του Γιάννη Σμυρλή*
Οι Ισπανικές εκλογές έλαβαν χώρα σε μία περίοδο μεγάλης αστάθειας. Η Ευρώπη, που ταλανίζεται από την οικονομική και την προσφυγική κρίση, βλέπει τα άκρα να ανεβαίνουν σε όλες τις χώρες. Σε κάποιες χώρες, όπως η Γαλλία από τα δεξιά, σε άλλες όπως η Ισπανία και η Ελλάδα από τα αριστερά. Κόμματα που μέχρι πριν από μία πενταετία θεωρούνταν περιθωριακά, σήμερα έχουν μετεξελιχθεί σε μεγάλους πολιτικούς "παίχτες", υποσχόμενοι την συντριβή του πολιτικού κατεστημένου.
Έχει παρατηρηθεί ιστορικά ότι σε περιόδους κρίσης παρουσιάζονται φαινόμενα πρόσκαιρων "σταρ", οι οποίοι όπως εμφανίζονται, με μεγάλη ταχύτητα, έτσι και εξαφανίζονται. Βέβαια, σημασία δεν έχει πότε εμφανίζονται και πότε εξαφανίζονται, αλλά τι κακό μπορεί να κάνουν όσο υπάρχουν.
Η Ελλάδα και η πρώτη φορά αριστερά του κ. Τσίπρα έδειξε σε ολόκληρη την Ευρώπη τι μπορεί να συμβεί εφόσον ένας πρόσκαιρος "σταρ" αναλάβει τα ηνία μιας χώρας. Χάσιμο χρόνου, χάσιμο ευκαιριών που μεταφράζεται σε κόστος στην τσέπη του πολίτη.
Ο ηγέτης των Podemos κ. Ιγκλέσιας θα ήθελε να ακολουθήσει τα βήματα του καλού του φίλου κ. Τσίπρα και να αναλάβει τα ηνία της Ισπανίας. Όμως, δεν υπολόγισε κάποιες σημαντικές παραμέτρους και απέτυχε παταγωδώς στην προχθεσινές Ισπανικές εκλογές.
Καταρχάς, οι Podemos δεν υπολόγισαν ότι η Ισπανία και η Ελλάδα δεν αποτελούν ίδιο μέγεθος καταστρώνοντας μία παρόμοια στρατηγική και υπενθυμίζοντας στους Ισπανούς πόσο καλοί φίλοι είναι ο Ιγκλέσιας και ο Τσίπρας. Το μόνο τους κοινό σημείο είναι ότι βρίσκονται στον Νότο της Ευρώπης. Η Ισπανία είναι μία μεγάλη χώρα, παραγωγική, η οποία μπορεί να ταρακουνήσει την παγκόσμια κοινότητα σε περίπτωση παραστρατήματος οικονομικού ή πολιτικού. Η Ελλάδα, αντιθέτως, είναι μία μικρή χώρα, με σημαντική γεωστρατηγική θέση, ο οποία ακόμη και όταν το 2015 έκανε, με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, ότι μπορούσε για να ταρακουνήσει την Ευρώπη, τελικά προσγειώθηκε ανώμαλα στην πολιτική πραγματικότητα.
Μία δεύτερη αστοχία των Podemos είναι ότι κανείς δεν κατάλαβε γιατί αρνήθηκαν να σχηματίσουν Κυβέρνηση τους προηγούμενους μήνες με τους Ισπανούς Σοσιαλιστές. Ο κ. Ιγκλέσιας είπε ότι δεν ήταν πολύ αριστεροί για τα δικά του δεδομένα, αλλά μετέπειτα όλες του οι προεκλογικές κινήσεις έδειχναν ότι θέλει να αποτελέσει ο ίδιος και το κόμμα του την μεγάλη κεντροαριστερά και άρα πήγε να δώσει στο κόμμα του μία διάσταση σοσιαλδημοκρατική. Ο ισπανικός λαός, όμως, αντέδρασε τελικά με δυσπιστία σε αυτές τις κινήσεις.
Μία τρίτη λάθος ανάγνωση της κατάστασης από τους Podemos έχει να κάνει με το Ευρωπαϊκό περιβάλλον σήμερα. Η Ευρώπη έχει φτάσει στα όρια της λόγω της κρίσης. Μέχρι πριν από 2-3 χρόνια η ανάλυση του κ. Ιγκλέσιας ότι η κρίση δημιουργήθηκε από το παλιό πολιτικό κατεστημένο και άρα χρειαζόμαστε κάτι καινούργιο που, εμφατικά, θα διώξει το παλιό έχει αρχίσει να ξεθωριάζει. Παραδείγματα τύπου Κυβέρνησης Τσίπρα προβλημάτισαν τους ευρωπαϊκούς λαούς, καθώς αποδεικνύεται ότι οι εναλλακτικές αυταπάτες είναι «κοστοβόρες» και επικίνδυνες.
Πέραν τούτου, είναι άλλο πράγμα να έχεις τους Podemos δυνατούς για να αισθάνονται μία απειλή οι του Λαϊκού Κόμματος και άλλο να τους δώσεις την διακυβέρνηση μιας χώρας όπως η Ισπανία. Οι Ισπανοί νηφάλια αποφάσισαν ότι δεν ρισκάρουν με τις ζωές τους.
Τέλος, η απόφαση του Βrexit στο Βρετανικό δημοψήφισμα δημιούργησε σε λίγες ώρες μία οικονομική αστάθεια στην Μ. Βρετανία αλλά κυρίως μία πολιτική και οικονομική ανασφάλεια στους Βρετανούς πολίτες. Οι 2 ημέρες που χώριζαν το Βρετανικό Δημοψήφισμα από τις Ισπανικές εκλογές ήταν αρκετές για να πείσουν ακόμη περισσότερο τους Ισπανούς ψηφοφόρους ότι δεν είναι καιρός για δοκιμές και πειράματα.
Έτσι ήρθε το αποτέλεσμα αυτό για τους Podemos και η μεγάλη νίκη του Μαριάνο Ραχόι. Οπότε, η Ισπανία δείχνει να γλιτώνει μία περιπέτεια σε άγνωστα νερά και ο Ραχόι να έχει την ευκαιρία να σχηματίσει μία νέα κυβέρνηση που θα οδηγήσει τη χώρα σε καλύτερες μέρες και θα αποδυναμώσει κι άλλο τις αριστερές υποσχέσεις που πιθανότατα μετά θα γίνουν αυταπάτες! Δεν μένει παρά να δούμε ποιοι θα πλαισιώσουν το Λαϊκό Κόμμα και τον Ραχόι για τον σχηματισμό κυβέρνησης, αλλά και τι μπορούν να σκεφτούν οι Podemos και ο Ιγκλέσιας για να σταματήσουν την πτώση που ήδη ξεκίνησε.
*Ο κ. Γιάννης Σμυρλής είναι Γραμματέας διεθνών σχέσεων της Νέας Δημοκρατίας
