Στο χειρουργείο ο Νίκος Χαρδαλιάς κατέβαλε το τίμημα της παθιασμένης προσήλωσής του ή τον βολονταρισμό του, στο σχέδιο Μητσοτάκη για ένα αλλιώτικο κράτος. Επιτελικό, λειτουργικό, αποτελεσματικό. Παρόν στις καταστροφές. Παρόν στην αποκατάσταση. Παρόν στη δημιουργία. Κράτος που εμπνέει εμπιστοσύνη αλλά και κράτος που επιβάλλει κανόνες. Οι περίπου 750 μέρες στο τιμόνι της Πολιτικής Προστασίας, οι πινέζες με τα ατελείωτα «επί τόπου» στο χάρτη της επικράτειας, τα άγρυπνα 24ωρα, έχουν κόστος.
Το πληρώνει εκείνος και η οικογένειά του. Οι συνεργάτες και φίλοι στεναχωριούνται. Οι υπόλοιποι στην καλύτερη συμπαρίστανται. Στη χειρότερη ορισμένοι χαίρονται. Όχι γιατί απαραίτητα τον αντιπαθούν ή τον μισούν ως πρόσωπο ή ως πολιτικό αντίπαλο. Αλλά γιατί ο ίδιος και οι όμοιοί του, συμβάλουν να γίνεται χειροπιαστά αντιληπτή, η αξία του οργανωμένου και αποτελεσματικού κράτους στην προστασία της ζωής, της περιουσίας και της ασφάλειας.
Η αποδεδειγμένη χρησιμότητα μιας στιβαρής κρατικής δομής απονομιμοποιεί τη δυναμική του «μπάχαλου». Περιορίζει την επίδραση στο θυμικό του πολίτη, όσων ζητούν το…γκρέμισμα του κράτους.
Ωστόσο στη χώρα μας όπου οι παραδοξότητες δεν παλεύονται, οι «αντιεξουσιαστές» εντός του κράτους είναι περισσότεροι από όσους δηλώνονται ως τέτοιοι.
Διαβάζοντας, ακούγοντας και βλέποντας υπό άλλο πρίσμα πληροφορίες για την οργάνωση και αντίδραση στην δασοπυρόσβεση και την πρόληψη αποκομίζω την αίσθηση ότι οι «κρατικοί αντιεξουσιαστές» δεν είναι πολύ πρόθυμοι να δεχθούν στα πόδια τους Χαρδαλιάδες.
Επειδή περιορίζουν την περίμετρο της επικρατείας που κρατάνε για τον εαυτό τους και την εξουσία τους.
Τι δουλειά είχε π.χ η Πολιτική Προστασία τον Ιούνιο στο Σχινιά να ανοίγει με βαριά οχήματα αντιπυρικές ζώνες; Χωρίς να έχει διαβουλευτεί με το ΔΣ του Φορέα Διαχείρισης του Εθνικού Πάρκου (υπάγεται στο Υπ. Περιβάλλοντος), χωρίς να έχει πάρει άδεια από τα αρμόδια δασαρχεία και χωρίς να έχουν «συνυπογράψει» 11 περιβαλλοντικές οργανώσεις.
‘Ολοι αυτοί διαμαρτυρήθηκαν εντόνως για τον τρόπο που καθαρίστηκε το πάρκο για να προστατευτεί από τυχόν φωτιά.
Η «κατακραυγή» τους έγινε θέμα σε αντιπολιτευόμενη εφημερίδα και ερώτηση στη Βουλή από τον αρμόδιο τομεάρχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης με ανεκδοτολογικού χαρακτήρα αναφορές: «Μπροστά στους Γερμανούς εντομολόγους ερευνητές που παρατηρούν εδώ και χρόνια το προστατευόμενο και μοναδικό οικοσύστημα του δάσους της κουκουναριάς, οι μπουλντόζες του κ. Χαρδαλιά συνεχίζουν την καταστροφή, έχοντας εισέλθει πλέον σε ζώνες προστασίας».
Φορέας Διαχείρισης, δασαρχείο και περιβαλλοντικές οργανώσεις ήξεραν ότι το εθνικό πάρκο χρειάζεται καθάρισμα. Ξέρουν πώς να το κάνουν για την …οικολογική ακεραιότητά του. Δεν το κάνουν για χίλιους δυο λόγους. Καταγγέλλουν μια υπηρεσία του κράτους που το έκανε. Συγκεκριμένα διαμαρτύρονται ότι «αγνοήθηκαν από τον υφυπουργό κατά τον σχεδιασμό και την εκτέλεση των εργασιών». Η περίμετρος της επικράτειάς τους, που λέγαμε νωρίτερα.΄Η... αξία της υπογραφής.
Αναμένουμε και την απάντηση του Συνηγόρου του Πολίτη στην επείγουσα αναφορά που έκανε το ΔΣ του Φορέα Διαχείρισης που σκόπευε να προσφύγει και στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Αν το δάσος του Σχινιά γινόταν στάχτη χωρίς να έχει καθαριστεί και χωρίς αντιπυρικές ζώνες ποιον θα έδειχναν όλοι αυτοί, το γνωρίζουμε. Το δάσος του Σχινιά γλίτωσε (μεγάλη κουβέντα λέω το ξέρω), οι γερμανοί εντομολόγοι γλίτωσαν μόνο ο Χαρδαλιάς έπαθε ισχαιμικό…
