«Βαθιά νυχτωμένοι», κατά τον πρωθυπουργό, όσοι θυμούνται τα περσινά

«Βαθιά νυχτωμένοι», κατά τον πρωθυπουργό, όσοι θυμούνται τα περσινά

Του Γιάννη Σιδέρη

Από τον Άννα στον Καϊάφα η ελληνική υπόθεση και η κυβέρνηση σε ρόλο Ποντίου Πιλάτου, να νίπτει χείρας επί όσων υπέγραψε και να «διαπραγματεύεται» - μέτρα τα οποία έχει ψηφίσει, αλλά για τα οποία πρέπει να δείξει ότι αντιστέκεται στην θέσπισή τους, αφού άλλοι σηκώνουν τον σταυρό του μαρτυρίου, της δήθεν «αντίστασής του»!

Τελικά το περιφερόμενο Eurogroup κλείδωσε για τις 9 Μαΐου, όπως ενημέρωσε ο Ντάισελμπλουμ τον ημέτερο Ευκλείδη Τσακαλώτο. 

Χαράς Ευαγγέλια για την κυβέρνηση, νίκησε για μια ακόμη φορά, αφού ζήτησε Σύνοδο Κορυφής και της προσφέρουν ένα Eurogroup, το οποίο δεν αναμένεται και τόσο εύκολο.

Βέβαια η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι η ημερομηνία, που απέχει καμιά 12ριά μέρες από την επιθυμητή σύγκληση του Eurogroup της Μεγάλης Πέμπτης, την ευνοεί. Ο λόγος είναι ότι σε αυτό το διάστημα θα μπορέσει να συγκροτήσει μια πιο ολοκληρωμένη πρόταση προς τους θεσμούς, για την διευθέτηση του χρέους – αφού ως γνωστόν στους 15 μήνες που πέρασαν, βρισκόταν εν πλήρει μεταρρυθμιστική δράση και… δεν προλάβαινε λόγω της εργώδους διοίκησης που έκανε, να στοιχειοθετήσει πρόταση για το χρέος!

Ο πρωθυπουργός, κατά την προσφιλή του τακτική επιδόθηκε και χθες σε τηλεφωνήματα, Επικοινώνησε με τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν Κλώντ Γιούνκερ και τον υπουργό Οικονομικών των ΗΠΑ Τζακ Λιου, σχετικά με την πορεία ολοκλήρωσης της αξιολόγησης.

Υποτίθεται ότι βρήκε κατανόηση. Από τον κ. Γιούνκερ σίγουρα, καθώς αυτός θέλει να τελειώνει με το… επονείδιστο ελληνικό πρόβλημα. Σίγουρα βρίσκει κατανόηση και από τον Ντάισελμπλουμ, καθώς και αυτός θέλει να τελειώνει με αυτό, γιατί έρχονται πολύ σπουδαιότερα και χειρότερα στην Ε.Ε. απ' ότι είναι το πρόβλημα μιας περιθωριακής – για τα ευρωπαϊκά δεδομένα  - χώρας. Γι' αυτό άλλωστε ο πρόεδρος του Eurogroup μετέβη εκτάκτως στο Παρίσι όπου συναντήθηκε με τον γάλλο υπουργό Οικονομικών, Μισέλ Σαπέν.

Και από τον κ. Λιου υπήρξε κατανόηση. Όμως αυτή απαιτεί ένα προαπαιτούμενο: Την «συνεργασία» με το ΔΝΤ, όπως τονίστηκε στον πρωθυπουργό, σύμφωνα με πληροφορίες του liberal.gr! 

Ποιοι είναι οι «βαθειά νυχτωμένοι»;

Νωρίς χθες το απόγευμα, από το Μαξίμου έβγαινε προς τα ΜΜΕ, συνομιλία του πρωθυπουργού με στενούς του συνεργάτες. Κατ' αυτήν απορρίπτεται οποιαδήποτε σύγκριση της κατάστασης στην οποία βρίσκονται οι διαπραγματεύσεις, με την δραματική περσινή χρονιά!  

Ο  κ. Τσίπρας φέρεται να είπε στους συνεργάτες του, πως «όσοι ονειρεύονται επανάληψη του 2015 είναι βαθιά νυχτωμένοι και εκτίθενται»! Γιατί εκτίθενται; Μα επειδή αυτή τη στιγμή η θέση της χώρας εντός της Ευρώπης, και οι συμμαχίες υπέρ των ελληνικών θέσεων είναι ισχυρότερες από κάθε άλλη φορά, από τότε που ξεκίνησε η κρίση.

Εκείνο βέβαια που πηγάζει ως αυθόρμητη ερώτηση είναι, ποιος προκάλεσε την περσινή «θέση της χώρας μας», ώστε να υπάρχει ανάγκη σύγκρισης και να ξορκιστεί η περσινή, και να αποφανθεί ο πρωθυπουργός, ότι αυτή τη φορά έχουμε ανεβασμένους πόντους; Ήταν κάποια άλλη κυβέρνηση με άλλον πρωθυπουργό; Η απλώς προσπαθεί να απαλειφθεί από την συλλογική μνήμη η περσινή χρονιά, που όχι μόνο μας έφερε στο χείλος της αβύσσου, αλλά αποτέλεσε και μέγιστη ήττα  για τον ίδιο και την κυβέρνηση, η οποία εν μέσω τρομώδους αποτυχίας, αναγκάστηκε να υπογράψει το - επονείδιστο κατ' αυτούς -αριστερό μνημόνιο;

Κλίνουμε… σοσιαλδημοκρατικά

Πάντως ο κ. Τσίπρας  είχε μια «επιτυχία» στην προσπάθειά του να μετακινηθεί στον χώρο της ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας, αφού η Αριστερά, της οποίας ήταν υποψήφιος στις προεδρικές εκλογές, διαθέτει περιορισμένη επιρροή στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι. Εκλήθη  να συμμετάσχει στην 2η συνάντηση σοσιαλιστών αρχηγών κυβερνήσεων /κρατών, στις 20 Μαΐου στη Ρώμη, την οποία πρόταση και φυσικά αποδέχτηκε. Η πρόσκληση ήταν συνέχεια της προηγούμενης συνάντησης που είχε καλέσει ο γάλλος Πρόεδρος Ολάντ στο Παρίσι.

Φυσικά οι ευρωπαίοι σοσιαλιστές, σύμπτυξη δυνάμεων και διεύρυνση της επιρροής τους επιδιώκουν. Το στοίχημα για τον κ. Τσίπρα είναι πόσο θα πείσει τον εγχώριο κοινό ότι μπορεί να γίνει σοσιαλδημοκράτης, ώστε να κυριαρχήσει και στην Κεντροαριστερά.

Για να γίνει αυτό είναι αναγκαία η εμπέδωση μιας διαφορετικής πολιτικής κουλτούρας, την οποία προσώρας δεν έχει δείξει ότι διαθέτει.