Ο Κασσελάκης αδυνατεί να μεταγγίσει στον ΣΥΡΙΖΑ την ορθολογική πολιτική των Δημοκρατικών των ΗΠΑ, στην προεκλογική καμπάνια των οποίων, κατά δήλωσή του, συμμετείχε. Αντιθέτως, ακολουθεί πιστά τα χνάρια του Αλέξη Τσίπρα και της υστερικής πολιτικής του «όχι σε όλα», τα αποτελέσματα της οποίας ο προηγούμενος γεύτηκε στις εκλογές και ο νυν στις δημοσκοπήσεις.
Ο Τσίπρας ζηλώσας… τον μάντη Κάλχα της τρωικής εκστρατείας, όταν ψηφίστηκε η αμυντική συμφωνία με τη Γαλλία, προέβλεπε ότι οι Έλληνες φαντάροι θα εκστρατεύσουν στο Σαχέλ και ότι η Ελλάδα θα μετρά φέρετρα που θα επιστρέφουν.
Παραδόξως, ούτε ένα φέρετρο δεν επέστρεψε από το Σαχέλ. Είτε οι στρατευμένοι μας είναι… άτρωτοι, είτε ουδείς Ελληνας στρατιώτης πάτησε το πόδι του στην κόλαση, και ο Τσίπρας απλώς κινδυνολογούσε κατά το συνήθειό του. Στα… επιτυχημένα βήματα του Αλέξη βαδίζει και ο Στέφανος.
Η κυβέρνηση διά του αρμόδιου υπουργού Νίκου Δένδια ανακοίνωσε την αποστολή φρεγάτας στην Ερυθρά Θάλασσα, ως τμήμα της ναυτικής δύναμης «Prosperity Guardian», (Διαφύλαξη της Ευημερίας) που συγκρότησαν οι ΗΠΑ εναντίον των Χούθι της Υεμένης, με στόχο να διαφυλαχθεί η ελεύθερη ναυσιπλοΐα.
Οι αντάρτες Χούθι, υποχείρια της Τεχεράνης, έχουν εξαπολύσει σειρά επιθέσεων με πυραύλους και μη επανδρωμένα αεροσκάφη. Τις προάλλες κατέλαβαν ένα πλοίο και εξαπέλυσαν βλήματα εναντίον άλλων τριών.
Στην επιχείρηση συμμετέχουν περί τις δέκα χώρες. Εκτός των ΗΠΑ, η Βρετανία, ο Καναδάς, η Γαλλία, η Ολλανδία, η Νορβηγία, η Ισπανία κ.α. Παράλληλα, άλλες όπως η Αυστραλία, η Ιαπωνία, ηΣιγκαπούρη, η νόμιμη κυβέρνηση της Υεμένης κ.α. έχουν ταχθεί θετικά.
Διακύβευμα των επιθέσεων Χούθι, είναι η δυτική, αν όχι η παγκόσμια οικονομία. Εάν αποκλειστεί η Ερυθρά Θάλασσα, διασπάται η προμηθευτική αλυσίδα και τα πλοία αναγκάζονται να κάνουν τον περίπλου της Αφρικής.
Σαφώς, η επιχείρηση «των προθύμων» όπως την χαρακτήρισε ο Κασσελάκης βρίσκεται στην γκρίζα ζώνη της νομιμοποίησης, καθότι δεν έχει αναλάβει την διεξαγωγή της κάποιος διεθνής Οργανισμός, όπως π.χ. ο ΟΗΕ ή το ΝΑΤΟ.
Από την άλλη, έχει να αντιμετωπίσει μια σαφή παρανομία που φτάνει στην πειρατεία. Οι κατσαπλιάδες της Υεμένης χτυπούν φορτηγά πλοία που διαπλέουν την Ερυθρά θάλασσα, χωρίς κανένα νομιμοποιητικό στοιχείο και χωρίς διάκριση εθνικότητας. Τα χτυπούν επειδή το Ισραήλ επιτίθεται στη Γάζα!
Σύμφωνα με στρατιωτικούς αναλυτές η πεπαλαιωμένη ελληνική φρεγάτα απλώς… θα παρίσταται. Θα μπορεί να προστατεύσει τον εαυτό της και μόνο από επιθέσεις των Χούθι. Η παρουσία της θα είναι απλώς συμβολική, όπως περίπου ήταν η ελληνική αποστολή που συμμετείχε στη διεθνή δύναμη βοήθειας και ασφάλειας στο Αφγανιστάν. Οι Αμερικάνοι πολεμούσαν και σκοτώνονταν ενώ εμείς ήμασταν το τεχνικό και υγειονομικό κλιμάκιο υποστήριξης.
Όμως, μια χώρα που θέλει να έχει έναν κάποιο, έστω και μικρό λόγο στο διεθνές προσκήνιο, πρέπει να είναι «εκεί». Τα λιλιπούτεια Σκόπια π.χ. είχαν στείλει 100 στρατιώτες στο Αφγανιστάν. Απλώς παρίσταντο και αυτοί, αλλά ήταν εκεί. Όταν απομονώνεσαι και δεν συμμετέχεις, απομονώνεσαι από ακροατές που τους χρειάζεσαι.
Ο Κασσελάκης χαρακτήρισε επικίνδυνη την αποστολή της ελληνικής φρεγάτας, που θέτει σε κίνδυνο τις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις! «Προτεραιότητα, είπε, θα πρέπει να είναι η προάσπιση της κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας. Από εκεί και πέρα ο ρόλος της χώρας στην ευρύτερη περιοχή δεν πρέπει να επικεντρώνεται στην ανάπτυξη της στρατιωτικής της παρουσίας, αλλά στον διπλωματικό της ρόλο, του πυλώνα ειρήνης και σταθερότητας».
Τα ίδια περίπου έλεγε και ο Τσίπρας στις εποχές της αφέλειας. Τα ελληνοτουρκικά θα λύνονταν με διάλογο. Και αν συνέβαινε κάτι έκτακτο θα έπαιρνε τηλέφωνο τον Ερντογάν να το επιλύσουν. Ωσπου, το 2018, είδε απροειδοποίητα το τουρκικό Barbaros για έρευνες μες στην ελληνική υφαλοκρηπίδα νότια του Καστελόριζου. Και αντί για διάλογο έστειλε την φρεγάτα «Νικηφόρος Φωκᾶς» να το αντιμετωπίσει.
Αλλά και όταν τον Μάρτη του ‘18 οι Τούρκοι συνέλαβαν τους δυο Έλληνες στρατιώτες που χάθηκαν στο χιόνι και πέρασαν την οριογραμμή του Έβρου, ο Ερντογάν δεν σήκωνε το τηλέφωνο. Αντιθέτως το σήκωσε ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες, του οποίου ζήτησε τη μεσολάβηση.
Αν ο Κασσελάκης είχε δίπλα του κάποιον δικαιωματιστή σαν τον Νίκο Φίλη, που πιστεύει ότι τα διεθνή και εθνικά προβλήματα λύνονται με διάλογο, θα ήταν κατανοητή η αφέλεια. Αλλά έχει δίπλα του κοτζάμ ναύαρχο. Αυτά τον συμβουλεύει; Μια χώρα αποκτά φωνή όταν είναι οικονομικά και στρατιωτικά ισχυρή, αλλά αποκτά συνομιλητές και όταν είναι «εκεί».
