Σωστή απόφαση αν και αργοπορημένη. Η κυβέρνηση σκοπεύει μέσα στην Άνοιξη να υπογράψει έξι διακρατικές διμερείς συμφωνίες εργασιακής κινητικότητας, σύμφωνα με δήλωση του υπουργού μετανάστευσης, Δημήτρη Καιρίδη.
Οι χώρες με τις οποίες γίνονται αυτές οι συμφωνίες είναι στην Ευρώπη η Αρμενία, η Μολδαβία, η Γεωργία και στην Ασία η Ινδία, οι Φιλιππίνες, το Βιετνάμ, σύμφωνα με δήλωσή του στη naftemporiki tv. Οι συμφωνίες αποτελούν ένα από τα βήματα για να αντιμετωπίσει η χώρα μας τις πολύ μεγάλες ελλείψεις σε εργατικό δυναμικό, κυρίως σε χαμηλή ειδίκευση.
Και με τις έξι συμφωνίες η Ελλάδα στοχεύει σε 20.000 με 30.000 εργάτες το χρόνο. Επιπλέον, αξιοποιούνται ήδη 4.000 εργάτες μέσω της τροπολογίας που δίνει τη δυνατότητα νόμιμης εργασίας. Η απασχόλησή τους θα αφορά τους τομείς της γεωργίας, των κατασκευών και του τουρισμού.
Κατά την επίσκεψή του στο Νέο Δελχί ο Πρωθυπουργός Κυρ. Μητσοτάκης ανέφερε ότι η συμφωνία με την Ινδία θα αφορά δύο σκέλη. Το ένα θα αφορά ανειδίκευτους εργάτες που είναι απαραίτητοι για τις τουριστικές και εργατικές εργασίες. Το άλλο θα αφορά εργαζόμενους με υψηλή ειδίκευση, στην οποία η Ινδία έχει κάνει άλματα.
Πρόσφατα, τον Ιανουάριο ήρθε προς κύρωση στη Βουλή η συμφωνία που είχε κάνει ο Πρωθυπουργός το Φθινόπωρο στην Αίγυπτο, για πέντε χιλιάδες εργάτες γης. Το κείμενο της συμφωνίας καθορίζονται οι όροι εισόδου και διαμονής. Η απασχόληση θα είναι κατ' ανώτερο χρονικό διάστημα 9 μήνες τον χρόνο.
Δεν άρεσε, αλλά μην κοροϊδευόμαστε. Οι Έλληνες δεν πάμε να εργαστούμε στα θερμοκήπια της Κρήτης, να μαζέψουμε ελιές στην Πελοπόννησο, φράουλες στη Δυτική Πελοπόννησο και εσπεριδοειδή στην Πιερία.
Μόνο η Κρήτη χρειάζεται περί τις 25.000 και άλλες 10.000 η Ηλεία, σύμφωνα με δηλώσεις των γραμματέων των τοπικών αγροτικών συλλόγων. Σε απόγνωση λόγω έλλειψης εργατικών χεριών βρέθηκαν πέρυσι και οι παραγωγοί της Κεντρικής Μακεδονίας, αφού έλειπαν τουλάχιστον δέκα χιλιάδες εργατικά χέρια.
Όσο για τις κατασκευές, λείπουν τουλάχιστον 200.000 εργαζόμενοι, σύμφωνα με την αναφορά του προέδρου της Πανελλήνιας Ένωσης Διπλωματούχων Μηχανικών, Μιχάλη Δακτυλίδη, στην Build.
Και οι εργαζόμενοι που λείπουν, εξισούνται με αντίστοιχη έλλειψη παραγωγικών πόρων που καθυστερούν τις αναπτυξιακές προοπτικές της χώρας. Έλλειψη εργαζομένων όσον καθυστέρηση ανάπτυξης.
Υπάρχει μια μέγιστη παρανόηση στον δημόσιο χώρο. Πολλοί που αντιτίθενται στην παράνομη μετανάστευση για ποικίλους λόγους (που ξεκινούν από ρατσιστικούς και εθνικιστικούς, και φτάνουν στους ιδεολογικούς αντινεοφιλελεύθερους και αντιπαγκοσμιοποιητικούς), θεωρούν ότι οι συμφωνίες αυτές είναι μια έμμεση πριμοδότηση της παράνομης μετανάστευσης.
Η επιφύλαξή τους έχει μια υποτιθέμενη λογική βάση. Εδράζεται στην υποψία ότι μετά τη λήξη της νόμιμης παραμονής του εννιαμήνου, οι αλλοδαποί εργαζόμενοι μπορεί να «αυτομολήσουν» και να μετατραπούν σε παράνομους, προκειμένου να φτάσει στον πόλο έλξης, την Κεντρική Ευρώπη.
Όντως ενδέχεται, αλλά γιατί να υποβληθεί σε τέτοια περιπέτεια, ενίοτε και επικίνδυνη, ένας εργαζόμενος ο οποίος τον επόμενο χρόνο θα μπορεί να επανέλθει νομίμως στη χώρα για να δουλέψει επί εννιάμηνο και στη συνέχεια να γυρίσει στην οικογένειά του; Άλλωστε αυτοί που θα έρθουν θα επιλεγούν, δεν θα είναι ποινικά κολάσιμοι όπως κάποιοι που εντοπίζονται τώρα. Ναι, σαφώς δεν είναι όλοι οι παράνομοι μετανάστες έτσι, αλλά μέσα στη μεγάλη μάζα, κρύβονται και οι επικίνδυνοι, υποδύοντες τον ρόλο του κατατρεγμένου πρόσφυγα.
Άλλωστε ο υπουργείο εγκαινιάζει σύντομα το πρώτο κέντρο λήψης βιομετρικών στοιχείων, και θα είναι ένα από τα τέσσερα που θα λειτουργήσουν σε όλη τη χώρα. Για τους τεχνοφοβικούς και εσαεί «εραστές της ατομικής αυτονομίας», αυτά είναι πράματα του διαβολικού καπιταλισμού και της «παγκόσμιας διακυβέρνησης». Για τους υπόλοιπους είναι εγγύηση ότι δεν θα εισέρχονται στη χώρα άτομα με βεβαρημένο μητρώο και ύποπτες διασυνδέσεις.
Θα έπρεπε να προτιμάμε ως χώρα ανθρώπους από την Ευρώπη λόγω θρησκευτικής και πολιτισμικής ώσμωσης, και από την Ασία, κυρίως από την Ινδία, λόγω θρησκείας. Βουδιστές και Ινδουιστές, είναι μειλίχιοι, πράοι, κοινωνικοί, φιλικοί. Και σέβονται τα ήθη, τους νόμους, και τον ηθικό κώδικα των λαών στις χώρες που φιλοξενούνται.
Δεν απαιτούν οι χώρες υποδοχής να αλλάξουν του αξιακούς τους κώδικες, και να τους προσαρμόσουν στο οπισθοδρομικό, ιδεοληπτικό, θρησκευτικό σύμπαν τους, όπως οι μουσουλμάνοι.
