Του Γιώργου Φιντικάκη
Μοντέλο Ολυμπιακής για μετατάξεις σε άλλες κρατικές εταιρείες προβλέπει το καθεστώς που έχει δεσμευτεί η κυβέρνηση στους εργαζόμενους του ΟΛΠ, του ΟΛΘ, χωρίς να αποκλείεται να αποτελέσει «μπούσουλα» και για άλλες υπό αποκρατικοποίηση εταιρείες, προκειμένου να εκτονωθούν τωρινές αλλά και μελλοντικές αντιδράσεις.
Δίχως να είναι σαφές αν θα εγκριθεί από τους δανειστές, το επικρατέστερο σενάριο προβλέπει δικαίωμα μετατάξεων σε άλλους φορείς του ευρύτερου Δημοσίου για τους εργαζόμενους στα δύο λιμάνια (1.100 στον ΟΛΠ, και 420 στον ΟΛΘ) εντός της επόμενης 2ετίας. Ταυτόχρονα, θα ορίζονται ένας μίνιμουμ και ένας μέγιστος αριθμός υποψηφίων, κριτήρια, καθώς και το θέμα των μισθολογικών τους απολαβών.
Τα παραπάνω θα περιγράφονται, όπως αναμένεται, σε ειδικό κεφάλαιο του κυρωτικού νόμου για την έγκριση σύμβασης παραχώρησης του ΟΛΠ που αναμένεται από ημέρα σε ημέρα να κατατεθεί στη Βουλή, και να ψηφιστεί το ταχύτερο, ώστε ο Πρωθυπουργός να ταξιδέψει την Παρασκευή προς το Πεκίνο με κλεισμένο το θέμα του Πειραιά στις βαλίτσες του. Αλλά η κατάθεση της σύμβασης καθυστερεί, ακριβώς επειδή οι μετατάξεις που προωθεί η κυβέρνηση είναι αρκετά περίπλοκο εγχείρημα.
Δεν είναι λίγοι όσοι ασκούν έντονη κριτική στην κυβερνητική πρωτοβουλία να καλύψει κενά στο Δημόσιο με εργαζομένους από τα λιμάνια, όταν την ίδια στιγμή οι άνεργοι στον ιδιωτικό τομέα ξεπερνούν το 1,5 εκατομμύριο.
- Αφενός οι ανάγκες στο Δημόσιο είναι συγκεκριμένες (Υγεία, Παιδεία οι τομείς στο "κόκκινο"), ενώ όσοι φύγουν από τα λιμάνια πρέπει πρώτα να αξιολογηθούν αν πληρούν τις ανάγκες, προκειμένου να μην επαναληφθεί το προηγούμενο της Ολυμπιακής (φροντιστές και αεροσυνοδοί σε άσχετες υπηρεσίες).
- Αφετέρου, η κυβερνητική δέσμευση δεν παύει να είναι μια "υπόσχεση" για να εκτονώσει ανησυχίες, οι θεσμοί μπορεί να θέσουν βέτο και να μη γίνει τελικά τίποτα απ'' όλα αυτά. Άλλωστε, η κίνηση αυτή έρχεται ένα μόλις μήνα μετά την ψήφιση του δημοσιονομικού κόφτη, επομένως οι κυβερνητικές "υποσχέσεις" πρέπει να ειδωθούν και με αυτό το πρίσμα, του τι επιπλέον κόστος θα σημάνει μια τέτοια ρύθμιση για το Δημόσιο. Πόσω μάλλον όταν εμπίπτει στη σχέση 1 προς 5 (σσ: για να προσληψθεί 1 στο Δημόσιο πρέπει να φύγουν πέντε).
Το συνολικό κόστος μισθοδοσίας του ΟΛΠ ανήλθε πέρυσι σε 52 εκατ. ευρώ. Επομένως, μόνο το μισό προσωπικό να αποχωρήσει από τον ΟΛΠ (550 από τους 1.100), αριθμός που ευρέως ακούγεται στο λιμάνι, οι δημόσιοι φορείς όπου θα μεταταγούν, θα επωμιστούν με ένα ετήσιο επιπλέον κόστος ύψους 26 εκατ. ευρώ. Την ίδια ώρα το αντίστοιχο του ΟΛΘ εκτιμάται σε 19 εκατ. ευρώ για 420 εργαζόμενους.
Το ερώτημα είναι επίσης με ποιες αποδοχές θα μεταταγούν οι εργαζόμενοι αυτοί. Ειδικά στα ανώτερα στελέχη, ο ΟΛΠ θεωρείται ότι έχει από τους υψηλότερους μισθούς στον ευρύτερο Δημόσιο Τομέα. Οι μικτές απολαβές ξεπερνούν τα 3.000 ευρώ. Άρα, οι απολαβές ενός εργαζομένου του ΟΛΠ θα τον ακολουθήσουν αν για παράδειγμα μεταταγεί στην ΕΥΔΑΠ ή σε κάποιον ΟΤΑ;
Τα ερωτήματα είναι πολλά, είναι άγνωστο αν τα υπουργεία Οικονομικών, Εργασίας και Ναυτιλίας έχουν πάρει τη σύμφωνη γνώμη των θεσμών, όπως επίσης αν το μοντέλο θα λειτουργήσει ως μπούσουλας και για τις εταιρείες που περνούν στο νέο υπερ Ταμείο, όπως για παράδειγμα τον ΟΣΕ. Ούτως ή άλλως, όσες επιχειρήσεις περνούν στο νέο Ταμείο θα πρέπει σύμφωνα με το νόμο να γίνουν πιο αποτελεσματικές. Ο επικεφαλής του πρέπει να πιάσει εταιρεία- εταιρεία, δηλαδή τον ΟΑΣΑ, την ΟΣΥ (τρόλευ, θερμικά λεωφορεία), τη ΣΤΑΣΥ (μετρό, τραμ, ηλεκτρικός), τα ΕΛΤΑ, τον ΟΣΕ, το ΟΑΚΑ, να βελτιώσει την αποτελεσματικότητά τους, να μειώσει τα λειτουργικά τους έξοδα, να αξιοποιήσει την καινοτομία ή να αυξήσει τα έσοδα μέσω επέκτασης της πελατειακής τους βάσης.
