«Μικρός λαός και πολεμά δίχως σπαθιά και βόλια» έγραφε ο Γιάννης Ρίτσος και ο στίχος ταιριάζει σε ένα λαό ο οποίος απρόσμενα συνεχίζει να αντιστέκεται για την πατρίδα και την ανεξαρτησία του, τινάζοντας στον αέρα τις αναλύσεις των ειδημόνων.
Αναλύσεις που αρχικά προέβλεπαν ότι σε τρεις ημέρες ο Πούτιν θα είναι στο Κίεβο, και στη συνέχεια ότι η Ουκρανία θα σβήσει και θα κατακτηθεί υπό το βάρος της υπεροπλίας της γειτονικής επιθετικής υπερδύναμης.
Παρά τις προβλέψεις των ειδικών - «έβγαλε βρώμα η ιστορία ότι ξοφλήσαμε» - η Ουκρανία ακόμη δεν ξόφλησε, όσο και να πονά, όσο και να πληγιάζει, όσο και να μακελεύεται, όσο και να χάνει τον ανθό της στα πεδία των μαχών σε αγώνα άνισο. Γι’ αυτό και της αρμόζει η συνέχεια του τραγουδιού «σκασμός οι ρήτορες πολύ μιλήσαμε».
Και απέτυχαν οι ειδικοί, παρ' όλες τις σεβαστές γνώσεις τους επί των οπλικών συστημάτων και γεωπολιτικών συσχετισμών τις οποίες σεβόμαστε, γιατί αντιμετώπισαν τον πόλεμο μόνο ως συσχετισμό αριθμών, δυνάμεων και συμμαχικών επιρροών. Τους ξέφυγε, όπως σε όλους μας, η διάθεση των Ουκρανών να δώσουν τη ζωή τους για τούτο το κομμάτι γης, για τη «μικρή πατρίδα».
Όπως διέφυγε σε όλους μας ότι η απελπισία και η έλλειψη μέσων γεννά την απόκοτη εφευρετικότητα για την αντιμετώπιση του πάνοπλου εχθρό. Δείγμα αυτής της αποφασισμένης αποκοτιάς είναι η πρόσφατη επιχείρηση «ιστός της αράχνης» (Spiderweb). Η επίθεση με drones σε τέσσερις αεροπορικές βάσεις, ακόμη και βαθιά μέσα στο έδαφος της Ρωσίας, που κατέστρεψε ή προκάλεσε σημαντικές φθορές σε 41 στρατηγικά αεροσκάφη που επιχειρούσαν στο ουκρανικό έδαφος.
Η απρόσμενη επιχείρηση αποτελεί ορόσημο στον σύγχρονο πόλεμο, και έχει δίκιο ο Ζελένσκι να δηλώνει πως θα γραφεί στην ιστορία. Απέδειξε την αποτελεσματικότητα των φτηνών μέσων απέναντι σε δαπανηρά στρατιωτικά συστήματα.
Δύο ημέρες μετά, στις 3 Ιουνίου, η Ουκρανία έπληξε και τη γέφυρα του Κερτς που συνδέει την Ρωσία με την κατεχόμενη Κριμαία. Η γέφυρα, μήκους 19 χιλιομέτρων, αποτελεί στρατιωτικό στόχο, αφού βοηθά τη μεταφορά στρατιωτικού εξοπλισμού από την Ρωσία στην Ουκρανία.
Και δεν ήταν η πρώτη φορά. Οι προηγούμενες δύο επιθέσεις, τον Οκτώβριο του ΄22 και τον Ιούλιο του ΄23 έπληξαν το οδόστρωμα της γέφυρας. Τώρα προκλήθηκαν σοβαρές ζημιές στη δομή της, καθώς το σαμποτάζ ήταν υπόγειο με την τοποθέτηση 1.100 κιλών υποβρύχιων εκρηκτικών στους πυλώνες της.
Εν τω μεταξύ η Μόσχα κατηγόρησε χθες το Κίεβο ότι βρίσκεται και πίσω από τις εκρήξεις σε ρωσικές περιοχές που συνορεύουν με την Ουκρανία. Οι εκρήξεις προκάλεσαν την κατάρρευση δυο γεφυρών το Σαββατοκύριακο με αποτέλεσμα να υπάρξουν σιδηροδρομικά δυστυχήματα στα οποία σκοτώθηκαν επτά άνθρωποι και τραυματίστηκαν 113.
Τελικά δεν αιμάσσει μόνο η Ουκρανία στον βλακώδη πόλεμο που έμπλεξε ο Πούτιν τη χώρα του. Πέραν των αεροσκαφών έχει υποστεί ζημιές και στο περίπου 40% του στόλου της Μαύρης Θάλασσας, με εμβληματική την καταβύθιση της ναυαρχίδας «Moskva». Βαριά πλήγματα έχει δεχθεί και στον στρατό της. Δεν υπάρχουν ακριβείς εκτιμήσεις, μόνο υπολογισμοί που μιλούν για 800 χιλιάδες απώλειες (νεκροί και τραυματίες). Γι’ αυτό και έφερε προς βοήθεια Βορειοκορεάτες.
Από την πλευρά του ο Ζελένσκι τον Φεβρουάριο είχε κάνει λόγο για 45.000 Ουκρανούς νεκρούς και 390.000 στρατιώτες τραυματίες. Φυσικά και αυτά ανεξακρίβωτα. Πόλεμος είναι, η αλήθεια είναι το πρώτο θύμα του.
Οι πρόσφατες διαπραγματεύσεις στην Κωνσταντινούπολη ναυάγησαν αφού η Ρωσία απαιτεί από την Ουκρανία να δεχθεί απώλεια των κατεχομένων εδαφών (περί το 18,5%) του ουκρανικού εδάφους. Και αυτό καταδεικνύει τον ουσιαστικό στόχο της ρωσικής επίθεσης. Δεν ήταν η ενδεχόμενη ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, για την οποία, κατά την ταπεινή μας γνώμη, θα είχε δίκιο. Αν ήταν αυτό θα απαιτούσε υπογραφή σχετικής συμφωνίας μη προσχώρησης, και θα αποχωρούσε.
Λέμε ότι θα είχε δίκιο γιατί μια χώρα δικαιούται να αποτρέψει το πλευροκόπημα από αντίπαλο στρατιωτικό σχηματισμό. Και αποτελεί παραδοξολογία το γεγονός ότι αυτοί που αναγνωρίζουν το δικαίωμα αυτοδιάθεσης της Ουκρανίας με την ένταξή της σε στρατιωτική συμμαχία, ανήκουν σε εκείνη την σχολή σκέψης που δεν αναγνώριζε το δικαίωμα στην Κούβα να φιλοξενήσει σοβιετικούς πυραύλους. Και παράλληλα αναγνώριζε το δικαίωμα των ΗΠΑ να αντιτίθενται στην εγκατάστασή τους με απειλή παγκόσμιου πολέμου.
Η επίθεση δεν έγινε για το ΝΑΤΟ. Έγινε γιατί ο Πούτιν την είδε νέος Τσάρος και θέλει να προσαρτήσει εδάφη που δεν του ανήκουν. Άλλωστε ελάχιστα πριν την επίθεση είχε δηλώσει ότι η Ουκρανία δεν έχει πραγματική κρατική υπόσταση. Και τον Ιούλιο του ’21, προετοιμάζοντας την κοινή γνώμη, είχε υποστηρίξει ότι Ουκρανοί και Ρώσοι είναι ένας λαός! Και ότι η Ουκρανία είναι ένα τεχνητό κράτος δημιουργημένο από τους μπολσεβίκους.
