Στο Φετιχιέ Τζαμί της Ναυπάκτου παρουσιάζεται η έκθεση ζωγραφικής του Χρήστου Μποκόρου με τίτλο «Παλίμψηστα». Το γεγονός περιλαμβάνει μια σειρά έργων που δημιουργήθηκαν ειδικά για τον χώρο κι άλλα που επανεντάσσονται στο μνημείο. Ο τίτλος «Παλίμψηστα» δηλώνει τη διαστρωμάτωση: όχι μόνο του υλικού — παλιά ξύλα, υφάσματα, φθαρμένες επιφάνειες — αλλά και της μνήμης. Η ζωγραφική λειτουργεί ως μέσο ανασύνθεσης της εικόνας, αλλά και της σχέσης του θεατή με την Ιστορία.
Το οθωμανικό μνημείο του 15ου αιώνα φιλοξενεί τα έργα χωρίς να τα ανταγωνίζεται. Τα προσφιλή θέματα του Μποκόρου — φλόγες, άνθη και λειτουργικά αντικείμενα, δηλαδή εργαλεία του βίου, πράγματα χρηστικά που φέρουν επάνω τους τον χρόνο, τη χρήση, την ανάγκη — περιβάλλονται στον χώρο του τεμένους από μια ησυχία που δεν είναι απλώς ατμοσφαιρική, αλλά θεμελιώδης για την πρόσληψή τους. Ο ζωγράφος ενδιαφέρεται σταθερά για τη συνάντηση έργου και μνημείου, για τη δυναμική ζωγραφικής και αρχιτεκτονικής. «Δεν είδε απλώς ένα εκθεσιακό κέλυφος, αλλά έναν τόπο μνήμης. Και στάθηκε απέναντί του με τον σεβασμό που του πρέπει. Γιατί αυτός είναι ο τρόπος του: να εισέρχεται αθόρυβα, με φως» εξηγεί στον συνοδευτικό κατάλογο της έκθεσης, η Γενική Διευθύντρια Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς του ΥΠΠΟ Δρ. Ολυμπία Βικάτου.
«… Ο παππούς κι η γιαγιά απ’ τη μάνα μου ήρθανε πρόσφυγες απ’ την Ανατολή, Ερένκιοϊ, Τσανάκκαλε, Οφρύνιο Τρωάδος. Κι εκεί κι εδώ άλλα ονόματα ηχούν στους ίδιους τόπους. Ξεπετσωμένοι τώρα οι τοίχοι, δίχως σοβά, πέτρα αρμολογημένη, ξυλοδεσιές, τόξα κι αψίδες, παράθυρα ανοιχτά στη μια πλευρά, βλέπουν το φως στον κήπο, τα απέναντι τυφλά, χτισμένα, σφαλισμένα και πάνω ο θόλος μια αγκαλιά, μια σκέπη, ναός και τάφος και θεός. Χτίσαν μπροστά του αποθήκη οι Βενετοί και φύλαγαν τ’ αλάτι. Να ‘ταν της θάλασσας το υπόλειμμα ή άραγε της Ιστορίας το δάκρυ; Παλίμψηστοι οι τόποι και οι μνήμες αξεδιάλυτες, παλίμψηστα και τα έργα που έφερα εδώ να σταθούνε για λίγο» αφηγείται ο ζωγράφος και μοιράζεται μια πορεία που έρχεται πίσω στον χρόνο, ταξιδεύοντας στη Ναύπακτο ένα «προσωπικό εικονοστάσι».
«Μια φλόγα μέσα του να καίει αδιάκοπα, η μόνη “κίνηση” μέσα στην έκθεση. Και ύστερα οι σοφά ζυγισμένες επιφάνειες χρώματος που αιωρούνται πάνω στον καμβά, όπως οι ίδιοι οι καμβάδες αιωρούνται μέσα στον χώρο, χωρίς να τον βαραίνουν. Υπάρχει αναμφισβήτητα κάτι τόσο καθηλωτικό σε αυτή την αδιαίρετη λιτότητα» επισημαίνουν η Δρ. Φωτεινή Σαράντη και η αρχαιολόγος Βίβιαν Στάικου, υπογραμμίζοντας τη διακριτική ισορροπία ανάμεσα στην αρχαιολογική διάσταση του μνημείου και την εικαστική του ενεργοποίηση.
Η έκθεση «Παλίμψηστα» διοργανώνεται από την Εφορεία Αρχαιοτήτων Αιτωλοακαρνανίας και Λευκάδος και τελεί υπό την αιγίδα του Δήμου Ναυπακτίας. Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη και λειτουργεί Τετάρτη – Κυριακή, 11.00 - 13.00 & 19.00 - 22.00. Περισσότερα για τον ζωγράφο στον προσωπικό ιστοχώρο: www.bokoros.com
