«Οι δικηγόροι που έχουν γνώση της δικογραφίας στη συντριπτική τους πλειοψηφία γνώριζαν ότι δεν υπήρξε ποτέ ζήτημα παράνομου φορτίου διότι πολύ απλά η εμπορική αμαξοστοιχία δεν επηρεάστηκε, δεν κάηκε από το δυστύχημα και η πυρόσφαιρα ως φαινόμενο ακολούθησε την πορεία της επιβατικής αμαξοστοιχίας». Αυτό δήλωσε μεταξύ πολλών άλλων ο δικηγόρος κ. Κουμπούρας σε συνέντευξή του στο Liberal. Gr (εδώ).
Το εύλογο ερώτημα που τίθεται είναι: αυτοί οι δικηγόροι δεν ενημέρωσαν τους πελάτες τους που ήταν οι οικείοι των θυμάτων για το τι υπάρχει στη δικογραφία; Η κοινή λογική λέει ότι θα τους ενημέρωσαν. Τότε, γιατί ευθύς ως ενημερώθηκαν δεν αναθεώρησαν τη γραμμή τους; απάντηση: διότι τα γεγονότα δεν εξυπηρετούν πρωτίστως τους πολιτικούς σχεδιασμούς κάποιων συγγενών ομού και δικηγόρων.
Έτσι, η μόνη λύση που τους απέμενε ήταν να κατασκευάσουν γεγονότα. Πώς θα συνέβαινε αυτό; Με την ξαφνική εμφάνιση τεχνικών συμβούλων οι οποίοι, με μια επικοινωνιακή καταιγίδα, πλάσαραν τη θεωρία του ξυλολίου. Πιασάρικη θεωρία που την ασπάστηκαν και μεγάλα ΜΜΕ και την ενέταξαν-- στο πλαίσιο της αντιπολιτευτικής τους τακτικής—στην καθημερινή ειδησεογραφία, εμπλουτισμένη και με τον ανάλογο σχολιασμό. Έτσι, εκ του μηδενός, εμφανίστηκε η ύπαρξη παράνομου εύφλεκτου υλικού, που κούμπωνε τέλεια με τον λαθρέμπορο-- φίλο του πρωθυπουργού.
Η συνέχεια ήταν εύκολη για όλους αυτούς που ήθελαν να αναδιατάξουν το πολιτικό σκηνικό, με άξονα μια σιδηροδρομική τραγωδία. Μετά από ενάμισι χρόνο, σιγά—σιγά, ο τόπος του δυστυχήματος άρχισε να αποκαλείται «τόπος εγκλήματος» και εκεί επάνω πλέχθηκε ο μύθος της συγκάλυψης.
Δηλαδή, συνειδητά δικηγόροι και μερίδα συγγενών γνώριζαν ότι διακινούσαν έναν ψευδές σενάριο διότι αυτό εξυπηρετούσε τις σκοπιμότητές τους. Συγχρόνως—και αυτό έχει τη σημασία του—αδιαφόρησαν πως έτσι σπίλωναν την τιμή και την υπόληψη του νεκρού οδηγού της εμπορικής αμαξοστοιχίας, καθώς τον θεωρούσαν ότι διακινούσε λαθραίο υλικό. Ανερυθρίαστα, εκδιώχθηκε η μητέρα του από το ετήσιο μνημόσυνο από δικηγόρο ο οποίος γνώριζε ότι ο γιος της ήταν αθώος. Σήμερα, αυτή η μητέρα βιώνει τη δικαίωσή της μέσα στο πένθος της.
Από τη συνέντευξη του κ. Κουμπούρα προκύπτει και κάτι άλλο, επίσης ενδιαφέρον. Αποδεικνύεται γιατί μερίδα των συγγενών με τις συνεχείς παρεμβάσεις της προς τον εφέτη—ανακριτή δεν ήθελε να περατωθεί η ανακριτική διαδικασία. Διότι μέσα από το δημοσιευμένο πόρισμά του θα κατέρρεαν όλοι οι μύθοι με τους οποίους είχαν δηλητηριάσει την κοινωνία. Θα αποδεικνυόταν όλα αυτά που ήρθαν στη δημοσιότητα χάρη στις ενέργειες έντιμων επιστημόνων οι οποίοι έθεσαν τις γνώσεις τους στην υπηρεσία της αλήθειας.
Και το κερασάκι στη συνέντευξη του κ. Κουμπούρα: «Είναι πρωτοφανές σε μια τόσο σοβαρή υπόθεση οι διάδικοι πολιτικοί ενάγοντες να δίνουν με κάθε τρόπο επιχειρήματα υπεράσπισης στους κατηγορούμενους, την ύπαρξη των οποίων αγνοεί μέχρι σήμερα η κοινή γνώμη». Πραγματικά, ακούσατε τίποτα για τον κυρ—Βασίλη τον σταθμάρχη και τους άλλους δύο συναδέλφους του που την κοπάνησαν;
