Σεπτέμβριος του 2020 και ο Αλέξης Τσίπρας μιλώντας σε συνέδριο του Economist δήλωνε αναφορικά με την πανδημία και τις επιπτώσεις της ότι «Χρειάζεται να σκεφτούμε out of the box». Χθες στο Πολιτικό Συμβούλιο του ΣΥΡΙΖΑ επανήλθε λέγοντας πως «οι έκτακτες συνθήκες απαιτούν εκπόνηση ενός σχεδίου έκτακτης ανάγκης "out of the box"» αντικαθιστώντας την πανδημία με την … ενεργειακή κρίση.
Ποιες είναι όμως οι «οut of the box» λύσεις που προτείνει ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος δηλώνει έτοιμος να αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας για να τη σώσει «ξανά» από τα οικονομικά προβλήματα που όπως υποστηρίζει δημιουργεί η «νεοφιλελεύθερη δεξιάς»;
Αναφορικά με την πανδημία και αφού τόνισε πως κάποιοι τη βλέπουν ως ευκαιρία για την επιβολή ακραίων απόψεων στην οικονομία τόνιζε την ανάγκη «Να συνειδητοποιήσουμε ξανά την αξία του Δημόσιου χώρου. Την αξία του κράτους όχι μόνο ως ρυθμιστή αλλά και ως καθοδηγητή της οικονομικής εξέλιξης. Προκειμένου να σταματήσει η φρενήρης διεύρυνση των ανισοτήτων. Να συνειδητοποιήσουμε επίσης ότι δεν υπάρχουν ατομικές λύσεις σε συλλογικά προβλήματα».
Ήταν η περίοδος που ο Αλέξης Τσίπρας ζητούσε… εμπροσθοβαρή μέτρα και διάθεση χιλιάδων ευρώ σε εργαζόμενους και επιχειρήσεις ως αντιστάθμισμα των πρώτων lockdown, καλώντας την κυβέρνηση να «ρίξει λεφτά» να μοιράσει επιδόματα επικαλούμενος το «μαξιλάρι» που είχε δημιουργηθεί μέσα από την αφαίμαξη της μεσαίας τάξης στην οποία ο ίδιος και η κυβέρνησή του είχαν προχωρήσει.
Παράλληλα ζητούσε:
- Αύξηση του κατώτατου μισθού
- Χιλιάδες προσλήψεις σε δομές υγείας
- Χιλιάδες προσλήψεις στο χώρο της Παιδείας
Επιδόματα και ό,τι άλλο μπορεί να σκεφτεί κάποιος ήταν στην ημερήσια ατζέντα του ΣΥΡΙΖΑ μέχρι σήμερα για την πανδημία, ενώ τα 43 δισ. ευρώ που η κυβέρνηση διέθεσε για τη στήριξη της κοινωνικής συνοχής υλοποιώντας ένα μακροπρόθεσμο σχεδιασμό που κράτησε όρθια και την οικονομία, χαρακτηρίστηκαν ψίχουλα.
Ο Αλέξης Τσίπρας επανέρχεται στην «οut of the box» λογική της Κουμουνδούρου για την ακρίβεια και την ενεργειακή κρίση «πρέπει να είμαστε έτοιμοι, πέρα από τις δεδομένες προγραμματικές μας δεσμεύσεις για μισθό, ιδιωτικό χρέος της πανδημίας, ισχυρό νέο ΕΣΥ, και με ένα έκτακτο συνεκτικό σχέδιο ριζοσπαστικών πρωτοβουλιών «out of the box» και χρησιμοποιώντας όλα τα μέσα που διατίθενται σε κοινοτικό επίπεδο να ανατάξουμε για ακόμα μία φορά την κοινωνία και την οικονομία».
Τι έχει προτείνει ο Αλέξης Τσίπρας στο πλαίσιο αυτό; Μείωση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης, Μείωση του ΦΠΑ στα τρόφιμα και αύξηση του κατώτατου μισθού στα 800 ευρώ.
Έχει μιλήσει για «πλαφόν στο κέρδος στη χονδρική αλλά και στη λιανική» και έχει σημειώσει πως αυτό το «out of the box» σχέδιο πρέπει να βασίζεται «στην ουσιαστική παρέμβαση του κράτους» με εργαλεία όπως «ενίσχυση της προθεσμιακής αγοράς, την υποχρεωτικότητα διμερών συμβολαίων, και αν χρειαστεί για κάποιο διάστημα και την αναστολή του χρηματιστηρίου (ενέργειας) για να μπορέσουμε να σταθεροποιήσουμε τις τιμές».
Πόσο «οut of the box» είναι αυτές οι θέσεις και κυρίως πως αυτές μπορούν να εφαρμοστούν είναι ένα ερώτημα. Πολύ όταν «οι out of the box» προτάσεις του Αλέξη Τσίπρα τον οδήγησαν στην εξουσία το 2015 μεν αλλά έφερε τη χώρα στο χείλος του γκρεμού με ένα τρίτο αχρείαστο μνημόνιο μιας «δημιουργικής ασάφειας» που έφερε τη σφραγίδα του ιδίου και του asset Γιάνη Βαρουφάκη και προκάλεσε εν συνεχεία ένα πογκρόμ δίωξης της μεσαίας τάξης της χώρας με ότι αυτό συνεπάγεται για την ανάπτυξή της.
