Η ανακοίνωση του Ηλία Κασιδιάρη για τη δημιουργία ενός νέου κόμματος βρήκε τον ΣΥΡΙΖΑ να «σφυρίζει» αδιάφορα, όπως είχε πράξει άλλωστε και ως κυβέρνηση σε ό,τι αφορά την πορεία της δίκης της Χρυσής Αυγής. Δεν υπήρξε η παραμικρή αναφορά από την αξιωματική αντιπολίτευση για το μόρφωμα που ετοιμάζει το άλλοτε δεξί χέρι του Νίκου Μιχαλολιάκου και νούμερο δύο της Χρυσής Αυγής.
Από την πρώτη στιγμή που η Χρυσή Αυγή άρχισε να ανεβάζει τα ποσοστά της, η στάση του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι της ήταν αμφιλεγόμενη και ανάλογη πάντα με τα δεδομέναπου διαμορφώνονταν στην πολιτική σκηνή. Ήταν το 2011 στην πλατεία των «αγανακτισμένων» όταν οι δύο πλευρές συναντήθηκαν σε μια προσπάθεια να εκμεταλλευτούν το κύμα οργής για το μνημόνιο και τα μέτρα που αυτό έφερνε.
Προς τά έξω είχε επιχειρηθεί ο διαχωρισμός της πάνω και της κάτω πλατείας. Αλλά στη «γενική συνέλευση» της 7ης Μαίου 2011 αποφασίστηκε ότι «οι άνθρωποι εκεί πάνω με τις ελληνικές σημαίες δεν είναι φασίστες, είναι απλοί άνθρωποι που διαδηλώνουν σαν κι εμάς απλά δεν συμμετέχουν στη συνέλευση» για να τονιστεί πως «αρκετοί από αυτούς δεν ξέρουν πώς λειτουργεί και γι’ αυτό πρέπει να πάμε πάνω, να τους φέρουμε κοντά μας και ας κουβαλούν μαζί τους ό,τι θέλουν. Όλοι μαζί είμαστε στο Σύνταγμα».
Και από τη στιγμή που η Χρυσή Αυγή μπήκε στη Βουλή με τον ΣΥΡΙΖΑ αξιωματική αντιπολίτευση, αλλά και μετέπειτα όταν ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ σχημάτισαν κυβέρνηση, η στάση που αυτός τήρησε προκαλούσε ερωτήματα.
Επί 4,5 χρόνια η δίκη της Χρυσής Αυγής για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης προχωρούσε με ρυθμούς χελώνας. Έγιναν συνολικά 250 συνεδριάσεις, με το πρόβλημα της εύρεσης αίθουσας κατάλληλης για τη διεξαγωγή της δίκης να είναι διαρκές. Μέχρι και η Ένωση Εισαγγελέων είχε βγάλει τότε ανακοίνωση «δείχνοντας» την καθυστέρηση που υπήρξε. Τελικά η πόρτα την οποία η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου άνοιξε για την αντιμετώπιση του ναζιστικού μορφώματος, έκλεισε μέσα από τις καθυστερήσεις και τις αποφυλακίσεις λόγω παρέλευσης του 18μηνου.
Και δεν είναι μόνο η δίκη. Οι δηλώσεις του πρώην προέδρου της Βουλής Νίκου Βούτση ως προς την αποδοχή της ψήφου των βουλευτών της Χρυσής Αυγής για την αλλαγή του εκλογικού νόμου είχαν προκαλέσει έντονες αντιδράσεις. Μόνο στον ΣΥΡΙΖΑ είχε επικρατήσει σιωπή. Και το ναζιστικό μόρφωμα έγινε κόμμα με δικαίωμα ψήφου ανεξάρτητα αν οι βουλευτές του χαιρετούσαν ναζιστικά και κάλυπταν επιθέσεις μεταναστών - αν δεν συμμετείχαν σε αυτές ή αν τα μέλη τους δολοφονούσαν πολίτες, οπως ο Παύλος Φύσσας και ελέγχονταν ως καθοδηγητές.
Η εικόνα στο Καστελόριζο το 2016 με τον Πάνο Καμμένο και τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και της Χρυσής Αυγής να βρίσκονταιν δίπλα δίπλα είναι χαρακτηριστική.
Ακόμη και μέσα στην Βουλή άνοιγαν μεταξύ τους διάλογο την ώρα που οι βουλευτές των υπολοίπων κομμάτων αποχωρούσαν ή απέφευγαν να συνομιλούν μαζί τους. Και πως θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά αφού οι ψήφοι ήταν ευπρόσδεκτοι. Όπως και στην περίπτωση της Βασιλικής Θάνου, την οποία οι εκπρόσωποι της Χρυσής Αυγής ψήφισαν για να αναλάβει τη θέση της προέδρου της Επιτροπής Ανταγωνισμού, στηρίζοντας μια προσωπική επιλογή του Αλέξη Τσίπρα.
Η παρουσία της Περιστέρας Μπαζιάνα στη δίκη της Χρυσής Αυγής λιγες ημέρες πριν τις εκλογές του 2019 ουδόλως άλλαξε τα δεδομένα και την επαμφοτερίζουσα στάση του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στο συγκεκριμένο κόμμα. Και μπορεί στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, ως αξιωματική αντιπολίτευση, να βρέθηκαν και πάλι στην αίθουσα του δικαστηρίου, η σιωπή όμως για τον Ηλία Κασιδιάρη προκαλεί ερωτήματα.
Πολλώ δε μάλλον όταν δεν επιχειρήθηκε καν να στηλιτευθεί το τουίτ του Κώστα Βαξεβάνη και η αναφορά του ότι ο Ηλίας Κασιδιάρης είναι ίσως κάποιος με τον οποίο μπορεί κάποιος να αντιπαρατεθεί ακόμη και πολιτικά. Αντιθέτως κυριάρχησε και σε αυτή την περίπτωση η σιωπή.
Να σημειωθεί τέλος ότι η ανακοίνωση Κασιδιάρη αντιμετωπίστηκε από φίλα προσκείμενα στον ΣΥΡΙΖΑ μέσα ως απλή ανακοίνωση – είδηση και μεταδόθηκε με ανάλογο τρόπο...
