Πρώτο θέμα συζήτησης από τη στιγμή του σοκαριστικού περιστατικού με τον Κρίστιαν Έρικσεν, η μοναδική τεράστια ευαισθησία με την οποία οι ποδοσφαιριστές της Εθνικής Δανίας προφύλαξαν, με κλοιό γύρω από τον πεσμένο συμπαίκτη τους, την εικόνα του την ώρα που πάλευε για τη ζωή του.
Σχημάτισαν αδιαπέραστο κλοιό στα αδηφάγα βλέμματα και συνόδευσαν το φορείο, μέχρι που έφυγε το ασθενοφόρο για το νοσοκομείο. Από μόνη η κίνησή τους κράτησε μακριά τις κάμερες και τους φωτορεπόρτερ...
Εκείνο που εκπλήσσει ακόμη περισσότερο, όμως, είναι ο τρόπος με τον οποίο αντιμετώπισε ο απλός κόσμος το θέμα. Και μόνο το «φάουλ» του BBC να μη σταματήσει αμέσως τη μετάδοσή του, αλλά να επιμείνει να δείχνει τα πλάνα που έστελνε η UEFA εστιάζοντας στον πεσμένο ποδοσφαιριστή, προκάλεσε μέχρι και οργή μεγάλης μερίδας φιλάθλων που έδειξαν να μη δέχονται παρόμοια αντιμετώπιση, ειδικά από κανάλι που το πιστεύουν ως το εγκυρότερο στον κόσμο.
Θεώρησαν ασυγχώρητο, δημοσιογράφοι με τεράστια εμπειρία, να παγιδεύονται και να μπαίνουν στον πειρασμό, να «ενημερώσουν» πάνω από έναν ετοιμοθάνατο άνθρωπο, μόνο και μόνο για να συντηρήσουν κάποια επιπλέον λεπτά το τηλεοπτικό ενδιαφέρον.
Οι αντιδράσεις που εκδηλώθηκαν αμέσως μετά ανάγκασαν σε μια τυπική έστω συγγνώμη. «Απολογούμεθα σε όσους αναστατώθηκαν από τις εικόνες που μεταδώσαμε. Η κάλυψη ελέγχεται από την UEFA και όταν το ματς διεκόπη, σταματήσαμε τη μετάδοση το συντομότερο δυνατό».
Καθοδηγητής από το στούντιο, ο Γκάρι Λίνεκερ. Στις εύκολες προσεγγίσεις έχει αναδειχθεί κορυφαίος ποδοσφαιρικός σχολιαστής και «βασιλιάς της ατάκας» στην Βρετανία.
Όμως, στην προκειμένη περίπτωση θα πρέπει να κατάλαβε πόσο εύκολα μπορεί να πέσει σε γκάφα, κυνηγώντας μια αμφίβολης ποιότητας και ηθικής «αποκλειστικότητα». Μάλιστα, «μισή» ήταν και η συγγνώμη του, καθώς έριξε την ευθύνη σ εκείνους που τού έστελναν την εικόνα, η οποία «δεν είναι υπό τον έλεγχό μας».
Θα μπορούσε, βέβαια, να απαιτήσει πρώτος εκείνη την ώρα την διακοπή της προβολής, ώστε να στείλει «στο κοινό των tabloid» που ανυπομονούσε να χορτάσει την αρρωστημένη του περιέργεια, το απαραίτητο μήνυμα ότι δεν είναι όλες οι στιγμές ίδιες. Απλά με ετεροχρονισμένη ευαισθησία μίλησε ώρες αργότερα για την «πιο δύσκολη, οδυνηρή και συναισθηματική εκπομπή στην οποία συμμετείχα ποτέ», ευχόμενος περαστικά!
Υπάρχει, φυσικά, και το «ηθικό δίδαγμα» της ιστορίας. Μας βεβαιώνει ότι όλος ο κόσμος δεν είναι ίδιος. Ένα μεγάλο κομμάτι έχει και τη διάθεση και τον τρόπο να απαιτεί σοβαρή αντιμετώπιση από τα ΜΜΕ που έχει επιλέξει να εμπιστεύεται.
Κατά βάθος ξέρει ότι γεγονότα όπως αυτό με τον Έρικσεν, στις περισσότερες περιπτώσεις δεν είναι μια άτυχη στιγμή που δεν πρόκειται να επαναληφθεί. Μεγάλο κομμάτι της «μοντέρνας» (και αθλητικής) δημοσιογραφίας κινείται εδώ και χρόνια σε τέτοια νερά. Ως ένα βαθμό καθοδηγεί το κοινό (ποδοσφαιρόφιλο και μη) σε παρόμοια δρομολόγια.
Μάλιστα, για να κολακεύσει την ανεπάρκειά του και τη ροπή προς το επίπεδο και το αμάσητο, το ονομάζει «δυναμικό», με μοναδικό κριτήριο ότι λατρεύει τον εύκολο εντυπωσιασμό και παθαίνει ένα είδος αλλεργίας με την ποιότητα, μέχρι να καταλήξει στην αγκαλιά του thrash και του reality.
Ευτυχώς μέσα από το Euro επιβεβαιώσαμε ότι υπάρχουν αναγνώστες - ακροατές - τηλεθεατές που αναζητούν χώρους μακριά από τη χυδαιότητα ή την τρομολαγνική ευχαρίστηση, στους οποίους αξίζει να επενδύσουμε, σίγουροι ότι το σοβαρό δεν θα ξεπεραστεί και δεν θα γίνει ποτέ βαρετό.
