Του Γιάννη Κουζηνού
Να βελτιώνει την ζωή των πολιτών. Να δημιουργεί συνθήκες ίσων ευκαιριών προς όλους. Να δημιουργεί καλύτερους πολίτες που με την σειρά τους θα δημιουργήσουν ένα καλύτερο μέλλον για όλους. Και εάν η λέξη κλειδί είναι η δημιουργία, η αρχή των πάντων είναι η παιδεία. Όποια κυβέρνηση μπορεί να δουλέψει με αυτά σαν βάση και σκοπό είναι μια κυβέρνηση που αξίζει της ευκαιρίας που της έδωσαν οι πολίτες για να τους υπηρετήσει. Όποια κυβέρνηση έχει τους πόρους και την ευκαιρία αλλά τελικά λειτουργεί με σκοπό μόνο να διατηρηθεί στην εξουσία της αξίζει η απαξίωση, η αποκαθήλωση και η τιμωρία σε βάθος χρόνου στη συλλογική μνήμη.
Το να μην γνωρίζει ένας άνθρωπος ανάγνωση και γραφή το 2016 σε μια ανεπτυγμένη χώρα είναι κυριολεκτικά ανεπίτρεπτο. Δυστυχώς ακόμα και σήμερα τα ποσοστά αναλφαβητισμού στην Βενεζουέλα είναι αρκετά υψηλά. Το έχω δει πολλές φορές μπροστά στα μάτια μου. Την αμηχανία μπροστά σε ένα κομμάτι χαρτί, τον τρόμο στο βλέμμα και το χέρι που τρέμει καθώς προσπαθεί να βάλει μια υποτυπώδη υπογραφή σε ένα έγγραφο. Άνθρωποι που δεν μπορούν να διεκπεραιώσουν την απλούστερη των διαδικασιών, δεν θα διαβάσουν ποτέ τα νέα από μια εφημερίδα και δεν θα αφεθούν ποτέ να τους παρασύρει στη μαγεία του ένα λογοτεχνικό βιβλίο.
Τα νούμερα και τα στατιστικά λένε ότι στα χρόνια της διακυβέρνησης της χώρας από τον Τσάβες άνοιξαν πολλά σχολεία και μειώθηκε δραστικά ο αναλφαβητισμός. Δεν θα αμφισβητήσω τα νούμερα αλλά θα ρίξω φως και θα σας μεταφέρω τι κρύβετε πίσω από αυτά.
Πρώτα από όλα για να το ξεκαθαρίσουμε ο Τσάβες στην ουσία δεν έχτισε νέα σχολεία. Ο Τσάβες απαλλότριωσε σπίτια, απαλλότριωσε ορόφους κτιρίων και τα μετέτρεψε σε σχολεία. Ένα βαψιματάκι, ένα δύο γκράφιτι με το πρόσωπο του και γνωμικά της επανάστασης και το σχολείο άνοιγε της πύλες του. Σε απόσταση λίγων εκατοντάδων μέτρων από το σπίτι μου πρέπει να υπάρχουν τουλάχιστον 5-6 τέτοιου τύπου σχολεία. Μικρά σε χωρητικότητα, κακοσυντηρημένα και με τους μικρούς κοκκινοφορεμένους μαθητές να ξεκινούν το ταξιδάκι τους στη μάθηση υπό το άγρυπνο βλέμμα των γκράφιτι του Τσάβες. Και δυστυχώς αυτός ήταν και είναι ο σκοπός αυτών τον υποτιθέμενων χώρων μάθησης και παιδείας. Η πλύση εγκεφάλου από πολύ μικρή ηλικία και η δημιουργία πιστών ακόλουθων της επανάστασης.
Σε αυτά τα σχολεία οι μικροί μαθητές δεν χρωματίζουν ζωάκια και σπιτάκια αλλά την μορφή του αιώνιου ηγέτη Τσάβες και του διάδοχου του Μαδούρο που προστέθηκε σε όλα τα βιβλία με τρόπο αστραπιαίο μετά την εκλογή του.
Τα βιβλία αφήνουν λίγες αμφιβολίες σχετικά με τη συνολική έμπνευσή τους - η πρώτη σελίδα τους κάθε φορά αρχίζει με τις λέξεις «Ούγκο Τσάβες: Ανώτατος Διοικητής της Μπολιβαριανής Επανάστασης».
Τα βιβλία περιγράφουν τον Τσάβες ως τον άνθρωπο που απελευθέρωσε τη Βενεζουέλα από την τυραννία, και μερικές φορές κάνοντας τον να φαίνεται πιο σημαντική προσωπικότητα από τον πατέρα του έθνους και απελευθερωτή Σιμόν Μπολιβάρ. Κατά ειρωνικό τρόπο ο Μπολιβάρ ήταν η έμπνευση για την αυτοαποκαλούμενη σοσιαλιστική επανάσταση του Τσάβες. Τα σχολικά βιβλία κάνουν συχνή αναφορά στα κοινωνικά προγράμματα του Τσάβες και του Μαδούρο και εξυμνούν για παράδειγμα τις δωρεάν υπηρεσίες υγείας και την κτηνιατρική φροντίδα. Τα βιβλία συχνά τονίζουν τα οφέλη των κρατικά επιδοτούμενων καταστημάτων σε σχέση με τα αντίστοιχα του ιδιωτικού τομέα.
Μέσω του προγράμματος «Το καλά εξοπλισμένο Σπίτι μου» η Χουανίτα αγόρασε μια τηλεόραση 32-ιντσών και ένα πλυντήριο ρούχων 12 κιλών για συνολικά 3.555 μπολιβάρ. Αν είχε αγοράσει αυτά τα προϊόντα σε ένα ιδιωτικό κατάστημα θα έχει καταβάλει 25% περισσότερο για την τηλεόραση και το ένα τρίτο περισσότερο για το πλυντήριο ρούχων. Τι συμπεράσματα μπορούμε να κάνουμε συγκρίνοντας τις τιμές από το ένα μέρος με το άλλο; Διαβάζει στο βιβλίο μαθηματικών ένα παιδί εννέα ετών. Η Maryann Hanson, πρώην υπουργός Παιδείας η οποία επέβλεψε την ανάπτυξη των βιβλίων, λέει ότι τα παραδείγματα σαν της Χουανίτα είναι «άπλα και προσαρμοσμένα στις πραγματικότητες των αγοριών και των κοριτσιών στην Βενεζουέλα».
Οι ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες στις προεφηβικές και εφηβικές ηλικίες έχουν εκτιναχθεί στα ύψη τα τελευταία χρόνια καθώς και η παιδική εγκληματικότητα. Η μείωση του αναλφαβητισμού όσο σημαντική και να είναι δυστυχώς δεν σημαίνει πραγματική παιδεία και επιμόρφωση. Δεκαεπτά χρόνια προπαγάνδας και πλύσης εγκεφάλου, διχαστικός λόγος, διαχωρισμός σε κακούς πλούσιους και αδικημένους φτωχούς δημιούργησε μια χώρα βαθιά διηρημένη.
Στις μέρες μας πια η κατάρρευση του συστήματος του τίποτα, έγινε από μόνη της η αιτία της απεμπλοκής της κοινωνίας από το Matrix της «επαναστάσεως». Η Χουανίτα δεν μπορεί πλέον ούτε να ονειρευτεί μια τηλεόραση 32-ιντσών και ένα πλυντήριο ρούχων 12 κιλών για συνολικά 3.555 μπολιβάρ. Σήμερα και τα δύο μαζί κοστίζουν περίπου ένα εκατομμύριο μπολιβάρ και τα βιβλία δεν είναι πια προσαρμοσμένα σε πραγματικότητες αλλά αποτελούν μέρος κακού παραμυθιού για λοβοτομημένους πολίτες.
