Μέχρι να σβήσει οριστικά ο ήλιος του ΠΑΣΟΚ

‘Όσο η πολιτική επιρροή του ΚΙΝ.ΑΛ συρρικνώνεται ακόμη και ανάμεσα στους ψηφοφόρους που διατηρούν βιωματική σύνδεση με το ΠΑΣΟΚ του Αντρέα Παπανδρέου, του Γεννηματά και της Μελίνας, τόσο θα μοιάζει άνευ ουσίας κάθε συζήτηση για την προοπτική του.

Η συρρίκνωση του εκλογικού του ακροατηρίου, δεν είναι νομοτελειακή εξέλιξη αφότου εξέλειπαν τα πρόσωπα-σημαίες, αλλά οφείλεται στην απώλεια του πολιτικού του περιεχομένου. 

Αυτό πρέπει να βρει, πριν ψάξει το νέο του πρόεδρο. Η κ.Γεννηματά που θέλει να κρατήσει ξανά το τιμόνι του με σύνθημα « έχω αφήγημα για τη χώρα», σίγουρα δεν τα έχει κάνει όλα λάθος.

Επιπλέον, αξίζει να της πιστωθεί ότι κάνοντας σλάλομ ανάμεσα σε αρχηγικούς εγωισμούς και ιδιοκτησιακά σύνδρομα κράτησε το κόμμα ενωμένο.‘Έχει κάνει όμως πολλές λάθος επιλογές, σε λάθος στιγμές. Ακριβώς επειδή στέκεται αμφίθυμη, ανάμεσα στις διαθέσιμες επιλογές και επειδή δεν θέλει να παραδεχτεί το πραγματικό πρόβλημα. Αυτό που προκρίνει τώρα ως «αντίδοτο» είναι αλλαγές στην επικοινωνιακή στρατηγική ίσως και στην ομάδα επικοινωνίας.

Επειδή όπως λέγεται στους διαδρόμους της Χαρ. Τρικούπη, ενώ παράγεται πολιτική αυτή δεν φτάνει στον κόσμο. Αναρωτιέται ακόμη και ο πλέον καλόπιστος, ποια πολιτική παράγει το ΚΙΝ.ΑΛ π.χ με τη στάση του στις στο εργασιακό νομοσχέδιο της κυβέρνησης;

Είπε η κ Γεννηματά στο Delfi Forum, ότι η κυβέρνηση έχει επιλέξει «να καταδικάσει 600.000 εργαζόμενους  που ζουν σε συνθήκες φτώχειας» και «να ωφελήσει πέντε - δέκα φίλους επιχειρηματίες της». Αυτό είναι πολιτική κριτική. Καλή ή κακή, έξυπνη ή όχι δεν έχει σημασία. Διακριτή, πολιτική πρόταση δεν είναι. Γιατί ποιες εναλλακτικές αντιτείνει σε αυτά που η κυβέρνηση εμφανίζει ως λύσεις σε υπαρκτά προβλήματα στο νέο εργασιακό περιβάλλον;

Σχεδόν δυο χρόνια μετά τις τελευταίες εκλογές με το αποτύπωμά του στην κοινωνία να μικραίνει διαρκώς στο Κίνημα Αλλαγής έχουν δυο επιλογές: Ή θα αποκτήσουν διακριτό πολιτικό αφήγημα και θα αναδεχθούν την χρησιμότητα τους ως «μπαλαντέρ» στο χώρο του κέντρου ή θα μετατραπούν σε ένα «κεντρώο ΚΚΕ» της διαμαρτυρίας μέχρι να σβήσει οριστικά ο ήλιος του ΠΑΣΟΚ.