική.

«Η επιχείρησή μας είναι εποχιακή, οπότε προσλαμβάνουμε τους περισσότερους φοιτητές κατά τη διάρκεια ενός συγκεκριμένου χρονικού διαστήματος», εξήγησε ο Μαρκ Γουντλινγκ, CIO στο Πανεπιστήμιο του Salford. «Εάν μια επίθεση συνέβαινε κατά τη διάρκεια της διήμερης περιόδου εκκαθάρισης, θα μπορούσε να σημαίνει απώλεια εσόδων ύψους 30 εκατ. λιρών ετησίως για τρία χρόνια». 

Φυσικά, οι απειλές για την κυβερνοασφάλεια που αντιμετωπίζει ο εκπαιδευτικός τομέας του Ηνωμένου Βασιλείου είναι γνωστές. Ως ιδρύματα που διαχειρίζονται τεράστιες ποσότητες προσωπικών πληροφοριών, ερευνητικών δεδομένων και πνευματικής ιδιοκτησίας, αποτελούν «μαγνήτη» για τους εγκληματίες του κυβερνοχώρου. Σε ορισμένες περιπτώσεις, στοχοποιούνται για χρηματικό κέρδος. Σε άλλες περιπτώσεις, πέφτουν θύματα επιθέσεων που χρηματοδοτούνται από το κράτος.

Όλα αυτά δείχνουν ένα πράγμα: τα πανεπιστήμια αποτελούν μεγάλους στόχους για όσους επιδιώκουν να προκαλέσουν τη μέγιστη δυνατή αναστάτωση, είτε για να κερδίσουν πολιτικούς πόντους, είτε για να αποκτήσουν οικονομικά κέρδη.

Η ασφάλεια των πανεπιστημίων είναι μια σύνθετη πρόκληση

Τα πράγματα γίνονται πιο περίπλοκα επειδή οι πανεπιστημιουπόλεις έχουν τόσο μεγάλη εναλλαγή φοιτητών κάθε χρόνο, γεγονός που καθιστά την εκπαίδευση γύρω από την ευαισθητοποίηση σε θέματα ασφάλειας στον κυβερνοχώρο, ειρωνικά, ακόμη πιο δύσκολη. Αντιμέτωπα με συνεχή επίπεδα απειλών, τα πανεπιστήμια αναζητούν διαρκώς την αναβάθμιση των συστημάτων τους για την εφαρμογή ασφάλειας επόμενης γενιάς, ώστε να βοηθήσουν στη διατήρηση της ασφάλειας των πανεπιστημιουπόλεών τους.

Μια συγκεκριμένη τεχνολογία - η αυτόνομη διαχείριση τελικών σημείων (Autonomous Endpoint Management, AEM) φαίνεται να παίρνει κορυφαίες βαθμολογίες. Συνδυάζει τη δύναμη της διαχείρισης της προστασίας των τερματικών σημείων σε πραγματικό χρόνο με την Τεχνητή Νοημοσύνη (AI) για τη δημιουργία μιας πλατφόρμας που είναι ακόμη πιο γρήγορη στην παροχή δεδομένων και πληροφοριών σε εκατομμύρια τερματικά σημεία.

Ο συνδυασμός των δεδομένων σε πραγματικό χρόνο με την ΤΝ αποτελεί ένα κβαντικό άλμα προς τα εμπρός για τα πανεπιστήμια που επιθυμούν να μετριάσουν τους κινδύνους, να διαχειριστούν τα περιβάλλοντά τους και να αποκαταστήσουν τα περιστατικά προτού προκληθεί ζημιά.

Μιλώντας για μια τέτοια πλατφόρμα, ο Άντι Πάουελ, αναπληρωτής διευθυντής και CTO στο Canterbury Christ Church University, την αποκαλεί «το ελβετικό μαχαίρι του στρατού της κυβερνοασφάλειας». Σύμφωνα με τον Πάουελ λειτουργεί σε όλο το δύσκολο υβριδικό περιβάλλον cloud μας με χιλιάδες συνδεδεμένες συσκευές φοιτητών για να μας κρατά συνεχώς ασφαλείς και συμβατούς.

«Η ταχύτητα με την οποία μπορούμε να εντοπίζουμε και να καλύπτουμε τα τρωτά σημεία είναι αξιοσημείωτη και είμαστε υπερήφανοι για όσα μας επιτρέπει πλέον να κάνουμε. Ως λιτή ομάδα, όλα τα δεδομένα που χρειαζόμαστε είναι διαθέσιμα σε πραγματικό χρόνο σε μία απλή διεπαφή και οι αυτοματοποιημένες διαδικασίες που σας επιτρέπουν να μην έχετε τα χέρια σας και να εξοικονομείτε εβδομάδες χρόνου είναι ένα τεράστιο πλεονέκτημα», δήλωσε.