Τόσο κοντά και τόσο μακριά

Τόσο κοντά και τόσο μακριά

Του Βασίλη Γεώργα

Τα εργασιακά, με αιχμή τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, και ο χρόνος περικοπών στις συντάξεις αναδεικνύονται από την ελληνική κυβέρνηση στα μεγάλα επίδικα της διαπραγμάτευσης. Οι συζητήσεις για τη δεύτερη αξιολόγηση φαίνεται να έχουν σημειώσει πρόοδο σε πολλά άλλα θέματα, όπως η μείωση του αφορολόγητου, σύμφωνα με τις πληροφορίες που διοχετεύει η κυβέρνηση, σκοντάφτουν όμως στην προσπάθεια του πρωθυπουργού να συνδέσει τη Σύνοδο Κορυφής της Ρώμης με μια «πολιτική λύση» στα εργασιακά με τρόπο που έχει προκαλέσει ισχυρές αντιδράσεις στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο Αλέξης Τσίπρας εμφανίζεται να έχει πάρει εξ ολοκλήρου πάνω του το θέμα των εργασιακών και θα επιχειρήσει να πιστωθεί προσωπικά την οποιαδήποτε αλλαγή στάσης των ευρωπαϊκών θεσμών στο θέμα μετά από τις επαφές που θα έχει σήμερα και αύριο στο περιθώριο της επετειακής Συνόδου Κορυφής για τα 60 χρόνια της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη Ρώμη. Το θέμα «επαναφοράς του ευρωπαϊκού κοινωνικού κεκτημένου» στην Ελλάδα και η κατάργηση της εξαίρεσης που ισχύει από το 2010 και μετά, τέθηκε στην επιστολή που έστειλε στους Juncker – Tusk και στους ευρωπαίους ομολόγους του, ωστόσο στον απόηχο των αντιδράσεων που προκλήθηκαν, ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Γ. Κατρούγκαλος έσπευσε να διευκρινίσει ότι η Ελλάδα δεν προτίθεται να θέσει βέτο στη διακήρυξη των 27 κρατών μελών της ΕΕ (πλην Βρετανίας) εφόσον δεν περιληφθεί το απόσπασμα που επιδιώκει να μπει η ελληνική κυβέρνηση για το ευρωπαϊκό κεκτημένο.

Οι διαπραγματεύσεις που έγιναν τις τελευταίες ημέρες στις Βρυξέλλες έφτασαν στο τέλος τους χωρίς να επιτύχουν τον σκοπό τους, δηλαδή να κλείσουν γρήγορα τα ανοιχτά θέματα και να επισφραγιστούν με ένα ξεκάθαρο μήνυμα επιστροφής των δανειστών στην Αθήνα (σ.σ κυρίως του ΔΝΤ) ώστε να γραφτούν οι λεπτομέρειες του Staff Level Agreement και να προετοιμαστεί το μνημόνιο με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

Ερώτημα παραμένει αν πράγματι η «πρόοδος» για την οποία μιλούν κυβερνητικές πηγές, μπορεί να αποδώσει γρήγορα κάποιου είδους τεχνική συμφωνία στις 7 Απριλίου, η οποία είναι απαραίτητη πριν η διαπραγμάτευση περάσει στο επόμενο στάδιο της συζήτησης για το χρέος και τα πλεονάσματα. Μέχρι να φτάσουμε σε αυτό το σημείο πρέπει να καλυφθεί τεράστια απόσταση καθώς ούτε τα εργασιακά, ούτε το συνταξιοδοτικό, ούτε το θέμα πώλησης μονάδων της ΔΕΗ που έχει πέσει στο τραπέζι, είναι εύκολα διαχειρίσιμα από την ελληνική κυβέρνηση, η οποία βρίσκεται με το βλέμμα στραμμένο στις αντιδράσεις της κοινοβουλευτικής της ομάδας και λιγότερο στην πίεση που ασκεί η επιδείνωση των συνθηκών στην πραγματική οικονομία.

Τα ανοιχτά θέματα, με αιχμή το εργασιακό, θεωρούνται και τα πιο δύσκολα να κλείσουν καθώς το ΔΝΤ δεν έχει μετακινηθεί ούτε εκατοστό από τις αρχικές θέσεις του για αύξηση του ποσοστού ομαδικών απολύσεων στο 10% χωρίς έγκριση της απόφασης από κρατικό φορέα, όπως και για διατήρηση του καθεστώτος διαμόρφωσης των μισθών από το κράτος, την ώρα που η κυβέρνηση έχει κάνει σημαία της την επιστροφή των συλλογικών διαπραγματεύσεων ώστε να καταγάγει μία τουλάχιστον συμβολική νίκη απέναντι στο Ταμείο. Είναι ενδεικτικό πως το ΔΝΤ αρνείται να επιστρέψει στην Αθήνα εμμένοντας στις αρχικές θέσεις του για τα εργασιακά, ενώ εκπρόσωπος του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας παραδέχθηκε ότι οι συνομιλίες θα συνεχιστούν μεταξύ όλων των πλευρών «από τις έδρες τους με στόχο να ολοκληρωθεί η δεύτερη αξιολόγηση», αποκλείοντας προς το παρόν την επιστροφή των επικεφαλής των δανειστών στην Αθήνα.

Διαβάστε ακόμα:
- Άδοξο τέλος στο Brussels Group μετά την επιστολή Τσίπρα – Επιστρέφει στην Αθήνα η ελληνική αποστολή