Το καραβάνι

Το καραβάνι

Της Βίβιαν Ευθυμιοπούλου

Όσα συμβαίνουν με το καραβάνι των μεταναστών στην Κεντρική Αμερική, το οποίο έχει ξεκινήσει με τα πόδια μια επικίνδυνη πορεία, με στόχο να φτάσει στο Μεξικό και από εκεί στις ΗΠΑ, είναι θέμα χρόνου να τα δούμε και στην Ευρώπη.

Κι εδώ, στη δική μας ήπειρο, τη γενέτειρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι ευαισθησίες είναι διαφορετικές και για την ώρα ηγέτες τύπου Ντόναλντ Τραμπ δεν έχουν την ίδια ισχύ και μπορούν να «γαβγίζουν» μόνον ελεγχόμενα.

Και όταν κάτι ανάλογο το δούμε στην περιοχή μας (πολύ πιθανό δε να ξεκινήσει από τη δική μας χώρα), τότε αυτά που θα ζήσουμε θα είναι πολύ δυσάρεστα. Και στη χώρα μας κάνουν ήδη καριέρα κάθε είδους δεξιοί λαϊκιστές, οι οποίοι δεν έχουν διατυπώσει καμία πρόταση για την οικονομία, την Παιδεία, την Υγεία, μόνο ξιφουλκούν διαρκώς και εκ του ασφαλούς για τους μετανάστες και δευτερευόντως για τα εθνικά θέματα και τις ΑΟΖ.

Ήδη όσα συμβαίνουν στα σχολεία με τους γονείς που διαμαρτύρονται και ζητούν τα προσφυγόπουλα να μη φοιτήσουν στο σχολείο των παιδιών τους είναι πολύ ανησυχητικά. Αυτό που τα κάνει ιδιαιτέρως ανησυχητικά είναι ότι δεν ακούμε ισχυρές φωνές εντός της Νέας Δημοκρατίας και του ΚΙΝΑΛ που να επικρίνουν αυτά τα περιστατικά.

Αν κάτι συμφέρει σήμερα την Ελλάδα της υπογεννητικότητας, είναι να εντάξει άμεσα και γρήγορα τους πρόσφυγες και μετανάστες μέσω των προγραμμάτων εκπαίδευσης. Οι τοπικές κοινωνίες θα έπρεπε να απαιτούν τα παιδιά αυτά να πάνε στο σχολείο, αντί να προσπαθούν να τα αποκλείσουν, η μόνη αγωνία μας σήμερα σχετικά με τους πρόσφυγες θα έπρεπε να είναι πως αυτοί θα ελληνοποιηθούν γρήγορα και αποτελεσματικά μέσω της εκπαίδευσης και της συνύπαρξης με τα Ελληνόπουλα.

Αντί λοιπόν να απαιτούμε εντατική εκπαίδευση των προσφυγόπουλων και των γονιών τους, αφήνουμε τους επαγγελματίες ακροδεξιούς να αλωνίζουν στις τοπικές κοινωνίες, προσπαθώντας να ανασυγκροτήσουν μια συστημική ακροδεξιά και να διεκδικήσουν έδρες στην ελληνική Βουλή.

Είναι λάθος στρατηγική η ανοχή απέναντι σε αυτούς. Η Νέα Δημοκρατία, που είναι ο ισχυρός πολιτικός πόλος στα δεξιά, οφείλει να ηγεμονεύσει στον χώρο και θα το κάνει όταν τα στελέχη της στις τοπικές κοινωνίες είναι ηγέτες, όχι followers του κάθε λαϊκιστή.

Το προσφυγικό έχει ακόμα πολλές ουρές (που λένε στη δημοσιογραφική ορολογία) και μπορεί να προκαλέσει πολιτικές εξελίξεις. Η Νέα Δημοκρατία έχει κάθε όφελος να βγει μπροστά και να υπερασπιστεί στις τοπικές κοινωνίες την κοινή λογική και το κράτος δικαίου.

Τα προσφυγόπουλα έπρεπε να έχουν πάει σχολείο χθες. Το βουβό καραβάνι της απελπισίας δεν θ' αργήσει να σχηματιστεί και στα μέρη μας και τότε όσα συμβούν θα δυσκολευτούμε πολύ να τα διαχειριστούμε παραμένοντας άνθρωποι, δημοκράτες και Ευρωπαίοι.

*Το άρθρο δημοσιεύτηκε στον Φιλελεύθερο στις 25 Οκτωβρίου.