Στον δρόμο προς την αυτοδυναμία υπάρχουν πολλοί κίνδυνοι, με πρώτο την παραπλανητική σιγουριά και την ευφορία ενός τμήματος των ψηφοφόρων μας, που ίσως θεωρούν ότι οι εκλογές τελείωσαν πριν καν γίνουν.
Ο δεύτερος αφορά την πιθανότητα να μπουν στη Βουλή επιπλέον κόμματα, ανεβάζοντας το όριο της αυτοδυναμίας.
Διαφορετικά δεδομένα δημιουργεί μια πεντακομματική Βουλή, όπως η σημερινή, και διαφορετικά μια επτακομματική ή οκτακομματική Βουλή.
Κάθε κόμμα που μπαίνει στη Βουλή αποσπά περίπου 10 έδρες, εκ των οποίων τις περισσότερες, δηλαδή τέσσερις, παίρνει από το μεγαλύτερο, δηλαδή τη ΝΔ.
Τα σενάρια για την αυτοδυναμία μιλούν από μόνα τους και εξηγούν γιατί τίποτα ακόμη δεν έχει τελειώσει.
- Αν το αθροιστικό ποσοστό των κομμάτων που έμειναν εκτός Βουλής, διατηρηθεί στο 16% και στις εκλογές της 25ης Ιουνίου, τότε για να πετύχει αυτοδυναμία το πρώτο κόμμα θα πρέπει να πάρει τουλάχιστον 35,75%.
- Αν το ποσοστό των κομμάτων που θα μείνει εκτός Βουλής είναι 15%, τότε η αυτοδυναμία απαιτεί 36%.
- Αν εκτός Βουλής μείνει π.χ. ένα 13%, ο πήχης της αυτοδυναμίας ανεβαίνει στο 36,5%.
- Αν εκτός Βουλής μείνει ένα 10%, δηλαδή εισέλθουν δύο ακόμη κόμματα στην Βουλή, τότε το όριο της αυτοδυναμίας ανεβαίνει κι άλλο, στο 37,5%.
- Κι αν εκτός Βουλής μείνει ένα 6%, δηλαδή εισέλθουν στην Βουλή επιπλέον 3 κόμματα, τότε το πρώτο κόμμα θα χρειαστεί 38,5% για να πετύχει αυτοδυναμία.
Η αριθμητική επομένως δείχνει ότι η αποσυσπείρωση του ΣΥΡΙΖΑ, σε συνδυασμό με τον όποιο δικό μας εφησυχασμό, μπορεί να ενισχύσει τα μικρά κόμματα, στα αριστερά και στα δεξιά του πολιτικού σκηνικού, διαμορφώνοντας αρκετά ψηλά το όριο της αυτοδυναμίας.
Υπάρχει φυσικά κι ένας τέταρτος κίνδυνος, αυτός της αλαζονείας και της υπεροψίας. Η κοινωνία δεν θέλει μια ανεξέλεγκτη κυβέρνηση. Κι αυτό που πρέπει να εξηγήσουμε στο εκλογικό σώμα είναι ότι εμείς δεν διεκδικούμε καμία κυριαρχία αλλά την αυτοδυναμία για να προχωρήσει γρήγορα η χώρα μπροστά.
Δεν βλέπουμε τη νίκη στις εκλογές ως μια «λευκή επιταγή», αλλά ως μια ξεκάθαρη εντολή του ελληνικού λαού, ο οποίος έτσι μας καθιστά αποκλειστικά υπεύθυνους για τα όποια ενδεχόμενα λάθη και παραλείψεις κάνουμε από εδώ και στο εξής.
Το 2019 ο ελληνικός λαός έδωσε στον κ. Τσίπρα μια δεύτερη ευκαιρία. Έστειλε τον ΣΥΡΙΖΑ στην αντιπολίτευση με σημαντική δύναμη. Του έδωσε ένα υψηλό ποσοστό, 31,5%, το οποίο αθροιστικά με εκείνο του Γιάνη Βαρουφάκη, έφτανε εκείνο που είχε λάβει ο ΣΥΡΙΖΑ το 2015. Το μήνυμα του λαού προς τον ΣΥΡΙΖΑ τότε ήταν ότι απαιτεί από αυτόν να γίνει μια αξιόπιστη αξιωματική αντιπολίτευση και μια σοβαρή εναλλακτική για τη διακυβέρνηση της χώρας.
