Η πολιτική ορθότητα νίκησε τον συντάκτη της Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας των ΗΠΑ

Τον Τόμας Τζέφερσον του οποίου ο ανδριάντας, αποκαθηλώνεται μετά από 106 χρόνια από το Δημαρχείο της Νέας Υόρκης, τον είχαμε γνωρίσει στα μαθητικά μας χρόνια, μέσω των σχολικών βιβλίων του μαθήματος της Ιστορίας, από την επιστολή του προς τον Αδαμάντιο Κοραή, σχετικά με τον εθνικό απελευθερωτικό αγώνα του 1821.


«Κανένας λαός δεν αισθάνεται ζωηρότερη συμπάθεια από εμάς για τα δεινά από τα οποία υποφέρουν οι συμπατριώτες σας. Κανένας δεν απευθύνει στον Θεό πιο θερμές και πιο ειλικρινείς παρακλήσεις για την επιτυχία των σκοπών τους. Και πραγματικά, τίποτε δε θα μπορούσε να σταματήσει τη φιλελεύθερη νεολαία μας από το να συμμετάσχει με κάποιον τρόπο στον ιερό αυτόν αγώνα, εκτός από την κεφαλαιώδη αρχή της κυβερνήσεώς μας περί αποχής από τις έριδες της Ευρώπης», ανέφερε στην επιστολή του, προς τον Κοραή.


Αργότερα στα φοιτητικά μας χρόνια, όταν οι αναζητήσεις μας είχαν περάσει σε ένα άλλο επίπεδο, γνωρίσαμε τον Τόμας Τζέφερσον, σαν έναν από τους Πατέρες του Αμερικανικού Έθνους, σαν τον βασικό συντάκτη της Αμερικανικής Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας και σαν τον τρίτο Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής από το 1801 μέχρι το 1809. Και σαν έναν από τους σημαντικότερους και συνεπέστερους υπερασπιστές της ελευθερίας.


Η αφαίρεση του ανδριάντα του Τόμας Τζέφερσον, από το Δημαρχείο της Νέας Υόρκης, αποτελεί μια νίκη του κινήματος των Αφροαμερικανών, Λατινογενών και Ασιατών δημοτικών συμβούλων αλλά και πολιτικών, στα πλαίσια της λεγόμενης πολιτικής ορθότητας. Για περισσότερα από είκοσι έτη, το συγκεκριμένο πολιτικό και ακτιβιστικό ρεύμα πίεζε για την απομάκρυνση του αγάλματος του «δουλοκτήτη» Τζέφερσον από το Δημαρχείο. Η απομάκρυνση του ανδριάντα του Τόμας Τζέφερσον από τη θέση που είχε τοποθετηθεί το 1836, δεν αποτελεί ένα τυχαίο συμβάν. Είχε προηγηθεί η απομάκρυνση αντίστοιχων αγαλμάτων του ιδίου, στην Τζώρτζια και στο Όρεγκον.


Μέχρι τώρα είχαμε παρατηρήσει ότι πολιτική ορθότητα ήταν στραμμένη σε ακτιβισμούς εντυπωσιασμού και συμβολισμού.


Μόλις πρόσφατα η εταιρεία τροφίμων Mars κατάργησε το όνομα του ρυζιού Uncle Ben (Μπάρμπα Μπεν), αντικαθιστώντας το, με το Ben’s Original (Μπεν Αυθεντικό) και απομάκρυνε την κλασσική φωτογραφία του χαμογελαστού μαύρου αγρότη από τη συσκευασία, διότι κάποιοι ανακάλυψαν ρατσιστικά υπονοούμενα στο λογότυπο, που υπάρχει από το 1940.


Η Dreyer’s Grand Ice Cream, άλλαξε μετά από εκατό χρόνια το όνομα του προϊόντος της Eskimo Pie, διότι παρέπεμπε σύμφωνα με τους επικριτές της, σε φυλετικό διαχωρισμό απέναντι στους κατοίκους της Αρκτικής και της Αλάσκας, σε Edy’s Pie.


H PepsiCo ετοιμάζεται να καταργήσει το όνομα και τη συσκευασία ενός κλασσικού προϊόντος για το αμερικανικό πρωινό, που ονομάζεται Aunt Jemina, διότι μετά από 130 έτη, κάποιοι ανακάλυψαν ότι υποκρύπτει ρατσιστικά στερεότυπα.


Είναι δεκάδες τα παραδείγματα, από τον χώρο των καταναλωτικών προϊόντων.


Υπάρχουν και εταιρείες που άλλαξαν τα ονόματα τους, ανταποκρινόμενες στις μεταβολές που προκύπτουν από τις αγορές στις οποίες κινούνται. Για παράδειγμα, η KRAFT μετά από 112 χρόνια, άλλαξε το διεθνές όνομα της σε Mondelez, αποκτώντας μια πιο λατινογενή χροιά (Μonde σημαίνει κόσμος και delez παραπέμπει στο delicious).


Όμως το να φτάνει η «πολιτική ορθότητα» να ξαναγράφει την ιστορία, είναι επικίνδυνο. Τα πρακτικά του δημοτικού συμβουλίου της Νέας Υόρκης είναι γεμάτα από υποτιμητικές φράσεις για το έργο και τη προσωπικότητα του Τόμας Τζέφερσον. Το χαρακτηρίζουν από ρατσιστή, μέχρι βιαστή και ντροπή της αμερικανικής ιστορίας. Κι ουσιαστικά τον αφαιρούν από την ιστορία.


Ποιον;


Έναν από τους Πατέρες του Αμερικανικού Έθνους. Τον συντάκτη της Διακήρυξης της Αμερικανικής Ανεξαρτησίας, που αποτυπώνει τις αρχές του φιλελευθερισμού γράφοντας ότι : “Θεωρούμε ως αλήθειες αυταπόδεικτες ότι όλοι οι άνθρωποι πλάστηκαν ίσοι, ότι προικίστηκαν από τον Δημιουργό τους με ορισμένα απαράγραπτα δικαιώματα, όπως αυτά της ζωής, της ελευθερίας και της αναζήτησης της ευτυχίας. Για να εξασφαλιστούν αυτά τα δικαιώματα, καθιερώθηκαν οι κυβερνήσεις των ανθρώπων, αντλώντας τη δίκαιη εξουσία τους από τη συγκατάθεση των κυβερνώμενων. Όποτε οποιαδήποτε μορφή διακυβέρνησης έρθει σε αντίθεση με αυτές τις αρχές, είναι δικαίωμα του λαού να την αλλάξει ή να την καταργήσει και να καθιερώσει νέα κυβέρνηση βασισμένη σε αυτές τις αρχές και οργανωμένη με τέτοιο τρόπο, ώστε να θεωρείται από τον λαό πιο αποτελεσματική για την εξασφάλιση της ευτυχίας των πολιτών”.


Τον άνθρωπο, που όπως αναγράφεται στο Jefferson Memorial στην Ουάσιγκτον, «ορκίστηκε στο βωμό του Θεού, αιώνια έχθρα έναντι κάθε μορφής τυραννίας επί του νου του ανθρώπου».


Τον εμπνευστή του διαχωρισμού Κράτους και Εκκλησίας. Δε θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι το κύμα της «πολιτική ορθότητας», οδηγεί στην ανατροπή και στον περιορισμό των αρχών της ατομικής ελευθερίας, ενοχοποιώντας και καταδικάζοντας κορυφαίες ιστορικές προσωπικότητες και υποστηρίζοντας κάθε εκδήλωση φθηνού λαϊκισμού.