Ο λόγος του Ν.Βούτση αρκεί;

Ο λόγος του Ν.Βούτση αρκεί;

Του Σάκη Μουμτζή

- «Είναι προφανές ότι το αρμόδιο ΕΣΡ θα κινηθεί σε μια αντίληψη και διερεύνηση, σε έναν αυξημένο αριθμό και θα υπάρξει διάλογος στο ΕΣΡ, αλλά και διαβούλευση από την πλευρά μας» Ν.Βούτσης.

- «Θεωρώ επαρκή την δήλωση του προέδρου της Βουλής για να προχωρήσουμε σε περαιτέρω συζήτηση. Μετά την δήλωση σας ανοίγει δρόμος συνεννόησης». Ν.Δένδιας.

Αυτός ο διάλογος εγείρει εύλογα ερωτηματικά και πολλές ενστάσεις. Πώς εκ των προτέρων γνωρίζει ο πρόεδρος της Βουλής πώς θα κινηθεί το ΕΣΡ;  Πώς προδικάζει την συμπεριφορά των μελών του; Και τι σημαίνει « διαβούλευση από την πλευρά μας;» Ποιοι αποτελούν την «πλευρά μας;» Η κυβέρνηση; η επιτροπή των προέδρων; Κάποιο άλλο σώμα; Και θεωρείται συνταγματική αυτή η συναπόφαση, όταν το Σύνταγμα ορίζει ως αποκλειστικό αρμόδιο το ΕΣΡ;

Και πώς μια προφορική δήλωση μετατρέπεται σε πολιτική δέσμευση που «ανοίγει τον δρόμο για την συνεννόηση;» Λησμόνησε ο κ. Δένδιας την πρόσφατη δήλωση του κ. Βούτση πως αυτός θεωρεί την ύπαρξη τριών τηλεοπτικών σταθμών ως την βέλτιστη λύση; Και πώς αποδέχτηκε ο εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας την ακύρωση της αποκλειστικής αρμοδιότητας του ΕΣΡ και την μετατροπή της σε συναπόφαση με την κυβέρνηση ή κάποιο απροσδιόριστο μέχρι στιγμής σώμα; Και τι γίνεται αν υπάρξει διάσταση απόψεων μεταξύ των δυο πλευρών; Ποιος αποφασίζει σε αυτήν την περίπτωση; Μήπως οδηγούμαστε σε μια καλοσχεδιασμένη κατάσταση απραξίας;  Όλα αυτά δεν τα σκέφτηκε ο κ.Δένδιας;

Εξέτασε το πολιτικό ποιόν τουλάχιστον πέντε προτεινόμενων μελών του ΕΣΡ από τον κ. Βούτση; Γιατί άριστος είναι ο πρόεδρος, εφόσον παραμένει στην θέση του και λειτουργεί απερίσπαστος. Τι θα γίνει όμως αν αυτός και άλλα τέσσερα μέλη του ΕΣΡ παραιτηθούν λόγω διαφωνιών και αδυναμίας εύρυθμης  λειτουργίας του; Γνωρίζει πως με πέντε μέλη λειτουργεί κανονικά η Αρχή;( ν.2690/1999 άρθρο 5.)

Ο κ. Δένδιας δείχνει πως αγνοεί ότι τελικός στόχος του ΣΥΡΙΖΑ είναι ο έλεγχος του τηλεοπτικού τοπίου. Η ήττα που υπέστη με την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, τον υποχρεώνει να αναπροσαρμόσει τις τακτικές κινήσεις του, χωρίς να αλλάξει τον στρατηγικό στόχο του. Η συνεννόηση στην οποία προσβλέπει καλοπροαίρετα ο κ. Δένδιας, είναι για τον ΣΥΡΙΖΑ ένα ακόμα τακτικό όπλο.

Τι θα έπρεπε να κάνει η Νέα Δημοκρατία, θα αναρωτηθεί ο αναγνώστης. Ή θα πρέπει να αναμένει την δημοσίευση της απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας ή να προβεί σε ενέργειες που θα ακυρώνουν πλήρως τους σχεδιασμούς του ΣΥΡΙΖΑ για τον έλεγχο της ενημέρωσης και της ψυχαγωγίας. Δηλαδή, να απαιτήσει την ακύρωση του νόμου Παππά, την επαναφορά της αποκλειστικής αρμοδιότητας όλων των συναφών με την τηλεόραση θεμάτων στο ΕΣΡ, χωρίς καμία συναπόφαση και τέλος, «ξεσκόνισμα» των υποψήφιων μελών της Αρχής.

Επειδή όλα τα παραπάνω είναι γνωστά και έχουν αναλυθεί διεξοδικά, δημιουργεί απορίες η στάση του κ. Δένδια. Πολύ φοβούμαι πως πολύ σύντομα θα φανεί το λάθος, αλλά θα είναι αργά.

Το άρθρο γράφτηκε ενώ η συνεδρίαση των προέδρων ήταν εν εξελίξει.