Δεν ξέρουμε ποιος λυπήθηκε για το ναυάγιο των ΕΛΠΕ, αλλά θα σας πούμε με απόλυτη βεβαιότητα ότι δεν έβαψαν δα και όλοι τους μαύρους τους τοίχους των σπιτιών του. Όπως και με το Ελληνικό ή τις επενδύσεις της Cosco. Οι φύλαρχοι των Αθηνών σας εύχονται καλό Πάσχα και σας προσφέρουν δωρεάν εισιτήρια στα παιδιά σας, για τις χώρες της επιλογής τους.
Το Ελληνικό θα φέρει, λέει, 50.000 νέες θέσεις εργασίας. Άμεσα! Χτες! Και ποιος είναι αυτός ο κυβερνήτης που δεν θέλει να δώσει ψωμί στο τραπέζι 50.000 οικογενειών; Ποιος είναι αυτός που θα πει όχι σε 100.000 ψήφους; Κάποιος άλλος ισχυρός δεσμός θα πρέπει να τον δένει με εκείνους που δεν θέλουν να γίνει το έργο! Ένας δεσμός τόσο ισχυρός που να μπορεί να αντισταθμίσει το χαμόγελο 50.000 οικογενειών και τις ψήφους 100.000 ανθρώπων.
Στην πολιτική δεν είναι όλα όπως φαίνονται. Η πλάνη και η παραπλάνηση είναι βασικά εργαλεία της εξουσίας και της διαπλοκής. Κάθεται ο πρωθυπουργός με τους επενδυτές στο ίδιο τραπέζι, τους κοιτάζει στα μάτια και τους διαβεβαιώνει ότι το έργο τους θα ολοκληρωθεί. Ότι ο ελληνικός λαός θα τους κάνει την χάρη να δεχτεί τα λεφτά τους.
Και την ίδια ώρα φεύγει από την πίσω πόρτα του Μαξίμου ο Πετσίτης της κάθε εποχής και στέλνει το γράμμα στην αρμόδια υπηρεσία! Κι ύστερα βγαίνει το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο και βγάζει μια απόφαση ότι ο Πειραιάς είναι αρχαιολογικός χώρος! Και ο πρωθυπουργός έκανε στο τέλος ό,τι … καλύτερο μπορούσε και η υπηρεσίες επιτέλεσαν το έργο τους.
Οι επενδυτές χάνουν. Ο ελληνικός λαός χάνει. Η κυβέρνηση χάνει. Και ποιος κερδίζει; Αν πάρουμε την υπόθεση των ΕΛΠΕ, μπορούμε να φανταστούμε κάποιον που δεν έχασε. Ο Όμιλος Βαρδινογιάννη δεν θα υποχρεωθεί να εισέλθει σε μια περίοδο έντονου ανταγωνισμού με τους νέους ιδιοκτήτες των ΕΛΠΕ. Πολύ απλά επειδή δεν υπάρχουν νέοι ιδιοκτήτες. Θα συνεχίσει να αγωνίζεται για ακόμη καλύτερες τιμές για τους καταναλωτές σε συνεργασία με τα κρατικά ΕΛΠΕ.
Αυτό δεν σημαίνει ότι ο Όμιλος Βαρδινογιάννη προκάλεσε το ναυάγιο των ΕΛΠΕ. Εκτός κι αν διαθέτει κομάντος υποβρυχίων καταστροφών. Από την άλλη, δεν μπορούμε να μην σημειώσουμε τις μεγάλες αλλαγές που θα έφερνε στον κλάδο η επιτυχία στον διαγωνισμό των ΕΛΠΕ.
Για το Ελληνικό έχουμε τις αμφιβολίες μας για το ποιος κερδίζει. Σε αυτή την περίπτωση, εφόσον δεν κερδίζει κάποιος, πρόκειται για καθαρή ηλιθιότητα. Τουλάχιστον στα ΕΛΠΕ κάποιος έχει να πει ότι ο κόσμος κινείται μέσα σε πλαίσια που κινείται τα τελευταία 3.000 χρόνια, αν όχι και περισσότερα. Κάποιος κερδίζει εκεί που κάποιος άλλος χάνει.
Η Ελλάδα δεν είναι μια φυσιολογική χώρα. Στην χειρότερη φάση της ιστορίας της , στην πιο δύσκολη στιγμή της, της έτυχε να έχει τους κυβερνήτες και τους ολιγάρχες που της αξίζουν. Αυτοί είμαστε. Αυτοί μας αξίζουν. Έτσι θα πορευτούμε. Έχουμε τοποθετήσει την κάννη του περιστρόφου στον κρόταφο. Και πιέζουμε την σκανδάλη. Θα το έλεγε κανείς και αυτοχειρία…
Θανάσης Μαυρίδης
