Υπάρχει ο κίνδυνος να ξεσπάσει τρίτος παγκόσμιος πόλεμος και ο άνθρωπος που κυβέρνησε για 16 χρόνια τη Γερμανία έχει εξαφανιστεί. Δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να κάνει μια δήλωση για την εισβολή των ρωσικών στρατευμάτων στην Ουκρανία. Δε βρήκε το θάρρος να στηλιτεύσει τη συμπεριφορά του Βλαντιμίρ Πούτιν του οποίου υπήρξε η μεγάλη ανάδοχος.
Η Α. Μέρκελ, διαπαιδαγωγημένη ιδεολογικά και πολιτικά στην Ανατολική Γερμανία έτρεφε μια ιδιαίτερη συμπάθεια για τους αυταρχικούς ηγέτες. Γιατί εκτός από τον Πούτιν προνομιακός συνομιλητής της ήταν και ο Τ. Έρντογάν. Κάτω από την πρόφαση πως οι κυρώσεις δεν είναι πανάκεια φρόντιζε και κάλυπτε την αναθεωρητική πολιτική του Τούρκου ηγέτη. Είμαι σίγουρος πως αν σήμερα βρισκόταν στην εξουσία τα ίδια θα υποστήριζε και για τις κυρώσεις εναντίον του Πούτιν. Ευτυχώς, έχει αποσυρθεί.
Το «Politico» αποκαλεί τη Γερμανία της Μέρκελ τον χρήσιμο ηλίθιο ( idiot utile) που με την κοντόφθαλμη πολιτική της δυνάμωσε υπέρμετρα τη Ρωσία του Πούτιν, με αποτέλεσμα σήμερα να αποτελεί τη δύναμη του απόλυτου Κακού.
Η Α. Μέρκελ αφυδάτωσε την Ε.Ε. από κάθε ιδεολογική και πολιτική πτυχή, από την υπεράσπιση των αξιών πάνω στις οποίες συγκροτήθηκε στη δεκαετία του 1950 και την ώθησε να εκφυλιστεί σε μια μεγάλη αγορά προς όφελος των γερμανικών οικονομικών συμφερόντων.
Όταν η Γερμανία της Μέρκελ αντιμετώπιζε με οικονομικά κριτήρια τη Ρωσία του, Πούτιν αυτός έκτιζε σταδιακά την ισχύ της χώρας του, έχοντας σχεδιάσει ήδη από το 2007 την ανασύσταση του ρωσικού imperium.
Αλλά δεν ήταν μόνον η Μέρκελ. Όλο το πολιτικό σύστημα της Γερμανίας, ζαλισμένο από τη συσσώρευση πλεονασμάτων δεν εκτίμησε σωστά την εισβολή της Ρωσίας στη Γεωργία ούτε την προσάρτηση της Κριμαίας. Έχοντας αναγορεύσει σε κυρίαρχο στοιχείο της οικονομικής πολιτικής της Γερμανίας και της γερμανοκρατούμενης Ε.Ε. την κατασκευή του Nord Stream 2, δεν είδαν πως έτσι οδηγούν την Ευρωπαϊκή ήπειρο στην πλήρη ενεργειακή εξάρτηση από τη Ρωσία του Πούτιν.
Σήμερα τρέχουν και δεν προλαβαίνουν.
Μέχρι και την τελευταία στιγμή-- ενώ τα ρωσικά στρατεύματα ήταν συγκεντρωμένα στα σύνορα με την Ουκρανία -- και ο σημερινός καγκελάριος Όλαφ Σολτς θεωρούσε πως με τον αγωγό και με την ενέργεια θα κτιζόταν οι γέφυρες με τη Ρωσία του Πούτιν.
Δυστυχώς, όλο το γερμανικό πολιτικό σύστημα έπεσε από τα σύννεφα, προσγειώθηκε απότομα, όταν τα ρωσικά στρατεύματα εισέβαλαν στην Ουκρανία. Τότε διαπίστωσαν πως επί 16 χρόνια εξέθρεφαν ένα τέρας το οποίο όταν αισθάνθηκε παντοδύναμο κτύπησε και σήμερα απειλεί με χρήση πυρηνικών όπλων. Βέβαια, από την πλευρά του άριστα πράττει.
‘Όταν η Γερμανία της Μέρκελ του έχει προσφέρει απλόχερα τη δυνατότητα να εκβιάζει την Ευρώπη με ενεργειακό εμπάργκο, είναι απολύτως φυσιολογικό ο Πούτιν—ένας αδίστακτος, αυταρχικός ηγέτης-- να μετατρέψει αυτήν την ενεργειακή εξάρτηση σε απόλυτο γεωστρατηγικό όπλο.
Στην Ιστορία πάντα υπάρχουν οι χρήσιμοι ηλίθιοι. Αυτοί που μέσα από την αφέλεια τους και τη στενοκεφαλιά τους γίνονται σύμμαχοι του αντιπάλου τους, προωθώντας με τις πολιτικές τους τούς σχεδιασμούς του.
Σε αυτή την κατηγορία θα κατατάξει η Ιστορία την Α. Μέρκελ και όλο το πολιτικό σύστημα της Γερμανίας.
ΥΓ. Προχθές ο Β. Σόιμπλε σε στιγμές αυτοκριτικής παραδέχθηκε στην εφημερίδα Die Welt πως σε σχέση με τη Ρωσία «έκανα λάθος, όλοι κάναμε λάθος.» Eίναι πολύ αργά.
