Ο χομπίστας Βαρουφάκης

Ο Γιάνης Βαρουφάκης είναι ένας χομπίστας της πολιτικής. Ως τέτοιος, όχι πολύ παλιά - και με τις ευλογίες Τσίπρα που τον εισήγαγε στο πολιτικό στερέωμα ως μεγάλο asset - έκανε την πλάκα του με τη χώρα και έκανε πλάκα στη χώρα, όταν εκείνη ακροβατούσε στο κενό. 

Παρέμεινε χομπίστας, κάνοντας πλάκα τώρα στον κ.Τσίπρα που έχει πέσει στην ανάγκη του για να εξακολουθήσει να συντηρεί και να πουλάει την ελπίδα της δήθεν προοδευτικής διακυβέρνησης. 

Επαναλαμβάνει – πράγμα που έκανε και στη συνέντευξή του στην ΕΡΤ - τον πυρήνα των απόψεών του. Απόψεις που παραπέμπουν ευθέως στην τρέλα του 2015 και μετά καλεί και τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ να μιλήσουν πριν από τις εκλογές για προγραμματική συμφωνία η οποία θα οδηγήσει στην προοδευτική διακυβέρνηση! 

Ο κ. Βαρουφάκης λειτουργεί σαν το τζάκι για τον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ.

Κοντά του τσουρουφλίζεται από το καταστροφικό κοινό παρελθόν και τις μνήμες που ανασύρει στον κόσμο το δίδυμό τους. 

Μακριά του, παγώνει κάθε προοπτική, πως στη στραβή της απλής αναλογικής μπορεί και να κάτσει η προοδευτική διακυβέρνηση.  

Στο διάστημα που μεσολαβεί μέχρι τις κάλπες, ο Γιάνης Βαρουφάκης θα μπορεί να λέει παλαβά πράγματα, όπως το να καταργηθεί η υποχρεωτική στρατιωτική θητεία. Σε αυτόν θα προσθέτουν ίσως νεανικές αριστερές ψήφους, αλλά θα απαγορεύουν στον ΣΥΡΙΖΑ να τον εμφανίζει ως υποψήφιο κυβερνητικό εταίρο. 

Ας φανταστούμε ότι εν μέσω προεκλογικής περιόδου το Ορούτς Ρέις κόβει βόλτες στο Αιγαίο ή την Ανατολική Μεσόγειο. Ο Τσίπρας ζητάει από τον Μητσοτάκη να βυθίσει το Χόρα και ο Βαρουφάκης - ως μελλοντικός κυβερνητικός εταίρος του -  να έχει πει: «πρέπει να καταργηθεί η στρατιωτική θητεία, γιατί δεν κάνει καλό στο αξιόμαχο του Ελληνικού Στρατού, της Αεροπορίας και του Ναυτικού, το να έχεις φαντάρους, είναι και παραβίαση βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων παιδιών, που δεν θέλουν να πάνε στον στρατό…».  

Ίσως είναι ένδειξη συμπαντικής δικαιοσύνης ότι η πολιτική παρουσία Βαρουφάκη, θα βασανίσει τον ΣΥΡΙΖΑ και στο μέλλον, με πολλούς τρόπους.

 Όμως η εκλογική επιβίωση, του απολύτως προσωπο-κεντρικού κόμματός του, θα είναι πριμοδότηση, όχι μόνο της  οικονομικής, αλλά και της εθνικής του ασυναρτησίας. 

Γιατί πως αλλιώς μπορεί να χαρακτηριστεί η «κάθετη» θέση του ότι οι διμερείς διαπραγματεύσεις πχ με την Αίγυπτο και το Ισραήλ είναι άχρηστες και για να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα με τον καθορισμό των Θαλασσίων Ζωνών στην Ανατολική Μεσόγειο, θα έπρεπε ο Μητσοτάκης να καλέσει όλους τους ενδιαφερόμενους - στη Θεσσαλονίκη κατά προτίμηση που εκλέγεται ο Βαρουφάκης -  να απλώσουν στο τραπέζι τον χάρτη, να πει ο καθένας τις απαιτήσεις του για την ΑΟΖ και μετά όλοι μαζί να πάνε στη Χάγη. Αν ο Ερντογάν ανταποκριθεί καλώς, αν πάλι δεν ανταποκριθεί και πάλι καλώς.

Με αυτή τη Βαρουφάκεια μέθοδο θα αντιμετωπιστεί … «πολυμερής πολυμορφική πολυπλοκότητα» όπως χαρακτήρισε την κατάσταση στην Α. Μεσόγειο.

Πραγματικά, είναι να απορεί κανείς γιατί ο Μητσοτάκης δεν συγκαλεί μια σύσκεψη πολιτικών αρχηγών…