Εκτράχυνση της εγκληματικότητας μετά το νόμο Παρασκευόπουλου
Έγκλημα στα Γλυκά Νερά

Εκτράχυνση της εγκληματικότητας μετά το νόμο Παρασκευόπουλου

Ολόκληρη η Ελλάδα είναι συγκλονισμένη από το ειδεχθές έγκλημα στα Γλυκά Νερά. Ποια άραγε θα είναι η ποινή των κακοποιών, εφόσον συλληφθούν και οδηγηθούν μπροστά στη Δικαιοσύνη και πόσο θα παραμείνουν στη φυλακή δεν μπορώ από τώρα να προβλέψω.

Αλλά με τη χρήση των επιεικών διατάξεων της υφ’όρον απόλυσης του ν.Παρασκευοπολου και των επιεικών διατάξεων του νέου Ποινικού Κώδικα, που υπήρξε η τελευταία νομοθετική πράξη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, θα απολυθούν των φυλακών με την συμπλήρωση πολοστημορίου της επιβληθείσης ποινής, εκτός του ότι με τη συμπλήρωση κάποιου χρόνου στις φυλακές θα λαμβάνουν άδειες εξόδου και εφόσον είναι αλλοδαποί, μπορεί να δραπετεύσουν στο εξωτερικό.

Με τον νέο Π.Κ. εφόσον δεν έχουν συμπληρώσει το εικοστό πέμπτο έτος της ηλικίας τους μπορεί να τύχουν το ελαφρυντικό της νεαρής ηλικίας, που σημαίνει μείωση της ποινής.

Επίσης αν είναι υπότροποι εγκληματίες δηλαδή αν έχουν καταδικασθεί για άλλες εγκληματικές πράξεις, αυτό δεν θα ληφθεί υπόψη, γιατί με τον νέο Π.Κ. καταργήθηκαν οι έννοιες του υπότροπου και του καθ’εξη εγκληματία, ενώ η σύσταση εγκληματικής οργάνωσης μετατράπηκε με τον Π.Κ. από κακούργημα σε πλημμέλημα.

Τα τελευταία χρόνια και ιδιαίτερα μετά τον ν.4322/2015 επί Υπουργίας Παρασκευόπουλου, που λόγω των επιεικών διατάξεων του απολύθηκαν από τις φυλακές πολλοί σκληροί και επικίνδυνοι εγκληματίες ημεδαποί και αλλοδαποί, κυρίως από τις τέως ανατολικές χώρες, έχουμε έξαρση της εγκληματικότητας κυρίως με εκκαθαρίσεις λογαριασμών μεταξύ συμμοριών του υποκόσμου, αλλά και πολλές ληστείες μετά φόνου σε βάρος ηλικιωμένων και μοναχικών ατόμων με αποτέλεσμα κυρίως η ύπαιθρος να ζει με ανησυχία και φόβο για την έλλειψη δημόσιας ασφάλειας.

Εξάλλου το γεγονός ότι τα δικαστήρια εφαρμόζοντας τις παραπάνω επιεικείς διατάξεις αναγκάζονται να αφήνουν ελεύθερους τους κακοποιούς προκαλεί την δικαιολογημένη αγανάκτηση των αστυνομικών, που τους συλλαμβάνουν με κίνδυνο της ζωής τους.

Ανακύπτουν λοιπόν δύο βασικά ερωτήματα : Τις Πταίει και τι πρέπει να γίνει για να εξασφαλισθεί επιτέλους η δημόσια ασφάλεια.

Η απάντηση στο πρώτο ερώτημα είναι κατά έξοχή πολιτική και συνεπώς καθένας ας απαντήσει σύμφωνα με τις πολιτικές του πεποιθήσεις και την έμφρονα κρίση του.

Η απάντηση στο δεύτερο ερώτημα ανάγεται σε πολλά πεδία οικονομικά, κοινωνικά, εκπαιδεύσεως, διαφυλάξεως των συνόρων ώστε να μην εισέρχονται αλλοδαποί εγκληματίες, οι δε συλλαμβανόμενοι να απελαύνονται αμέσως με την καταδικαστική απόφαση και όχι με το διοικητικό μέτρο της απελάσεως.

Ένας σοβαρός παράγων ανασχέσεως της εγκληματικότητας είναι η επιτέλεση των σκοπών της ποινής, ήτοι της γενικής πρόληψης- που λόγω της αυστηρότητας των ποινών που προβλέπονται από το νόμο, επιβάλλονται από τα δικαστήρια και εκτελούνται από την σωφρονιστική υπηρεσία, που υπάγεται στην εκτελεστική εξουσία και όχι στην δικαστική - να αποτρέπονται οι επίδοξοι εγκληματίες στη τέλεση αδίκων πράξεων. Το ίδιο αφορά και την ειδική πρόληψη, δηλαδή να εξουδετερώνεται ο εγκληματίας δια του εγκλεισμού στις φυλακές από την τέλεση άλλων πράξεων.

Φυσικά στη χώρα μας κανένας σκοπός της ποινής δεν επιτελείται με διαχρονική ευθύνη των πολιτικών ηγεσιών των μεν προηγουμένων λόγω της θέσπισης των επιεικών διατάξεων, της δε νυν γιατί δεν έσπευσε αμέσως να διορθώσει τις ηθελημένες ατέλειες του νέου Π.Κ., που όλοι κατά επανάληψη είχαμε καταγγείλει, αλλά παρέπεμψε το θέμα σε νομοπαρασκευαστική επιτροπή, που ακόμα δεν συνέταξε το σχετικό νομοσχέδιο.

Ελπίζω κάποτε η πολιτική ηγεσία να λάβει υπόψη τα επανειλημμένα κατά συρροή ειδεχθή εγκλήματα και την ανέλεγκτη δράση του υπόκοσμου. Και να θεσπίσει διατάξεις που τα ισόβια να είναι ισόβια , μαζί με άλλες αποτρεπτικές του εγκλήματος διατάξεις, αλλά και να συμβουλεύεται πρόσωπα με αντεγκληματική πείρα και όχι θεωρητικούς με αναφορά σε θεωρίες που εφαρμόζονται σε άλλες χώρες, αλλά δεν μπορούν να τύχουν εφαρμογής παρ΄ ήμίν.

*Ο Λέανδρος Τ.Ρακιντζής είναι αρεοπαγίτης ε.τ.