Η ομάδα τουριστών από το εξωτερικό που έχει σαν όνειρο ζωής να ταξιδέψει στην Ελλάδα, να περιηγηθεί στην Αθήνα, να ξεναγηθεί στα Μουσεία, πλησιάζει να επισκεφθεί με δέος τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης και τι βλέπει μπροστά της; Να κρέμεται από τα εξωτερικά τείχη ένα κακογραμμένο σκισμένο πανό με ασύντακτα αγγλικά και με κόκκινα σφυροδρέπανα.
Τα γκρουπ του τουριστών που έχουν αποβιβαστεί στο Λιμάνι του Πειραιά, και μετακινούνται με τα γνωστά διώροφα λεωφορεία στο κέντρο των Αθηνών έρχονται αντιμέτωπα με έξαλλους διαδηλωτές που ψέλνουν με αγωνιστικό οίστρο αργόσυρτα συνθήματα, κουβαλώντας πλακάτ, πανό και σημαίες με πάσης φύσεως σφυροδρέπανα, γροθιές και άλλα επαναστατικά σύμβολα.
Στην αίθουσα των αφίξεων του Διεθνούς Αερολιμένα Αθηνών, οι άρτι αφιχθέντες από το εξωτερικό επισκέπτες της χώρας, εξαντλημένοι από τις πολύωρες πτήσεις τους, συναντώνται με τα αργόσχολα επαγγελματικά στελέχη του ΚΚΕ που πραγματοποιούν πορεία διαμαρτυρίας για την Παλαιστίνη, επιδεικνύοντας με υπερηφάνεια τα ιδεολογικά τους σύμβολα και κειμήλια.
Το πάθος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος να μεταλαμπαδεύσει στους αλλοδαπούς επισκέπτες της χώρας μας, τις αρχές του μαρξισμού - λενινισμού και του προλεταριακού διεθνισμού και να τους μυήσει στους εγχώριους αγώνες στο μετερίζι της ταξικής πάλης, είναι απαράμιλλο. Με τη σειρά τους, οι ξένοι τουρίστες έχουν τη μοναδική ευκαιρία να γνωρίσουν εκ του σύνεγγυς, ένα είδος υπό εξαφάνιση. Τα προτελευταία κομμουνιστικά απομεινάρια του πλανήτη. Και αποτελεί πράγματι μια μοναδική ευκαιρία, αφού οι επισκέψεις στο τελευταίο αυθεντικό κομμουνιστικό πρότυπο της Βόρειας Κορέας ενέχουν υψηλό βαθμό επικινδυνότητας.
Η ανάγκη του ΚΚΕ, να μεταδώσει σε όλον τον πλανήτη αντιαμερικανικά και αντιευρωπαϊκά συνθήματα και αντιιμπεριαλιστικές κορόνες, να πείσει τον κόσμο για το επιτυχημένο πείραμα της Σοβιετικής Ένωσης και για τη δικαίωση του σταλινισμού, είναι πραγματικά αξιοζήλευτη. Ωστόσο, παραμένει ανολοκλήρωτη και ημιτελής. Σκόρπιες εκδηλώσεις. Παροδικά συμβάντα. Ευκαιριακές παρεμβάσεις.
Μια ιδέα θα ήταν να ιδρυθεί Μουσείο Κομμουνισμού στην Αθήνα. Αφού όλο το πολιτικό προσωπικό της χώρας σέβεται και τιμά τους αγώνες του ΚΚΕ, ας του δοθεί η ευκαιρία να διαφημίσει την επαναστατική του πραμάτεια συγκροτημένα σε έναν ενιαίο χώρο.
Όπως λειτουργεί στην Πράγα το Μουσείο του Κομμουνισμού που παρουσιάζει τις φρικαλεότητες του ολοκληρωτικού καθεστώτος και της σοβιετικής εισβολής.
Όπως λειτουργεί το Μουσείο Κομμουνισμού στη Βαρσοβία, που παρουσιάζει τη σκοτεινή ζωή στις χώρες του λεγόμενου Σιδηρού Παραπετάσματος.
Όπως είναι το Μουσείο της Στάζι στο Βερολίνο, που εκθέτει την απάνθρωπη καταπίεση που ασκούσαν οι μυστικές υπηρεσίες της Γερμανικής Λαοκρατικής Δημοκρατίας.
Όπως το Μουσείο της Σοβιετικής Κατοχής στην Τιφλίδα της Γεωργίας, που είναι αφιερωμένο στην ιστορία του εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος της Γεωργίας, αλλά και στα θύματα των σοβιετικών επεμβάσεων μέχρι το 1991.
Όπως είναι το Μουσείο Κατοχής και Αγώνων για την Ελευθερία και τα θύματα της Γενοκτονίας, στο Βίλνιους της Λιθουανίας, που εκθέτει γεγονότα από την 50χρονη κατοχή της χώρας από τη Σοβιετική Ένωση αποτίοντας φόρο τιμής και μνήμης στα θύματα του σοβιετικού καθεστώτος, που αντιστοιχούσαν στο 7% του πληθυσμού της Λιθουανίας.
Ε λοιπόν, ας ιδρυθεί το Μουσείο του Κομμουνισμού στην Αθήνα, υπό την αιγίδα του ΚΚΕ. Ας τοποθετηθεί εκεί το ιερό πιστόλι Walther του 1938 του Νίκου Μπελογιάννη, που είχε αποτελέσει το Ιερό Δισκοπότηρο της διαμάχης ανάμεσα στο ΚΚΕ και στην κυβέρνηση του Σύριζα το 2017. Τότε που ο γιος του Μπελογιάννη είχε πάρει θέση αναφέροντας ότι αντιμετωπίζει «το ΚΚΕ σαν εκκλησία, που έχει θεό το Στάλιν, έχει ποίμνιο και προπαντός έχει αγίους, οι οποίοι ανήκουν στην Εκκλησία. Τους μεταχειρίζεται όπως η ορθόδοξη ή η καθολική Εκκλησία ή το Ισλάμ τους μάρτυρες του. Αυτοί συνεχίζουν αυτό που άρχισε ο Ζαχαριάδης. Τον πατέρα μου φυσικά τον έφαγε, διότι ένα κόμμα σαν και αυτό, μισεί τους διανοούμενους. Είναι γνωστό που έστελνε ο Στάλιν τους διανοούμενους».
Ας εκτεθούν εκεί ντοκουμέντα από τις αποφάσεις του ΚΚΕ για τα πρώην στελέχη του, που αφού τα διέγραφε τα διαπόμπευε με τη ρετσινιά των «χαφιέδων», για τις εσωτερικές εκκαθαρίσεις και για την αποσταλινοποίηση και επανασταλινοποίηση του ΚΚΕ. Ας εκτεθεί εκεί και «η κουρελού στην οποία κοιμόταν ο Άρης Βελουχιώτης όταν βρέθηκε στην Καισαριανή», όπως περιγράφεται σε δημοσίευμα του Ριζοσπάστη του Μαΐου του 2016, όταν αυτό το κειμήλιο είχε εκτεθεί για πρώτη φορά στο Μουσείο της ΕΑΜικής Αντίστασης στην Καισαριανή.
Και κυρίως να εκτεθούν εκεί όλα τα ντοκουμέντα από τις αναλύσεις και αποφάσεις του ΚΚΕ που κάνουν το μαύρο - άσπρο, εξυμνώντας την ιστορία του κομμουνισμού σε όλον τον πλανήτη, διαγράφοντας τα στυγνά εγκλήματα που πραγματοποίησε στα πλαίσια της επικράτησης του και της διατήρησης του στην εξουσία. Εξυμνώντας το Σοβιετικό καθεστώς, εκθειάζοντας τον Στάλιν, εξαγνίζοντας τους εναγκαλισμούς των σοβιετικών με το ναζιστικό καθεστώς του Χίτλερ, δικαιολογώντας τη στάση του ΚΚΕ απέναντι στην εισβολή του Άξονα το ’40 και άλλα.
Σε περίοπτη θέση θα πρέπει να προβάλλεται και η βλακώδης ιστορικά και χυδαία καιροσκοπική θέση του ΚΚΕ υπέρ της Χαμάς και των Ισλαμιστών. Στην προσπάθεια του το ΚΚΕ να στηρίξει τα αντισημιτικά και αντιδυτικά συναισθήματα του και να αντλήσει αφορμές και διδάγματα για αντιιμπεριαλιστικούς και αντικαπιταλιστικούς αγώνες και άλλες φαιδρότητες, συναγελάζεται ιδεολογικά με αυτούς που εξαφάνισαν όσους κομμουνιστές συνάντησαν στη ζωή τους. Ας μελετήσουν όμως τα στελέχη του ΚΚΕ το τραγικό τέλος των κομμουνιστών στα χέρια του Σαντάμ στο Ιράκ, την εξαφάνιση των αριστερών και των κομμουνιστών του «Τουντέχ» στο Ισλαμικό Ιράν και τις εκκαθαρίσεις των κομμουνιστών του Σοβιετόφιλου Μπαμπράκ Καρμάλ από τους Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν. Για να αντιληφθούν, που θα τους οδηγούσε η συμπόρευση με τους Ισλαμιστές.
Ίσως, το μουσείο αυτό να αποτελέσει το απόλυτο τουριστικό φολκλόρ σε παγκόσμιο επίπεδο. Αφού οι εγχώριοι αμετανόητοι οπαδοί του σταλινισμού προσπαθούν να αντιστρέψουν και να διαψεύσουν όλα όσα παρουσιάζονται στα κομμουνιστικά μουσεία των χωρών, που ένοιωσαν στο πετσί τους τη βαρβαρότητα του πάλαι ποτέ «υπαρκτού σοσιαλισμού».
