Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να είναι μέτρο σύγκρισης

Προφανώς και είναι τραγικό το γεγονός ότι τα κριτήρια μας για την αποτίμηση της πραγματικότητας βρίσκονται στα τάρταρα και την ευθύνη γι' αυτό τη φέρει αποκλειστικά και μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ η διακυβέρνηση του οποίου κατέληξε να ταυτιστεί στις συνειδήσεις των Ελλήνων, μαζί και αρκετών πολιτικών του φίλων, με την ανικανότητα. Ακόμα και οι σκανδαλώδεις μεθοδεύσεις τους από ατζαμοσύνη χαρακτηρίστηκαν.

Όχι. Δεν φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ για τα χάλια του ελληνικού κράτους, αποτέλεσμα δεκαετιών κακοδιαχείρισης των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας. 

Οι ευθύνες του ΣΥΡΙΖΑ ξεκινούν από τη στιγμή που αυτό το αποτυχημένο Κράτος, το υπερασπίστηκε ως κεκτημένο μιας «ειδυλλιακής» προμνημονιακής εποχής καταγγέλλοντας τις κυβερνήσεις Γιώργου Α. Παπαπανδρέου και Σαμαρά ως προδοτικές γιατί διέλυσαν αυτό τον… παράδεισο για να επιβάλλουν τις αξιώσεις των δανειστών.

Για να υπερασπιστεί αυτό, το αποτυχημένο κράτος που αρνούνταν πεισματικά να μεταρρυθμίσει ο κ. Τσίπρας έπαιξε το περίφημο θέατρο το τραγικό βράδυ της πυρκαγιάς στο Μάτι. Για να υπερασπιστεί τις χειρότερες παθογένειες της Μεταπολίτευσης, είπε ψέματα. Γι αυτό το έκανε.

Τώρα γιατί μας ζητάει το λόγο που σε κάθε κρίση η σύγκριση γίνεται με το Μάτι;

Ποιος ευθύνεται για αυτό όταν στελέχη του και βουλευτές του δεν χάνουν την ευκαιρία να φέρουν το Μάτι στο κέντρο της δημόσιας συζήτησης, κραδαίνοντάς το τελετουργικά ως ξόανο.

Να του θυμίσουμε ότι λίγες εβδομάδες μετά το πρώτο πανδημικό λοκντάουν τα στελέχη του αδημονούσαν να φτάσουμε τους 100 νεκρούς για να βγουν να πανηγυρίσουν θυμίζοντάς μας το Μάτι;

Γιατί προκαλεί ενώ προσπαθούμε να ξεχάσουμε;

Παρ’όλα αυτά όμως έχουμε γυρίσει την πλάτη μας στο εθνολαϊκιστικό παρελθόν ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και τη μιζέρια του. Ο λούμπεν τρόπος που έχει επιλέξει να πολιτεύεται δεν μας αφορά. 

Πιστεύουμε ότι επείγει να ανακτήσουμε τη σχέση μας με την πραγματικότητα. Επείγει να αποκτήσουμε ξανά πραγματικά κριτήρια αποτίμησής της. Ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση ήταν τόσο τραγικό που δεν μπορεί να είναι μέτρο σύγκρισης.

Η πλειοψηφία στήριξε τον Κυριάκο Μητσοτάκη θετικά και όχι ως Αντι-σύριζα επιλογή. Άλλωστε ούτε τη ΝΔ του Αντώνη Σαμαρά το 2014 στηρίξαμε ως αντι-Σύριζα εναλλακτική. Η ψήφος στη Νέα Δημοκρατία ήταν η μόνη ορθολογική επιλογή για κάθε αληθινά προοδευτικό πολίτη. Άλλωστε, το πρόσημο για το έργο της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου ήταν κάτι παραπάνω από θετικό. 

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν πρέπει να ανέχεται να συγκρίνουν τη διακυβέρνησή του με αυτή του Αλέξη Τσίπρα. Κάτι τέτοιο θα πρέπει να τον προσβάλλει και μάλιστα προσωπικά. Δύο χρόνια τώρα έχει κληθεί να διαχειριστεί πλήθος κρίσεων, κάποιες από αυτές παγκόσμιας κλίμακας και έχει σταθεί απέναντί τους συγκροτημένα, οργανωμένα και με θάρρος. Η μόνη κρίση που είχε να διαχειριστεί ο κ. Τσίπρας ήταν αυτή που προκάλεσε στον εαυτό του (δυστυχώς και στη χώρα) το 2015. Τη Μάνδρα και το Μάτι όχι απλώς δεν τις διαχειρίστηκε αλλά δεν τις ακούμπησε καν γιατί η μόνη έννοια του ήταν να υπερασπιστεί το ξοφλημένο μεταπολιτευτικό κράτος και τους θιασώτες του από τους οποίους αντλεί ισχύ.

Δεν μπορούμε να συγκρίνουμε την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας με τους άθλιους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.

Δεν είναι ποτέ δυνατόν να συγκρίνουμε τον Κυριάκο Μητσοτάκη με τον Αλέξη Τσίπρα.

Αν κι αυτή η επικίνδυνη σεζόν τελειώσει τελικά χωρίς τραγωδίες, το Μάτι θα πρέπει να το θάψουμε οριστικά στις καρδιές μας. Εκεί δηλαδή που η μνήμη του θα μείνει άσβεστη χωρίς να ορίζει το παρόν μας.

Δεν μπορεί το Μάτι να μείνει ες αεί το μέτρο σύγκρισης κάθε κρίσης.

Ας πάμε, επιτέλους, μπροστά.