Η υπόθεση Γεωργίου, τα ελλείμματα και η τιμή της Δικαιοσύνης

Σε λίγες ώρες το ανώτατο δικαστήριο της χώρας, καλείται να αποδείξει πως η Ελλάδα είναι μια χώρα Δικαίου και μια χώρα στην οποία το δικαστικό σύστημα εστιάζει στα πραγματικά γεγονότα και δεν κάνει ένα κυνήγι μαγισσών. Και καλείται να βάλει ένα τέρμα στο διασυρμό ενός τεχνοκράτη του οποίου το μοναδικό έγκλημα είναι η ορθή αποτίμηση των οικονομικών μεγεθών. 

Σε λίγες ώρες στον Άρειο Πάγο εκδικάζεται η αίτηση αναίρεσης της καταδίκης του Προέδρου ΕΛΣΤΑΤ Ανδρέα Γεωργίου για «απλή δυσφήμιση», μετά από αγωγή του πρώην διευθυντή Εθνικών λογαριασμών ΕΛΣΤΑΤ Νικόλαου Στρόμπλου. 

Ποιος είναι ο Ανδρέας Γεωργίου;

Ο Ανδρέας Γεωργίου έχει σπουδάσει οικονομικά και πολιτικές επιστήμες στο Amherst College και είναι διδάκτωρ οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Michigan. Έχοντας εργασθεί για 21 χρόνια στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, κλήθηκε από την ελληνική κυβέρνηση τον Αύγουστο του 2010 να αναλάβει τη θέση του προέδρου στην Ελληνική Στατιστική Αρχή.

Είχε αναλάβει δηλαδή τα καθήκοντά του μετά την προσφυγή της Ελλάδας στον έκτακτο μηχανισμό στήριξης της ΕΕ και στα μνημόνια. Και αφού η Ελλάδα είχε ήδη ζητήσει 80 δισ. ευρώ από τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης και 30 δισ. ευρώ από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), υπογράφοντας το «Μνημόνιο Οικονομικής και Χρηματοπιστωτικής Πολιτικής», το «Τεχνικό Μνημόνιο Συνεννόησης» και το «Μνημόνιο Συνεννόησης στις Συγκεκριμένες Προϋποθέσεις Οικονομικής Πολιτικής».

Τι είχε συμβεί στην ΕΛΣΤΑΤ;

Ουσιαστικά ο Ανδρέας Γεωργίου είχε έρθει στην ΕΛΣΤΑΤ για να βάλει μια τάξη στους αριθμούς και στα μεγέθη που είχε αφήσει πίσω της η κυβέρνηση των υπουργών που έγραφαν οικονομικές προτάσεις σε χαρτοπετσέτες. Η αλήθεια των αριθμών την οποία εμφάνισε όμως ο πρώην πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ, ενόχλησε μεγάλο μέρος του πολιτικού κατεστημένου, με αποτέλεσμα να μετατραπεί ο ίδιος σε πρωταγωνιστή ενός πρωτοφανούς δικαστικού σήριαλ.

Το σημερινό επεισόδιο αφορά την κατάθεση αγωγής εναντίον του, από τον πρώην διευθυντή ΕΣΥΕ Νικόλαο Στρόμπλο για συκοφαντική δυσφήμιση. Ήταν το 2014, όταν ο τότε πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ Ανδρέας Γεωργίου είχε εκδώσει ανακοίνωση τύπου για να υπερασπιστεί τα αναθεωρημένα στοιχεία για το έλλειμμα και το χρέος της περιόδου 2005 - 2009, σύμφωνα με τους κανόνες στατιστικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Και είχε θέσει το εύλογο ερώτημα πως είναι δυνατόν να διώκεται ο ίδιος για το δήθεν «φούσκωμα» του ελλείμματος το οποίο η Eurostat είχε αποδεχθεί πλήρως, την ίδια στιγμή που η Δικαιοσύνη ουδέποτε είχε ασχοληθεί με τα λεγόμενα «Greek statistics», που είχαν γίνει ανέκδοτο την Ευρώπη.

Επειδή λοιπόν ο Ανδρέας Γεωργίου είχε αναφέρει ότι τα δικά του στοιχεία είχαν επανειλημμένα επικυρωθεί και ότι η ακεραιότητα των προηγούμενων εκθέσεων είχε αμφισβητηθεί, θεωρήθηκε πως δυσφημούσε τον πρώην διευθυντή. 

Δηλαδή παρ’ όλο που οι έρευνες της ΕΕ διαπίστωσαν πράγματι ότι η Ελλάδα υποεκτιμούσε συστηματικά τις δημόσιες δαπάνες και παρείχε ψευδή στοιχεία στη Eurostat καθ’ όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του 2000 και παρ’ όλο που οι δηλώσεις του Ανδρέα Γεωργίου ήταν αληθείς, το δικαστήριο έκρινε πως έβλαψαν τη φήμη του ενάγοντος Νικόλαου Στρόμπλου.

Η προσφυγή στο Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Ωστόσο, πριν από αυτό το επεισόδιο, είχαν προηγηθεί καταγγελίες εις βάρος του για αλλοίωση του ελλείμματος του 2009 και εξ αυτού για ευθύνη του για την υπαγωγή της χώρας στα μνημόνια. Οι καταγγελίες αυτές είχαν οδηγήσει σε αλλεπάλληλες δικαστικές περιπέτειες, που είχαν προκαλέσει και έντονες διεθνείς αντιδράσεις. Και το κυριότερο αναπάντητο ερώτημα είναι το πώς είναι δυνατόν ο Ανδρέας Γεωργίου που ανέλαβε καθήκοντα τον Αύγουστο του 2010, να ευθύνεται για μια απόφαση που είχε ληφθεί ήδη από τον Μάιο του 2010;

Οι βαριές κατηγορίες ακόμα και για κακουργήματα, οι αθωώσεις, οι απαλλαγές, οι καταδίκες και οι αναιρέσεις, οδήγησαν τον Ανδρέα Γεωργίου σε προσφυγή στο Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Στρασβούργο, όπου και έχει ζητήσει τη δικαίωσή του και την καταδίκη της Ελλάδας. Αλλά αυτή είναι μια υπόθεση που έπεται. Σήμερα στις δικαστικές αίθουσες κρίνεται το αν η παρουσίαση των πραγματικών δεδομένων και στοιχείων, μπορεί να αποτελεί δυσφήμιση για κάποιον.