Φυσικά δεν αποτελεί έκπληξη η παρέμβαση του Προέδρου της Βουλής κ. Νίκου Βούτση για να αφεθούν ελεύθεροι, οι «ρουβίκωνες» που «μπούκαραν» στον ναό της Δημοκρατίας στη Βουλή, σπάζοντας τον κλοιό του καλύτερα φυλασσόμενου χώρου της Αθήνας. Ο κ. Βούτσης μπορεί να μην έχει το στιλ και το ύφος της Ζ. Κωνσταντοπούλου, έχει όμως ένα βασικό κοινό χαρακτηριστικό με αυτήν. Έχουν την ίδια ιδεολογία, την ίδια άποψη για τους θεσμούς. Την ίδια άποψη έχει εξάλλου, το σύνολο των ανθρώπων που μας κυβερνούν, με επικεφαλής τον Αλέξη Τσίπρα.
Δεν πιστεύουν στους θεσμούς, εθνικούς ή ευρωπαϊκούς. Τους θεωρούν μάλιστα εμπόδιο στα σχέδιά τους. Και για τον λόγο αυτό επιτίθενται, με κάθε ευκαιρία. Οι ίδιοι, όταν ήταν αντιπολίτευση, συμπεριφέρονταν ως «ρουβίκωνες», λοιδορώντας τους πάντες και επιτιθέμενοι με κάθε μέσο σε όλους όσους θεωρούσαν αντίπαλους ή εχθρούς.
Ήταν οι εμπνευστές και μπροστάρηδες του κινήματος «Δεν πληρώνω». Συμπεριφέρθηκαν το πρώτο εξάμηνο της διακυβέρνησής τους ως «ρουβίκωνες» κατά των ευρωπαϊκών θεσμών. Σχεδίαζαν μάλιστα να «απαλλοτριώσουν» και τα αποθέματα 16 εκ. ευρώ της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας που βρίσκονταν στο Νομισματοκοπείο. «Όταν το παιδί μου πεθαίνει της πείνας κι εγώ δεν έχω μία, έχω το ηθικό δικαίωμα να κλέψω ένα κουτί γάλα», ήταν η «σοφή» ρήση του ανθρώπου που ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας. Είναι χαρακτηριστικό του λαϊκισμού να απομονώνει «μισή αλήθεια» και πάνω σε αυτήν να χτίζει το δικό του αφήγημα του ολοκληρωτισμού.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στο metarithmisi.gr
