Σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος της χώρας, στάθηκε ενωμένος στην καταδίκη του φασιστικού και νεοναζιστικού μορφώματος της Χρυσής Αυγής και στην καταδίκη των πολιτικών στελεχών της, για τη διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης. Η καταδίκη αποτελεί παράλληλα μια γροθιά στο στομάχι όσων πολιτών, που μέσα από κίνημα της αγανάκτησης και του λαϊκισμού, συνέβαλαν στην είσοδο της ΧΑ στη Βουλή.
Ο ολοκληρωτισμός, το φυλετικό μίσος και ο αντισημιτισμός είναι τα βασικά χαρακτηριστικά του Ναζισμού, που λίγο - πολύ όλοι γνωρίζουμε. Εκείνο το οποίο αποκρύπτεται εντελώς, είναι η οικονομική αντίληψη πίσω από το ναζισμό. Που είναι γεννημένη μέσα από την ίδια μήτρα όλων των εκδοχών του σοσιαλισμού, παρ’ όλο που οι σοσιαλιστές και κομμουνιστές διανοούμενοι ισχυρίζονται ότι ο Ναζισμός αποτελεί δημιούργημα του καπιταλισμού. Ο Ναζισμός δεν είναι άλλος από το “Nationalsozialismus”, δηλαδή τον Εθνικοσοσιαλισμό, όπως τον ανέπτυξε ως ιδεολογία το Εθνικοσοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα (NSDAP).
Το οικονομικό DNA του εθνικοσοσιαλισμού είναι ο κρατισμός. Δηλαδή το σύστημα της επιβολής ενός ασφυκτικού ελέγχου και ενός περιοριστικού ρυθμιστικού πλαισίου στην οικονομία, από την πλευρά του κράτους. Ο εθνικοσοσιαλισμός προέβλεπε μέτρα και πολιτικές, που έρχονταν σε αντίθεση με την οικονομική ελευθερία. Τέτοιες πολιτικές ήταν για παράδειγμα ο ολοκληρωτικός δημόσιος έλεγχος των μέσων παραγωγής, η αναδιανομή των κερδών των επιχειρήσεων και η κρατικοποίηση των εμπορικών καταστημάτων.
O εθνικοσοσιαλισμός, είχε βρει εύφορο έδαφος ανάπτυξης στη Γερμανία, μετά από τον Μεγάλο Πόλεμο, όταν όλες οι γερμανικές κυβερνήσεις είχαν επιβάλει πρωτοφανείς ελέγχους, προστατευτισμούς, παρεμβάσεις και ρυθμίσεις στην οικονομική δραστηριότητα, ως αποτέλεσμα των σοσιαλιστικών θεωριών που κυριαρχούσαν τότε στη Γερμανία. Δεν είναι τυχαίο ότι η ιδεολογία του εθνικοσοσιαλισμού, είχε προσελκύσει μεγάλη μερίδα των εργατών, που είχαν μεταπηδήσει με ιδιαίτερη άνεση από τα κόμματα της Αριστεράς, στο Εθνικοσοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα.
Σύμφωνα με τον Χίτλερ και τους θεωρητικούς του Εθνικοσοσιαλισμού, ο σοσιαλισμός ήταν η επιστήμη που είχε ως κύριο μέλημά της το κοινό καλό. Ο Χίτλερ υποστήριζε ότι σοσιαλισμός ήταν ένας παλαιός, άριος και γερμανικός θεσμός. Η διαφοροποίηση του, σε σχέση τον κλασικό σοσιαλισμό, ήταν ο εθνικός χαρακτήρας του, σε αντίθεση με τον διεθνιστικό χαρακτήρα, που είχαν τα αριστερά κινήματα της εποχής.
Μέσα από το κεντρικό σύνθημα, ότι το αόριστο γενικό συμφέρον προηγείται του ατομικού, οι εθνικοσοσιαλιστές της Γερμανίας, δήμευαν ιδιωτικές αγροτικές εκτάσεις, ιδιωτικές επιχειρήσεις, προχωρούσαν σε αναγκαστικές συγχωνεύσεις μικρών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων και τοποθετούσαν παντού κομματικούς τοποτηρητές, που ασκούσαν πλήρως διοικητικές εξουσίες. Οι επικεφαλής κάθε επιχείρησης, ως εκπρόσωποι του εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος, όριζαν το αντικείμενο της παραγωγής κάθε επιχείρησης, τις τιμές των προϊόντων, τους όρους συνεργασίας με τους προμηθευτές και τις αγορές, το ύψος των μισθών των εργατών κ.α. Και αυτά συνέβαιναν κάτω από την ομπρέλα του Υπουργείου Οικονομικών, που έλεγχε με αυτόν τον τρόπο, όλη τη γερμανική οικονομική δραστηριότητα.
Οι ασκούντες αυτήν την εξουσία ήταν τις περισσότερες φορές αγράμματα φανατικά στελέχη του Εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος, που ενδιαφέρονταν μόνο για την αναδιανομή του πλούτου, που παρήγαγε η κάθε επιχείρηση. Οποιαδήποτε πρωτοβουλία του επιχειρηματία και των στελεχών των επιχειρήσεων, μπορούσε να θεωρηθεί ως σαμποτάζ ή αντικοινωνική κερδοσκοπία, με αποτέλεσμα την παραδειγματική τιμωρία και φυλάκιση. Τα δικαιώματα ιδιοκτησίας είχαν παραβιαστεί και οι γραφειοκρατικές διαδικασίες αποτελούσαν πρόφαση για εκκαθάριση και τιμωρία όσων δεν ακολουθούσαν τις κεντρικές ντιρεκτίβες του Υπουργείου Οικονομικών.
Ο κρατισμός αποτελεί το τελευταίο απομεινάρι του εθνικοσοσιαλισμού στις μέρες μας. Είναι ο ολοκληρωτισμός στον χώρο της οικονομίας. Είναι η δυνατότητα που δίνεται σε κάποιους άσχετους με στρεβλές αντιλήψεις, να ελέγχουν και να καθοδηγούν την οικονομία. Ο κρατισμός σκοτώνει την οικονομία, ευνουχίζει κάθε δημιουργική προσπάθεια και δημιουργεί ανελεύθερους πολίτες.
*Ο αρθρογράφος είναι οικονομικός αναλυτής, με ειδίκευση στο σχεδιασμό σύνθετων επενδυτικών στρατηγικών.
Αποποίηση Ευθύνης : Το περιεχόμενο της στήλης, είναι καθαρά ενημερωτικό και πληροφοριακό και δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση επενδυτική συμβουλή, ούτε υποκίνηση για συμμετοχή σε οποιαδήποτε συναλλαγή. Ο αρθρογράφος δεν ευθύνεται για τυχόν επενδυτικές και λοιπές αποφάσεις που θα ληφθούν με βάση τις πληροφορίες αυτές.
