Τι αντιπολίτευση θα κάνουν; Συζήτηση άνευ νοήματος

Τι αντιπολίτευση θα κάνουν; Συζήτηση άνευ νοήματος

Του Δημήτρη Καμπουράκη

Διαβάζω κάτι βαθυστόχαστα για την αντιπολίτευση που σκοπεύει να κάνει ο Τσίπρας και με πιάνουν τα γέλια. Λες και ξέρει ο ίδιος, για να ξέρουν και οι γύρω-γύρω αναλυτές. Ένας ακραίος πολιτικός τυχοδιώκτης ήταν πάντα ο Αλέξης κι έτσι θα συνεχίσει. Όποιον δρόμο θεωρεί αποδοτικό για τον ίδιον τον παίρνει κατ' ευθείαν και όποιο μέσο βλέπει ότι του προσδίδει οφέλη το χρησιμοποιεί ανενδοίαστα. Σιγά μην αλλάξει τώρα.

Ακούω μάλιστα κάτι αλλόκοτα που με πείθουν ότι οι συνέλληνες δεν έχουν ακόμα καταλάβει ποιον είχαν πρωθυπουργό κι ας τον έδιωξαν. Πρώτα λέει θα αποφασίσει για τον καινούριο χαρακτήρα του ΣΥΡΙΖΑ και στην συνέχεια αυτός ο χαρακτήρας θα σφραγίσει υποχρεωτικά τον τρόπο που θα αντιπολιτευτεί την κυβέρνηση της ΝΔ. Σιγά μην γράψει και το ''τι να κάνουμε του 21ου αιώνα'' σαν άλλος Λένιν.

Δηλαδή πιστεύουν πως αν ον Τσίπρας ονομάσει κεντρώο σοσιαλδημοκράτη τον καινούριο ΣΥΡΙΖΑ, τότε και η αντιπολίτευση του θα είναι παραγωγική, μετριοπαθής, εποικοδομητική και μέσα στον πολιτικό πολιτισμό. Αν πάλι επιλέξει να κρατήσει τον ΣΥΡΙΖΑ στον χώρο της ριζοσπαστικής αριστεράς, τότε αντιστοίχως η αντιπολίτευση του θα είναι σκληρή, δομική, ακραία και φυσικά στο πεζοδρόμιο το οποίο συχνά-πυκνά θα ξηλώνεται σαν κάποτε.

Η κανονική σειρά των πραγμάτων θα 'πρεπε πράγματι να είναι αυτή. Πρώτα το ξεκαθάρισμα του ιδεολογικού χαρακτήρα του κόμματος και μετά η χρήση των πολιτικών όπλων που αντιστοιχούν σ' αυτή την ιδεολογική ταυτότητα. Έλα όμως που ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε ήταν ούτε θα γίνει ποτέ ένα κανονικό κόμμα αυτού του τύπου, για τον απλούστατο λόγο ότι είναι ένας προσωποπαγής σχηματισμός που έχει για αρχηγό έναν υπερφιλόδοξο τυχοδιώκτη που πάει με «βλέποντας και κάνοντας».

Ο Αλέξης στην ζωή του έδινε τόση σημασία στην αρμονική συνύπαρξη ιδεολογίας και μέσων που χρησιμοποιούσε, όση σημασία δίνει και ο λύκος στην πολιτική ταυτότητα του αρνιού που κυνηγά. Σας πληροφορώ λοιπόν ότι θα γίνει ακριβώς το ανάποδο. Επειδή ο στόχος του είναι η επαναφορά στην εξουσία και μόνο, πρώτα θα διαπιστώσει τι αντιπολιτευτικές δυνατότητες έχει και ως που μπορεί να το φτάσει και μετά θα προσαρμόσει αναλόγως την δήθεν ιδεολογικοπολιτική ταυτότητα του κόμματος του.

Αν μπορεί να κάνει ζημιά στην κυβέρνηση με απεργίες, διαδηλώσεις, φασαρίες και εξεγέρσεις, πολύ ευχαρίστως θα το κάνει και γρήγορα, αδιαφορώντας αν έχει αυτό-ονομαστεί σοσιαλδημοκράτης και κεντρώος ευρωπαϊστής. Μην έχετε την παραμικρή αμφιβολία ότι θα ταυτιστεί με κάθε διαμαρτυρόμενο και θα υποδαυλίσει κάθε θιγόμενη από τις μεταρρυθμίσεις συντεχνία. Καμιά δήθεν μετατόπιση στον κεντρώο χώρο δεν θα τον εμποδίσει να κάνει την ζημιά, εφόσον θα πιστέψει ότι αυτή θα τον ευνοήσει.

Αν πάλι διαπιστώσει ότι τον πρώτο καιρό ο κόσμος δεν θα είναι πρόθυμος για φασαρίες και εξεγέρσεις, αν καταλάβει ότι δεν μπορεί να κινητοποιήσει μάζες ή φορείς, τότε θα περιμένει. Θα πουλά σοσιαλδημοκρατικά φούμαρα, αλλά πάντα θα ελπίζει και θα προσπαθεί να φτιάξει ένα κύμα νεοαγανακτισμένων, στο οποίο θα προσπαθήσει να καβαλήσει. Μην βαυκαλιζόμαστε, ο στόχος των Συριζαίων δεν είναι να καταλάβουν τον κεντροαριστερό πόλο, αλλά την εξουσία εκ νέου. Και ουδέποτε όσο θα υπάρχει Αλέξης, δεν θα απεμπολήσουν το «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα».