Αποτελεσματικά μέτρα για τη φοροδιαφυγή ζητούν ευρωβουλευτές απο την ΕΕ

Αποτελεσματικά μέτρα για τη φοροδιαφυγή ζητούν ευρωβουλευτές απο την ΕΕ

Να ληφθούν από την ΕΕ φιλόδοξα και αποτελεσματικά μέτρα για την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής και της οικονομικής απάτης, ζητούν με κοινή ανακοίνωσή τους ευρωβουλευτές από τρεις πολιτικές ομάδες (Ευρωομάδα της Αριστεράς, Σοσιαλιστές, Πράσινοι) που συμμετέχουν στη Συντονιστική Επιτροπή της «Προοδευτικής Συμμαχίας» (Progressive Caucus), ανάμεσά τους και ο αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και επικεφαλής της ευρωομάδας του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρης Παπαδημούλης.

Στην επιστολή τους τονίζουν ότι η προτεραιότητά τους είναι ένα κοινό ευρωπαϊκό πλαίσιο για την επαναφορά της φορολογικής ισότητας και υπογραμμίζουν: «Τα πρόσφατα σκάνδαλα που έφεραν στο φως τα Lux Leaks, Panama Papers και Paradise Papers αποδεικνύουν την έκταση του φαινομένου της φοροδιαφυγής και της φοροαποφυγής, καθώς και τον αρνητικό ρόλο που έπαιξαν ευρωπαϊκοί ενδιάμεσοι και κράτη-μέλη στους μηχανισμούς της φορολογικής απάτης που αποκαλύφθηκαν».

Επισημαίνουν ότι κάθε χρόνο τα κράτη-μέλη της ΕΕ χάνουν 1 τρισεκατομμύριο ευρώ φορολογικών εσόδων και στερούνται ποσών που θα μπορούσαν να έχουν επενδύσει οι δημόσιες αρχές στην εκπαίδευση, την υγεία ή την εργασία. Οι πολίτες δεν γίνεται πάντα να εξαναγκάζονται να συμβάλλουν περισσότερο όταν οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι συνεχίζουν να συγκεντρώνουν κέρδη και να αποφεύγουν τη φορολόγηση, τονίζουν και σημειώνουν: «Την ίδια ώρα, το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο στην ΕΕ έχει αποδειχθεί αναποτελεσματικό στο να διαφυλάξει τα δημόσια ταμεία από τη φοροδιαφυγή και τη φοροαποφυγή.

Τα μέλη της Προοδευτικής Συμμαχίας υπογραμμίζουν την ανάγκη να ληφθούν φιλόδοξα και αποτελεσματικά μέτρα σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο, προκειμένου να παταχθεί η φοροαποφυγή, η φοροδιαφυγή προσώπων και επιχειρήσεων, και να διασφαλιστεί η φορολογική ισότητα μεταξύ των φορολογουμένων. Στην κατεύθυνση αυτή δεν θα πρέπει να υποκρινόμαστε: Υπάρχουν κράτη-μέλη που λειτουργούν ως φορολογικοί παράδεισοι, όπως είναι, για παράδειγμα, η Ιρλανδία, το Λουξεμβούργο, η Μάλτα και η Ολλανδία. Οι κυβερνήσεις αυτών των κρατών-μελών, που επιτρέπουν τέτοιες πρακτικές, πρέπει να ξεσκεπαστούν και να δεχθούν τις συνέπειες της στάσης τους υπέρ αυτών των αδικιών, δηλαδή να δεχθούν κυρώσεις, έως ότου εγκαταλείψουν τις τρέχουσες αρνητικές και επικίνδυνες πρακτικές τους».

Προς την κατεύθυνση αυτή τονίζουν ότι η ΕΕ οφείλει:

- Να διασφαλίσει ότι οι εταιρείες φορολογούνται εκεί που αποκομίζουν τα κέρδη τους.

- Να θεσπίσει έναν ελάχιστο αποτελεσματικό συντελεστή εταιρικού φόρου σε ευρωπαϊκό επίπεδο, μαζί με μια κοινή ενοποιημένη βάση φορολογίας των επιχειρήσεων, χωρίς επικίνδυνες εξαιρέσεις και παρεκκλίσεις.

- Να θεσπίσει μια πιο φιλόδοξη «μαύρη λίστα» των φορολογικών παραδείσων, η οποία θα πρέπει να περιλαμβάνει τα κράτη-μέλη που επιτρέπουν τη φοροαποφυγή.

- Να λάβει μέτρα για την προώθηση μιας ισχυρότερης διεθνούς συνεργασίας και ανταλλαγής πληροφοριών σε φορολογικά θέματα.

- Να υπερκεράσει την ομοφωνία, όσον αφορά ορισμένες φορολογικές αποφάσεις.

- Να θεσπίσει έναν πιο πλήρη κατάλογο των μη συνεργάσιμων κρατών-μελών και ευρωπαϊκών θεσμών, στον οποίο θα πρέπει να περιλαμβάνονται όλες οι χώρες που εφαρμόζουν μηδενικό (ή σχεδόν μηδενικό) συντελεστή φορολογίας επιχειρήσεων και δεν συμμορφώνονται με κοινές πολιτικές αποφάσεις. Τα κράτη-μέλη και οι θεσμοί του καταλόγου πρέπει να υπόκεινται σε εναρμονισμένες, αποτελεσματικές και αποτρεπτικές κυρώσεις. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα πρέπει επίσης να παρακολουθεί τις φορολογικές πολιτικές των κρατών-μελών και να αντιμετωπίζει τυχόν επιζήμια φορολογικά μέτρα που εισάγουν.

- Να παλέψει εναντίον των «εταιρειών-φαντάσματα» και τους κατόχους των μετοχών τους, που διαδραμάτισαν πολύ αρνητικό ρόλο στους μηχανισμούς που αποκαλύφθηκαν από τα σκάνδαλα των Panama Papers.

Επιπλέον, θα πρέπει να θεσπιστούν μέτρα για τη διασφάλιση μεγαλύτερης διαφάνειας, αρχής γενομένης από:

- Την άμεση καθιέρωση ενός ευρωπαϊκού μηχανισμού για την προστασία των whistleblowers, που αποκαλύπτουν πληροφορίες προς το δημόσιο συμφέρον.

- Τη θέσπιση της υποχρέωσης δημόσιας υποβολής εκθέσεων ανά χώρα για όλες τις μεγάλες εταιρείες, οι οποίες θα πρέπει να γνωστοποιούν στο κοινό τους φόρους που καταβάλλουν και τα κέρδη τους, καθώς και άλλες σχετικές πληροφορίες, σε κάθε κράτος-μέλος στο οποίο εδρεύουν.

- Τη διασφάλιση ότι οι πληροφορίες σχετικά με τα περιουσιακά στοιχεία και τα πνευματικά δικαιώματα όλων των εταιρειών, τα καταπιστεύματα και τα ιδρύματα είναι διαθέσιμα στο κοινό μέσω ενός κεντρικού μητρώου της ΕΕ.

- Τη διασφάλιση ότι όλες οι φορολογικές αποφάσεις που εκδίδονται από τα κράτη-μέλη της ΕΕ δημοσιοποιούνται, ώστε να εξασφαλίζεται ότι οι πολίτες και οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις γνωρίζουν τις συνθήκες που ισχύουν για τις μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ