Οι επιπτώσεις από την ακαμψία της Τουρκίας

Οι επιπτώσεις από την ακαμψία της Τουρκίας

Η θέση της Τουρκίας για την ύπαρξη δύο κρατών στην Κύπρο επιχειρεί να αλλάξει το πλαίσιο των διαπραγματεύσεων. Πιο πιθανό από το να εκτροχιάσει τις συνομιλίες, είναι να εκτεθεί στη διεθνή κοινότητα ο μονόλογος που ουσιαστικά πραγματοποιεί. Η ελληνική πλευρά θα πρέπει να είναι προσεκτική στον διεθνή αντίκτυπο.

Αν κάποιος δεν ήταν σίγουρος, τι σήμαινε για το κυπριακό ζήτημα, η εκλογή του Ερσίν Τατάρ στα κατεχόμενα εδάφη με τη στήριξη του Ταγίπ Ερντογάν και τη συνήθη μετέπειτα άρνηση συμμετοχής της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις διαπραγματεύσεις, η στάση στην άτυπη πενταμερή επιβεβαιώνει τις προθέσεις της Άγκυρας.

Η απομάκρυνση από τα ψηφίσματα του συμβουλίου ασφαλείας του ΟΗΕ και το στοιχειώδες πλαίσιο διαπραγματεύσεων είναι ο στόχος, αν και δεν διακηρύσσεται επίσημα. Πλέον, ακόμα και η συνέχιση των ουσιαστικών διαπραγματεύσεων από το σημείο που διακόπηκαν στο Κραν Μοντάνα φαίνεται μακρινό ενδεχόμενο.

Δεν είναι η πρώτη φορά που οι Τουρκοκύπριοι ποδηγετούνται σε αυτό τον δρόμο. Η περίοδος Ντενκτάς είναι ακόμα νωπή στη μνήμη. Ακόμα και ο πιο διαλλακτικός Μουσταφά Ακιντζί δεν είχε καταφέρει να διαφοροποιηθεί από τις θέσεις της Τουρκίας στις προηγούμενες διαπραγματεύσεις. Τώρα όμως οι διαθέσεις της Άγκυρας είναι ακόμα πιο επιθετικές.

Ο Ταγίπ Ερντογάν δείχνει να θεωρεί το κατεχόμενο κομμάτι της Κύπρου ως μία ακόμα επαρχία της Τουρκίας. Η πρόσφατη επικοινωνιακή του επίθεση για την απαγόρευση διδασκαλίας του Κορανίου σε Τουρκοκυπρίους το επιβεβαιώνει. Άλλωστε θεωρεί πως η εξάρτηση των κατεχομένων από την Άγκυρα είναι πλέον μονόδρομος. Δεν έχουν καμία άλλη διέξοδο, κατ’ εκείνον.

Όμως, είναι σαφές πως στις τάξεις των Τουρκοκυπρίων, δεν υπάρχουν μονολιθικές αντιλήψεις, καθώς πολλοί Τουρκοκύπριοι επιθυμούν την ευρωπαϊκή επιλογή. Η ακαμψία της Τουρκίας θα βλάψει κυρίως εκείνους.

Η διεθνής κοινότητα θα αντιληφθεί πως δεν υπάρχει πρόσφορο έδαφος για κινήσεις καλής θέλησης ή άλλες πρωτοβουλίες άρσης της απομόνωσης, που θα μπορεί να εκμεταλλευτεί ο Ερντογάν.

Πέρα από το εσωτερικό ακροατήριο που πάντα έχει στην άκρη του μυαλού του, ο Ταγίπ Ερντογάν θέλει να περιχαρακώσει το τουρκοκυπριακό κόμματι. Η παρουσία ενός κατοχικού στρατού, άλλωστε, δεν επιτρέπει τη λειτουργία μίας ευνομούμενης πολιτείας για τους Τουρκοκυπρίους.

Το ότι η Τουρκία είναι αποφασισμένη να κρατήσει τα κατοχικά στρατεύματα και να διατηρήσει τη συνθήκη εγγυήσεων είναι γνωστό. Η άρνηση της αποδοχής τετελεσμένων αποτελεί μία δύσκολη πορεία για την ελληνική πλευρά.

Θα χρειαστεί να φανεί ως ένας φάρος λογικής, που καταθέτει ακόμα δημιουργικές προτάσεις για την άρση του αδιεξόδου στην επανέναρξη διαπραγματεύσεων, ακόμα κι όταν οι προκλήσεις από την Τουρκία θα συνεχιστούν.