Ο Γερμανός τουρίστας έχει αποκτήσει διαστάσεις θρύλου στις χώρες που αποτελούν κορυφαίο τουριστικό προορισμό, άλλοτε με θετικό πρόσημο και άλλοτε με όχι και τόσο. Αλλά αυτό είναι ως ένα βαθμό φυσιολογικό όταν μιλάμε για μια χώρα 84 εκατομμυρίων κατοίκων, με περισσότερους από τους μισούς κατοίκους της να ταξιδεύουν για τις διακοπές τους εκτός συνόρων.
Η έναρξη των θερινών διακοπών είναι κάτι που πολλοί περιμένουν όλο τον χρόνο και κάποιοι άλλοι μπορεί να το βλέπουν ως εφιάλτη για την… τσέπη τους. Μιλάμε για το ποσοστό 21%, που σύμφωνα με την πρόσφατη έρευνα του Ινστιτούτου για τα Ερωτήματα του Μέλλοντος από το Αμβούργο δήλωσαν ότι δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να ταξιδέψουν για παραθερισμό, λόγω οικονομικής στενότητας.
Το ποσοστό αυτό παραμένει μάλλον σταθερό τα τελευταία χρόνια, όπως και το ποσοστό εκείνων που θα προτιμήσουν τις διακοπές στο εσωτερικό της χώρας (29%), οι οποίες θεωρητικά τουλάχιστον φαντάζουν πιο οικονομική επιλογή.
Σύμφωνα άλλωστε με την ίδια έρευνα τα συνολικά έξοδα ανά άτομο για τις κυρίως διακοπές εκτιμώνται κατά μέσο όρο στα 1.060 ευρώ για διακοπές εντός Γερμανίας και στα 1.534 ευρώ για διακοπές στην Ευρώπη. Για την Ελλάδα το αντίστοιχο ποσό υπολογίζεται σε 1.701 ευρώ.
Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι ο αριθμός αυτών που ταξιδεύουν, δεν έχει ακόμα επιστρέψει στα επίπεδα πριν από την πανδημία, αν και φέτος αναμένεται μια ελαφρώς ανοδική τάση. Είναι και αυτό ένα αποτέλεσμα των απανωτών κρίσεων των τελευταίων χρόνων, ενώ σίγουρα πολλοί επηρεάζονται και από τα μηνύματα λιτότητας που στέλνει η νέα γερμανική κυβέρνηση για τα επόμενα χρόνια, προτιμώντας έτσι να αποφύγουν έξοδα, που μπορεί να τους βγάλουν εκτός προϋπολογισμού.
Τι να κάνουν (με) τα παιδιά;
Το μεγαλύτερο ποσοστό εκείνων που δηλώνει «αδυναμία» να ταξιδέψει είναι το 38% που αφορά μονογονεϊκές οικογένειες και το μικρότερο (15%) εκείνο για τα ζευγάρια χωρίς παιδιά. Η έκθεση υπενθυμίζει ανάλογη μελέτη που κατέγραψε ότι το ένα στα πέντε παιδιά στη Γερμανία ζει σε συνθήκες φτώχειας και φυσικά για αυτά τα παιδιά δεν υπάρχει δυνατότητα να ταξιδέψουν κάπου στις διακοπές τους. Ένα πρόβλημα που γνωρίζουμε και στην Ελλάδα.
Η καθηγήτρια Σαμπίνε Άντερσεν από το Πανεπιστήμιο Γκαίτε στην Φρανκφούρτη επισημαίνει: «Αποτελεί κεντρικό δείκτη φτώχειας στη χώρα, το αν μια οικογένεια έχει τη δυνατότητα να περάσει έστω μια εβδομάδα το χρόνο εκτός του σπιτιού της, για να ανανεωθεί και να διασκεδάσει». Για τις χαμηλότερες κοινωνικές τάξεις οι θερινές διακοπές συνδέονται με το πρόβλημα «τι θα κάνουν τα παιδιά;» όταν κλείνουν τα σχολεία, αφού πολλές δραστηριότητες αναψυχής και διασκέδασης ακόμα και κοντά στο σπίτι έχουν συχνά απαγορευτικό κόστος.
Πολλές εργαζόμενες μητέρες που μεγαλώνουν παιδιά μόνες εξαρτώνται από την πρακτική, αλλά και την οικονομική συμπαράσταση φίλων και συγγενών, προκειμένου να μπορέσουν να προσφέρουν «μια διαφορετική εμπειρία» στα παιδιά τους. Κάποιες ελπίζουν σε φιλανθρωπικού τύπου πρωτοβουλίες από εκκλησιαστικές ή άλλες οργανώσεις.
Πρώτη επιλογή πάντα η Ισπανία
Πιο δημοφιλής προορισμός του εξωτερικού παραμένει (το 2024) η Ισπανία (9,1%), με βάση τα στοιχεία του 2024, μια τάση που είναι σταθερή τα τελευταία χρόνια, ακολουθεί η κοντινή Ιταλία (6,6%), η Τουρκία (5,8%), οι σκανδιναβικές χώρες (4,6%), η Ελλάδα (4%).
Ακολουθούν όλες οι γειτονικές χώρες η Ολλανδία, η Αυστρία, η Κροατία και η Γαλλία. Σε περίπου τα ίδια επίπεδα κυμαίνονται οι προβλέψεις και για το 2025.
