Η ιστορία του ΟΠΕΚΕΠΕ και της διαχείρισης γενικότερα των κοινοτικών αγροτικών επιδοτήσεων είναι παλιά, πονεμένη και, φυσικά, δεν αφορά μόνο την Ελλάδα. Ωστόσο, αυτό που συμβαίνει τώρα είναι η σταγόνα που έκανε το ποτήρι να ξεχειλίσει. Οι ευθύνες υπάρχουν και είναι διαχρονικές. Μόνο που ο κ. Ανδρουλάκης είναι αρχηγός του… πρωταθλητή και πρώτου διδάξαντος ΠΑΣΟΚ. Αλλά κατά τον Τριστάν Μπερνάρ «Κανείς δεν φαίνεται περισσότερο αθώος, από έναν ένοχο που δεν κινδυνεύει πια»!
Είναι πραγματικά απορίας άξιον πώς ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ ξεσπαθώνουν. Δεν πρόκειται για κρίση αμνησίας, αλλά για κρίση υποκρισίας.
Το μεν ΠΑΣΟΚ παριστάνει ότι προέρχεται από παρθενογένεση λες και δεν πληρώσαμε τα μαλλιά της κεφαλής μας σε πρόστιμα λόγω της δικής του κυβερνητικής κακοδιαχείρισης.
Ο δε ΣΥΡΙΖΑ σκόπιμα παραλείπει να αναφέρει ότι η έρευνα της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας, όπως επισήμως έχει ανακοινωθεί, ξεκινά από το 2017.
Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι οι κοινοτικές επιδοτήσεις προς τους αγρότες βρέθηκαν από την αρχή στο στόχαστρο των επιτήδειων, αλλά και μετατράπηκαν σε κομματικό εκλογικό εργαλείο με σκοπό την εξασφάλιση των ψήφων των αγροτών.
Αυτός ήταν ο λόγος που σε όλη την Ευρώπη δημιουργήθηκαν οργανισμοί πληρωμών (τύπου ΟΠΕΚΕΠΕ, που ιδρύθηκε το 1998), χωρίς ωστόσο να λυθεί το πρόβλημα. Μεταφέρθηκε απλά από τα υπουργεία Γεωργίας στους νεοσυσταθέντες οργανισμούς.
Αυτή τη στιγμή που μιλάμε, η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία ερευνά παρατυπίες, ελλιπείς ελέγχους και ατασθαλίες, εκτός από την Ελλάδα, σε Ιταλία, Ισπανία, Βουλγαρία, Κροατία, Ρουμανία (πατρίδα της Ευρωπαίας Εισαγγελέως) και σε πολλές περιπτώσεις έχουν ήδη γίνει συλλήψεις.
Ο κ. Ανδρουλάκης ποντάρει στη λήθη
Φαίνεται ότι ο κ. Ανδρουλάκης θεωρεί τον εαυτό του τυχερό επειδή η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία (που ερευνά μόνο απάτες σε βάρος του ευρωπαϊκού προϋπολογισμού) ιδρύθηκε το 2021 και προφανώς δεν θα επαρκούσαν χιλιάδες εισαγγελείς αν έφθανε σε τόσο μεγάλο βάθος χρόνου.
Παράλληλα, φαίνεται ότι πιστεύει πως έχουμε ξεχάσει ότι τα πρόστιμα από την πασοκική κακοδιαχείριση τα έχει ήδη πληρώσει ο ελληνικός λαός. Διότι μπορεί τότε να μην υπήρχε Ευρωπαϊκή Εισαγγελία στις Βρυξέλλες, υπήρχαν όμως άλλα ελεγκτικά όργανα.
Οπότε, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ θεωρεί τον εαυτό του αρκετά ασφαλή – μια «λευκή σελίδα ανέγγιχτη από λέξεις» - για να δηλώνει (28/5/2025, συνέντευξη στον Alpha και στον Αντώνη Σρόιτερ):
«Σήμερα ο Πρωθυπουργός είπε ότι θέλει να κόψει τον "γόρδιο δεσμό". Είναι κωμωδία να εμφανίζεται ο αρχιτέκτονας της διαφθοράς του ΟΠΕΚΕΠΕ ως εξυγιαντής. Αυτόν το "γόρδιο δεσμό" τον έδεσε αυτός και οι υπουργοί του. Και για να είμαι δίκαιος: το σκάνδαλο έχει ημερομηνίες και φαίνεται από την έρευνα της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας. 2018-2025. Άρα, η Νέα Δημοκρατία γνώριζε από την πρώτη ημέρα διακυβέρνησής της ότι υπάρχει τεράστιο ζήτημα διαφθοράς και το εργαλειοποίησε γιατί ο κ. Μητσοτάκης το κράτος το βλέπει ως λάφυρο. Δεν είναι εκσυγχρονιστής».
Πρόκειται για την επιτομή του θράσους, μετά από το άνευ προηγουμένου πασοκικό όργιο δεκαετιών να αποκαλεί τον Μητσοτάκη «αρχιτέκτονα της διαφθοράς».
Πληρώσαμε τα μαλλιά της κεφαλής μας σε πρόστιμα
Οι αποδείξεις είναι εδώ και δεν αμφισβητούνται:
-Από το 1999 μέχρι τα τέλη του 2004, σε 17 περιπτώσεις καταλογίστηκαν εις βάρος της χώρας μας πρόστιμα ύψους 565,32 εκ ευρώ (190 δισ. δρχ.) για κακή εφαρμογή των σχετικών κανονισμών, ανεπαρκείς ελέγχους, υπερβάσεις και παραβιάσεις της κοινοτικής νομοθεσίας. Τελικά, το 2007 κάναμε τη… σούμα και καταλήξαμε ότι τα πρόστιμα που είχαν καταλογιστεί για λάθη, παραλείψεις, παρατυπίες, ατελείς ελέγχους ήταν 860 εκ. ευρώ.
-Στις 3 Μαΐου 2004 ανακοινώθηκε ότι η Επιτροπή θα παρακρατήσει 4,97 εκ ευρώ από τους Έλληνες αγρότες ως αδικαιολογήτως καταβληθέντα χρήματα από το Γεωργικό Ταμείο της Κοινότητας. Παράλληλα, η ΕΕ προέβη σε έρευνα για εικονικά τιμολόγια και για τα θαλασσοδάνεια των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ σε χρεωμένες γεωργικές, βιομηχανικές και βιοτεχνικές επιχειρήσεις, ύψους τουλάχιστον 54 εκ. ευρώ. Επιπλέον και για κρατικές ενισχύσεις σε επιχειρήσεις στους νομούς Καστοριάς και Εύβοιας με τη μορφή επιδοτήσεων επιτοκίου και εγγυήσεων δανείων. Οι συγκεκριμένες επιχειρήσεις φαίνεται ότι ήταν προβληματικές και για την χορήγηση των ενισχύσεων δεν τέθηκε ως όρος η υποβολή σχεδίου αναδιάρθρωσης - σε αντίθεση με την κοινοτική νομοθεσία (Ιούνιος 2004).
-Τον Οκτώβριο του 2004 παραδόθηκαν στην πολιτική ηγεσία του αρμόδιου υπουργείου πορίσματα για καρτέλ παράνομης διακίνησης και ελληνοποίησης αγροτικών προϊόντων, που λειτουργούσε την προηγούμενη τετραετία με τεράστια κέρδη. Εμπλεκόμενα, 50 πρόσωπα (κτηνίατροι, έμποροι, σφαγείς, κρεοπώλες, εισαγωγείς). Τα προϊόντα προέρχονταν από Βουλγαρία, Ρουμανία και Αλβανία και αφορούσαν κρασί, μέλι, σταφίδα και αμνοερίφια (650.000 αμνοερίφια το χρόνο από το 2002).
-Τον Νοέμβριο του 2004 ανακαλύφθηκαν 304 περιπτώσεις πεθαμένων που είχαν εισπράξει παράνομα κοινοτικές επιδοτήσεις ελαιολάδου, που προστέθηκαν στους 241 οι οποίοι είχαν ανακαλυφθεί τον Οκτώβριο.
-Τον Ιανουάριο του 2005 έγινε γνωστό ότι από πρόχειρους ελέγχους που διενήργησε η Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Λάρισας, οι Λαρισαίοι παραγωγοί βαμβακιού έχουν δηλώσει κατά μέσον όρο τρία στρέμματα περισσότερα από αυτά που στην πραγματικότητα καλλιέργησαν. (Τα Νέα, 24/1/2005)
-Τον ίδιο μήνα, ο αείμνηστος υπουργός Μπασιάκος δήλωνε: «Κάθε υπέρβαση σε ποσότητες που θα λάβουν επιδότηση σημαίνει αυτόματη μείωση του συνολικού ποσού που δίνει η ΕΕ. Θα χάσουν οι πολλοί για χάρη των λίγων». Αποκάλυψε ότι 30.000 τόνοι βαμβάκι επιδοτήθηκαν παράνομα και ανακοίνωσε 17.500 διαπιστωμένες περιπτώσεις παρατυπιών και υπερβάσεων σε χωράφια που δηλώθηκαν και δεν υπάρχουν, χωράφια που δηλώθηκαν ταυτόχρονα για δύο ή περισσότερες καλλιέργειες καθώς και για υπέρβαση καλλιέργειας σε σχέση με τα νόμιμα δικαιώματα». Και τότε ανακοινώθηκαν επανέλεγχοι…
40 δισ. χαμένες ευρωευκαιρίες
Είναι χαρακτηριστικό το ρεπορτάζ της Ελευθεροτυπίας (29 Ιανουαρίου 2005) υπό τον τίτλο «1986-2003: Χάθηκαν 40 δισ. ευρωευκαιρίες. Καμιά άλλη χώρα μέλος δεν έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει κάθε χρόνο τέτοια εποχή η Ελλάδα, αν και μέχρι τώρα από τις πιο ευνοημένες από την ΚΠΑ χώρες μέλη, με πάνω από 2,5 δισ. ευρώ το χρόνο για χρηματοδοτήσεις στα ελληνικά τρακτέρ. Ωστόσο, η Ελλάδα ποτέ δεν κατόρθωσε να αξιοποιήσει αποδοτικά την ΚΠΑ. Οι ελληνικές κυβερνήσεις την είχαν εκμεταλλευτεί κομματικά.
Παράδειγμα: Από το 1995 η ΚΑΠ είχε επιβάλει νέο ολοκληρωμένο σύστημα ελέγχου των πληρωμών στους παραγωγούς. Όλα τα κράτη έσπευσαν να το εφαρμόσουν σε σύντομο χρονικό διάστημα. Εκτός από την Ελλάδα που άρχισε να το εφαρμόζει το 2002, τελευταία και καταϊδρωμένη, χωρίς ακόμη να το καταστήσει αξιόπιστο, γιατί δεν βολεύει κομματικές «εξυπηρετήσεις». Κι’ όλα αυτά τα χρόνια η Ελλάδα πλήρωνε μεγάλα πρόστιμα όχι για παραβάσεις, αλλά για ανύπαρκτους ελέγχους που δεν είχαν σχέση με το κοινοτικό σύστημα, αλλά με «ελέγχους» στις αγροτικές ψήφους. Κι’ είναι γεγονός ότι αυτή η «διαδικασία» είχε καθιερωθεί με τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, που είχαν αφιερώσει τη διαχείριση της χρηματοδότησης από την ΚΑΠ σε ένα κομματικό κατεστημένο».
Δηλαδή, η Ελλάδα είχε εισπράξει από το Κοινοτικό Γεωργικό Ταμείο στο όνομα της ΚΠΑ από το 1986 μέχρι το 2003, 40 δισ. ευρώ. Ένας πακτωλός χρημάτων που προφανώς δεν αξιοποιήθηκε αφού οι κινητοποιήσεις των αγροτών συνεχίζονται κανονικά κάθε Ιανουάριο!
Βαμβάκι: Είκοσι χρόνια φαγούρας
-Βήμα, 22 Απριλίου 2005: «Είκοσι χρόνια φαγούρας με το βαμβάκι. Ιλιγγιώδης αύξηση βαμβακοπαραγωγής το μείζον πρόβλημα της ελληνικής γεωργίας. Το προϊόν απορροφά το μεγαλύτερο μέρος των κοινοτικών ενισχύσεων και έτσι προσελκύστηκαν οι αγρότες που – κακώς – εγκατέλειψαν άλλες καλλιέργειες. Η Ελλάδα εισπράττει ετησίως 700 εκ. ευρώ (240 δισ. δρχ.). Ενώ η διεθνής τιμή βαμβακιού είναι 54 δρχ. το κιλό, ο Έλληνας παραγωγός εισπράττει 360 δρχ. το κιλό. Όσο αυξάνεται η δηλωμένη εθνική παραγωγή, τόσο μειώνεται η τιμή ανά κιλό. Η συνολική πίτα της επιδότησης δεν αυξάνεται, αντίθετα μειώνεται αν η ετήσια παραγωγή ξεπεράσει ένα ορισμένο ύψος. Το πρόβλημα σέρνεται επί είκοσι χρόνια». Δηλαδή ή υπήρχε μεγαλύτερη παραγωγή από την αναγκαία ή δηλώνονταν μεγαλύτερες ποσότητες εις βάρος των πραγματικών βαμβακοκαλλιεργητών ή έβρεχαν το βαμβάκι για να ζυγίζει περισσότερο.
-Στις 2/5/2005 η ΕΕ ζήτησε επιστροφή χρημάτων. Η Κομισιόν (αρμόδια επίτροπος Μάριαν Φίσερ Μπόελ) δήλωσε ότι πόροι 26,47 εκ. ευρώ καταβλήθηκαν στον γεωργικό τομέα χωρίς να υπάρχουν επαρκείς εγγυήσεις νομιμότητας. Οι λόγοι: Πλημμελείς διαδικασίες ελέγχου ή μη συμμόρφωση προς τους κοινοτικούς κανόνες σχετικά με τις γεωργικές δαπάνες. Φυσικά αφορούσε την περίοδο ΠΑΣΟΚ.
Πρωταθλητές σε καμπάνες και πρόστιμα-φόρους βλακείας
-14 καμπάνες για την Ελλάδα για την περίοδο 2001-2003. Επιστροφή 60 εκ. ευρώ λόγω παρατυπιών σε αγροτικές επιδοτήσεις ζητεί η Επιτροπή. (Το Βήμα, 16 Ιουλίου 2005)
-73 εκ. ευρώ καλείται να επιστρέψει η Ελλάδα στο Γεωργικό Ταμείο της ΕΕ εξαιτίας παρατυπιών στις πληρωμές των αγροτικών επιδοτήσεων στους τομείς της κτηνοτροφίας, των οπωροκηπευτικών και του καπνού. 7 κράτη-μέλη τιμωρούνται από την Κομισιόν με υποχρεωτικές επιστροφές που φτάνουν τα 113,7 εκ ε. Εννοείται ότι η χώρα μας είναι μακράν όλων των άλλων – και πάλι πρωταθλήτρια. (Ελευθεροτυπία, 30 Ιουλίου 2005).
-Στις 28 Μαρτίου 2006, Μπασιάκος και Κοντός κατέθεσαν στη Βουλή στοιχεία που αποδείκνυαν ότι στον πασοκικό ΕΛΓΑ συνέβαιναν σημεία και τέρατα: Παραμονές των εκλογών του 2000 εγκρίθηκε ποσό 50 εκ. ευρώ που κατέληξε στις τσέπες κομματικών φίλων. Με την υποβολή απλής δήλωσης, χωρίς κανένα έλεγχο. Έτσι πήραν αποζημιώσεις πρόσωπα που δεν είχαν υποστεί καμιά ζημιά. Επίσης, έγινε γνωστό ότι το 1999 ο μέσος χρόνος αποζημίωσης ήταν 199 μέρες, το 2000 223 μέρες, το 2001 244, το 2002 235, το 2003 233, το 2004 203, το 2005 131 ημέρες.
-Μετά από ελέγχους για την δεκαετία 1994-2004, η Κομισιόν επέβαλε συνολικά σε 8 κράτη-μέλη πρόστιμα ύψους 263,5 εκ. ευρώ. Από αυτά στην Ελλάδα αναλογούσαν τα 235,64 εκ. ευρώ. Έγραψε τότε η Ελευθεροτυπία της 16ης Δεκεμβρίου 2006, υπό τον τίτλο «Φόρος βλακείας»: «Συμβαίνει πάνω 10 χρόνια τώρα και συγκεκριμένα από το 1995, που εφαρμόζεται το νέο κοινοτικό σύστημα ελέγχου».
-Τον Ιούνιο του 2009 ήλθε και η καμπάνα ύψους 244 εκ. ευρώ. Χάθηκαν ενισχύσεις για το ελαιόλαδο, το βαμβάκι, τη σταφίδα και τα εσπεριδοειδή της περιόδου 1999-2004, λόγω ελλείψεων στο σύστημα ελέγχου. Το ποσό αντιστοιχούσε στο επίδομα θέρμανσης που δόθηκε σε ανέργους, συνταξιούχους του ΟΓΑ και χαμηλοσυνταξιούχους.
Γράφει η «Ελευθεροτυπία» στις 12 Ιουνίου 2009: «Πάνω από 240 εκ ε χάθηκαν οριστικά για την Ελλάδα, μετά την απόρριψη, χθες, από το Ευρωπαϊκό Πρωτοδικείο της προσφυγής που άσκησε κατά της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για παρακράτηση από την κοινοτική χρηματοδότηση γεωργικών δαπανών. Η Ελλάδα είχε δηλώσει για την περίοδο 1999-2004 στις Βρυξέλλες δαπάνες ύψους 245 εκ. ευρώ που αφορούσαν στους τομείς του βαμβακιού, του ελαιόλαδου, της σταφίδας και των εσπεριδοειδών.
Οι υπηρεσίες της Κομισιόν διαπίστωσαν τα εξής: Στον τομέα του ελαιόλαδου τα ηλεκτρονικά αρχεία δεν ήταν λειτουργικά. Στον τομέα του βαμβακιού τα υποδείγματα των συμβάσεων, τα οποία τέθηκαν στη διάθεση των εκκοκκιστών από τον Οργανισμό Βάμβακος, δεν προέβλεπαν την ένδειξη της αριθμητικής αναφοράς των αγροτεμαχίων, αλλά μόνο τη γενική τοποθεσία τους - γεγονός που εμπόδιζε οποιαδήποτε διασταύρωση και έλεγχο. Στον τομέα της σταφίδας, όσον αφορά στον έλεγχο των αιτήσεων ενίσχυσης, διαπιστώθηκε η έλλειψη γεωγραφικού εντοπισμού του είδους αυτού και έλλειψη ελέγχου του προορισμού των συγκομισθέντων σταφυλιών. Στον τομέα των εσπεριδοειδών διαπίστωσαν αδυναμίες των λογιστικών ελέγχων στις οργανώσεις παραγωγών και στις επιχειρήσεις μεταποίησης. Διαπιστώθηκε επίσης μη τήρηση των καθορισμένων προθεσμιών για τις πληρωμές. Έτσι αποφασίσθηκε η μη καταβολή στην Ελλάδα των δαπανών, ύψους 245 εκ ε. Η Αθήνα άσκησε προσφυγή που απορρίφθηκε από το ευρωπρωτοδικείο».
-Καθημερινή, 5 Απριλίου 2009: «Συνεταιρισμοί πολιτικών ρουσφετιών. Από τους 6.376 αγροτικούς συνεταιρισμούς που υπάρχουν «στα χαρτιά» μόνο το ένα έκτο λειτουργεί ή έχει οποιαδήποτε οικονομική δραστηριότητα. Οι υπόλοιποι απλές σφραγίδες. Η ΠΑΣΕΓΕΣ – και μέσω αυτής οι Ενώσεις Αγροτικών Συνεταιρισμών – ανέλαβε με απευθείας ανάθεση από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης το έργο της δημιουργίας Ολοκληρωμένου Συστήματος Διαχείρισης και Ελέγχου Κοινοτικών Επιδοτήσεων για το οποίο έλαβε περί τα 821.000 ε από 1993 ως 2001. Την ανάθεση είχε κρίνει παράνομη το Ελεγκτικό Συνέδριο, διότι έπρεπε να γίνει διαγωνισμός. Με αποτέλεσμα την αποτυχία στην ολοκλήρωση του έργου και την επιβολή τεράστιων προστίμων.
Δυστυχώς η κατάσταση συνεχίστηκε, όπως αποδεικνύεται, μέχρι σήμερα. Τον Ιανουάριο του 2009 η Κομισιόν έδωσε στοιχεία βάσει των οποίων στην δεκαετία 1999-2008 χάσαμε αγροτικές επιδοτήσεις 1,1 δισ. ευρώ λόγω των προστίμων που επιβλήθηκαν για ελλείψεις στο σύστημα διαχείρισης αγροτικών επιδοτήσεων – καθυστερημένοι και αναξιόπιστοι έλεγχοι, απουσία ελαιοκομικού μητρώου, κακή λειτουργία του συστήματος καταγραφής ζώων. Η Ελλάδα είχε καταλάβει την τρίτη θέση όσον αφορά στα πρόστιμα και την χειρότερη θέση της ΕΕ σε ό,τι αφορά στην διαφάνεια στα κονδύλια.
Πώς ξεκαθάρισε το τοπίο που ξαναθόλωσε
Η κατάσταση εξομαλύνθηκε αρκετά επί υπουργίας Γιώργου Καρασμάνη και κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου, όταν, με την συνδρομή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής εκπονήθηκε και εφαρμόστηκε συγκεκριμένο σχέδιο δράσης (action plan), το οποίο και επιμέρισε για μια τριετία το εναπομείναν 1 δισ. προστίμων-καταλογισμών (που είχε επιβληθεί την περίοδο πριν το 2013 κυρίως λόγω του προβλήματος με τα βοσκοτόπια). Έτσι με απόφαση της Κομισιόν την 1η Ιανουαρίου 2014 παρακρατήθηκαν τα πρώτα 350 εκατ. ευρώ και τα υπόλοιπα καταβλήθηκαν τον Ιανουάριο του 2015 και του 2016. Και έτσι ξεκαθάρισε το τοπίο. Δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ βρήκε λυμένο το πρόβλημα. Το οποίο δυστυχώς… ξαναθόλωσε!
Έργα και ημέρες ΣΥΡΙΖΑ
Όπως θα διαπιστώσετε, ήταν στραβό το κλίμα, το έφαγε κι’ ο ΣΥΡΙΖΑ…
Ένα μήνα μετά την τελεσφορήσασα έφοδό τους στην εξουσία και για να κάνουν τα γνωστά ηρωικά τους, στις 2 Μαρτίου 2015, «σκούπισαν» όλα τα ταμειακά διαθέσιμα του ΟΠΕΚΕΠΕ, μεταφέροντάς τα στην Τράπεζα της Ελλάδος.
Μετά, υπέγραψαν το τρίτο μνημόνιο και, τον Σεπτέμβριο του 2015, ξαναπήγαν σε εκλογές, προπαγανδίζοντας τα περίφημα «ανοιχτά θέματα». Όπως μας έλεγε σ’ εκείνη την προεκλογική περίοδο ο κ. Τσίπρας, «εκ των ανοιχτών θεμάτων της διαπραγμάτευσης είναι και η ενίσχυση του αγροτικού κόσμου».
Ξανακέρδισαν τις εκλογές και ιδού πώς έκλεισαν τα «ανοιχτά θέματα»:
-Πήγαν τον φορολογικό συντελεστή των αγροτών από το 13% στο 26%.
-Πρώτα υπερτριπλασίασαν τις αγροτικές ασφαλιστικές εισφορές και μετά τις μείωσαν κατά το ένα τρίτο, βαφτίζοντας την μείωση… παροχή, αλά καλύβα του Χότζα.
-Αύξησαν κατά 50% (από το 12% στο 24%) τον ΦΠΑ για τα αγροτικά εφόδια και μηχανήματα.
-Κατήργησαν την επιστροφή του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης για το πετρέλαιο για αγροτική χρήση.
-Εκτίναξαν από το 22% στο 45%, τους φορολογικούς συντελεστές για το αγροτικό επάγγελμα.
-Αύξησαν στο 100% την προκαταβολή φόρου και αύξησαν, από το 2,2% στο 10%, την εισφορά αλληλεγγύης.
-Φορολόγησαν για πρώτη φορά στα χρονικά, τις κοινοτικές ενισχύσεις και επιδοτήσεις, από το πρώτο κιόλας ευρώ, με φορολογικό συντελεστή από 23% ως 45%.Κάτι που για την προηγούμενη κυβέρνηση αποτέλεσε κόκκινη γραμμή.
-Επέβαλαν τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης στο κρασί, τον οποίο τελικά αναγκάστηκε να καταργήσει.
-Αύξησαν τον φόρο στη μπύρα.
-Αύξησαν τον χρόνο διάρκειας στο φρέσκο αγελαδινό γάλα, οπότε άνοιξαν οι πύλες για αθρόες εισαγωγές.
-Αύξησαν κατά 50% τον συντελεστή του φόρου ασφαλίστρων για τα αυτοκίνητα για αγροτική χρήση.
-Κατήργησαν τους μειωμένους κατά 30% συντελεστές ΦΠΑ στα νησιά του Αιγαίου.
-Αύξησαν τον ΕΝΦΙΑ κατά 30%.
-Μείωσαν την έκπτωση φόρου με την περικοπή του αφορολογήτου ορίου.
-Αύξησαν κατά 50% (από το 4% στο 6%) την εισφορά υπέρ υγείας στις αγροτικές συντάξεις.
-Κατήργησαν το μέτρο17 με τα 200 εκατομμύρια ευρώ για την ισχυροποίηση του ΕΛΓΑ, που η προηγούμενη κυβέρνηση είχε συμπεριλάβει στο Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης της χώρας 2014-2020 και το οποίο έδινε τη δυνατότητα για την εξεύρεση κονδυλίων για δίκαιες και αντικειμενικές αποζημιώσεις στις ροδακινοκαλλιέργειες και τους κερασοπαραγωγους.
Αδ. Πεπελάσης: Αντισταθείτε!
Κλείνω με απόσπασμα από άρθρο του αείμνηστου Αδαμάντιου Πεπελάση (Τα Νέα,14 Ιανουαρίου 2005), υπό τον τίτλο «Αντισταθείτε»:
«Θερίζουμε τώρα από τη σπορά της πολιτικής αφροσύνης πολλών δεκαετιών. Λίγα από όσα διακήρυξαν έγιναν ποτέ πραγματικότητα. Ποτέ δεν διαμορφώσαμε ολοκληρωμένη, συνεπή, μακροπρόθεσμη αγροτική πολιτική, κομμάτι μιας συνολικής εθνικής οικονομικής πολιτικής. Ό,τι κάθε τόσο προσομοίαζε με αγροτική πολιτική ήταν προϊόν αναγκασμού από τις Βρυξέλλες, και αυτό συνήθως πονηρά με εσωτερικής δικλίδες διαφυγής και παραβίασης. Καμιά κυβέρνηση δεν τόλμησε τελικά και ξεκάθαρα να θέσει προς τον αγροτικό κόσμο τα αξεπέραστα διλήμματα, να του εξηγήσει, και κυρίως να αναλάβει το πολιτικό και οικονομικό κόστος για να τον μετακινήσει σε νέες βιώσιμες παραγωγικές δραστηριότητες. Έλειψαν η τόλμη, η γνώση, η φαντασία για να καταστεί η γεωργία υπόδειγμα σύγχρονης και προχωρημένης δραστηριότητας. Απεναντίας στήριξαν την αδράνεια και την προσδοκία, την παρακμή και τον εκφυλισμό, την αυτοκτονική νοοτροπία, την καθυστέρηση και τη σπατάλη. Τον συνδικαλιστή και όχι τον αγρότη»…
Δυστυχώς, είκοσι χρόνια μετά, εκείνο το άρθρο παραμένει επίκαιρο…
*Βουλευτής Β3 Νοτίου Τομέα Αθηνών, δημοσιογράφος
