Η στάση της Δύσης στη Μόσχα φαίνεται αδιανόητη. Ως κληρονόμος της Σοβιετικής Ένωσης, η Ρωσία θεωρεί την Ουκρανία κάτι σαν εσωτερική της υπόθεση. Η ιστορία του χωρισμού του κόσμου σε σφαίρες επιρροής άλλωστε διατηρεί ακόμα τη σκιά της. Οποιαδήποτε δυτική παρουσία στην Ουκρανία προκαλεί εκνευρισμό στο Κρεμλίνο. Όπως το έθεσε διακριτικά ο Βλάντιμιρ Πούτιν, «παρά της παρακλήσεις και τις προειδοποιήσεις μας», οι υποδομές του ΝΑΤΟ κατέφθασαν στα ρωσικά σύνορα.
Η Ουάσιγκτον από την πλευρά της θεωρεί πως η Μόσχα διαθέτει ένα κοινό χαρακτηριστικό με την προκάτοχο της, πως επεκτείνεται όσο περισσότερο της αφήνεται περιθώριο. Η Κριμαία είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα άλλωστε, που συνέβη όταν ο Τζο Μπάιντεν ήταν αντιπρόεδρος του Μπαράκ Ομπάμα. Ο νέος Αμερικάνος πρόεδρος έχει αντιστρέψει άρδην την πολιτική κατευνασμού που ακολουθούσε ο Ντόναλντ Τραμπ, έχοντας βρει σημεία επαφής με τον Βλάντιμιρ Πούτιν. Η σημερινή δήλωση Μπλίνκεν πως οι ΗΠΑ έχουν καταστήσει σαφές στο Κρεμλίνο ότι θα ανταποκριθούν αποφασιστικά εάν εισβάλει στην Ουκρανία, εξειδικεύοντας μάλιστα πως επίκεινται οικονομικές κυρώσεις μεγάλης κλίμακας στη Ρωσία είναι ενδεικτική της σκληρής στάσης.
Η Ουκρανία βέβαια αποτελεί κομβική χώρα, τόσο γεωπολιτικά για τη Δύση, όσο και γεωοικονομικά για τα ευρωπαϊκά κράτη. Το πρόσφατο ενεργειακό σοκ με τις αυξήσεις των τιμών κατέδειξε μία κομβική διάσταση της σχέσης μεταξύ Ρωσίας και Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και με τη Γερμανία ειδικότερα. Μπορεί να παρατηρήσει κάποιος πως μόνο η Μεγάλη Βρετανία ακολουθεί σε ένταση τον βηματισμό της Ουάσιγκτον. Ο Βλάντιμιρ Πούτιν στοχεύει στο να διατηρήσουν οι Ευρωπαίοι μία ουδετερότητα στο ζήτημα, καλώντας τους να εξετάσουν τα δεδομένα. Για τη Ρωσία βέβαια, η ουκρανική πλευρά είναι εκείνη που δείχνει προκλητικότητα.
Η συνάντηση των δύο Υπουργών Εξωτερικών πραγματοποιείται σε μία κρίσιμη στιγμή, που η ένταση μεταξύ της Ρωσίας και των Ηνωμένων Πολιτειών, απειλεί να επεκταθεί πέρα από το πλαίσιο του ΝΑΤΟ και των ρητορικών αντεγκλήσεων. Ενδεχομένως το επόμενο που θα επιδιώξει η Μόσχα θα είναι μία νέα προσωπική συνάντηση μεταξύ του Τζο Μπάιντεν και του Βλάντιμιρ, όπου ίσος προς ίσος, θα βρεθεί μία μέση λύση. Άλλωστε στο συγκεκριμένο ζήτημα, η Μόσχα αισθάνεται πως εκείνη είναι ο δυνατός παίκτης, που αποφασίζει την επόμενη κίνηση.
