Της Άννας Διαμαντοπούλου
Βρέθηκε ο ηθικός αυτουργός της δολοφονίας της Τζο Κοξ!
Υπουργός της Κυβέρνησης ανάρτησε στην ιστοσελίδα του Υπουργείου(!) την ακόλουθη δήλωση:
..."Η Jo Cox υπήρξε κομμάτι μιας πολιτικής που οραματιζόταν μια διαφορετική προσέγγιση στο προσφυγικό ζήτημα και μια διαφορετική Ευρώπη. Ο δολοφόνος της αντιπροσωπεύει τον εφιάλτη που η Ευρωπαϊκή Ένωση δημιούργησε μέσα από τις πολιτικές της"...
Συνειδητός αντιευρωπαϊκός λαϊκισμός;
Άγνοια των ιστορικών δεδομένων και εξελίξεων στην Ευρώπη και στον πλανήτη;
Αριστερός μανιχαϊσμός Λατινοαμερικάνικου τύπου;
Ας παραθέσουμε κάποιες σκέψεις απέναντι στη κυβερνητική χρεοκοπία του σκέπτεσθαι.
Η Τζο Κοξ υποστήριζε την παραμονή στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο δολοφόνος της, την έξοδο και την επιστροφή στα εθνικά σύνορα.
Η ΕΕ (και η Ελλάδα) ακόμη και της σημερινής κρίσης και των ανισοτήτων εξακολουθούν στο ταραγμένο πλανήτη μας να έχουν τις υψηλότερες επιδόσεις στη Δημοκρατία και κοινωνικό κράτος σε σχέση με οτιδήποτε υπάρχει σε Ανατολή και Δύση. Μέσα στη ζούγκλα της παγκοσμιοποίησης η ΕΕ κρατά ακόμη αξίες και κοινωνικά αγαθά.
Η ΕΕ δεν επέβαλε καμμιά πολιτική λιτότητας στη Βρετανία η οποία δεν ανήκει στην Ευρωζώνη, η Αυστρία έχει τις καλύτερες επιδόσεις στην ανάπτυξη και την απασχόληση και υποδέχτηκε 100.000 πρόσφυγες, η Γερμανία έχει ακόμα το ισχυρότερο κοινωνικό κράτος και υποδέχτηκε και εντάσσει 800.000 πρόσφυγες, η Γαλλία με ισχυρή παράδοση ένταξης μεταναστών και δεκαετείς πολιτικές ισότιμης ένταξής τους έχει το μεγαλύτερο πρόβλημα τρομοκρατικών πυρήνων, ενώ δέχτηκε μόνο 30.000 πρόσφυγες και απειλεί με κλείσιμο συνόρων.Οι χώρες της Ανατολικής Ευρώπης οι οποίες υποστηρίχθηκαν σθεναρά από την Ευρώπη για τη μετάβασή τους στη Δημοκρατία και την Ενιαία Αγορά αρνούνται να δεχτούν έστω και ένα πρόσφυγα. Εκτός Ευρώπης οι ΗΠΑ παραληρούν με τον Τραμπ, ενώ δέχτηκαν συνολικά 2.500 (!) Σύριους Πρόσφυγες και η Ρωσία ούτε δέχεται, ούτε κανείς απελπισμένος πρόσφυγας σκέφτεται να πάει προς τα εκεί.
Η ΕΕ όμως και τα κράτη-μέλη της δεν μπορούν να προσποιούνται ότι μπορούν να διατηρήσουν και τις αξίες και τα κεκτημένα τους με τις ίδιες πολιτικές και τις ίδιες αναλύσεις των μεγάλων ιδεολογικών "ισμών" του προηγούμενου αιώνα:
Γιατί η παγκοσμιοποίηση στην κίνηση κεφαλαίων και προϊόντων (που αποφασίστηκε τη δεκαετία του 90), οι τεχνολογικές εξελίξεις, η μετακίνηση της βιομηχανίας και οι αναδυόμενες οικονομίες άλλαξαν τον κόσμο.
Γιατί δεν υπάρχει πια Κομμουνιστικό αντίπαλο δέος, γιατί ο ισλαμισμός παίρνει ιδεολογικά και πολιτικά χαρακτηριστικά, γιατί η Κίνα εισδύει σε ηπείρους και χώρες παίζοντας το πιο σκληρό παιγνίδι του Αμερικανικού Νεοφιλελευθερισμού, γιατί μετά τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο "τάξη" στη μέση Ανατολή και στην Κριμαία διαλύθηκε και έμειναν εκατομμύρια άνθρωποι χωρίς σπίτι πατρίδα και αύριο.
Γιατί ζούμε μια από τις δραματικές εκείνες περιόδους που η ιστορία κάνει απότομες στροφές και πέφτουν από το βαγόνι όσοι δεν μπορούν να ακολουθήσουν ή να οδηγήσουν.
Η Ανατολή επιστρέφει μετά από χίλια χρόνια ανταγωνιζόμενη τη Δύση παίρνοντας πόρους αλλά όχι... τις αρχές της.
Στη Δύση τα πολιτικά κόμματα του προηγούμενου αιώνα κατανοούν αλλά αδυνατούν να εφαρμόσουν γρήγορα τις απαιτούμενες αλλαγές.
Οι ηγεσίες που θα χρησιμοποιήσουν νέα εργαλεία ανάλυσης, εξωστρεφείς πολιτικές και θα μεταρρυθμίσουν γρήγορα οικονομία και εκπαιδευτικά συστήματα, θα εξασφαλίσουν δημοκρατία και ευημερία. Οι άλλοι θα παλεύουν στο μυαλό τους με εχθρούς όπως η "ΕΕ και οι πολιτικές της" και θα κοιτούν προς το βολικό παρελθόν, αφού δεν μπορούν να δαμάσουν το απαιτητικό παρόν και το ανατρεπτικό μέλλον.
Και εδώ συναντούμε το μέλος της Κυβέρνησης μας!
Ποσό απλοϊκή ή ποσό εμπαθής μπορεί να είναι μια ανάλυση που αγνοεί τα πολύπλοκα και συνεχώς εξελισσόμενα δεδομένα και αποδίδει μια δολοφονία στις κακές πολιτικές της ΕΕ γενικώς και αορίστως;
Κατά την άποψή μου και μόνο αυτή η δήλωση (μια ανάμεσα σε τόσες που με αλαζονεία εκφέρονται καθημερινά) αποδεικνύει την αδυναμία αυτής της Κυβέρνησης να κατανοήσει το διεθνές γίγνεσθαι, αλλά και τον βαθύ αντιευρωπαϊσμό της, που δεν θα επιτρέψει στη χώρα να συμμετάσχει με ίσους όρους στις μεγάλες αλλαγές που έχουμε μπροστά μας. Αλλαγές που απαιτούν συμμαχίες και θετικό όραμα για μια ισχυρή πολιτική Ευρωπαϊκή Ένωση κόντρα στον ακροδεξιό αντιευρωπαϊκό λαϊκισμό που ευδοκιμεί πλέον και σε αριστερά λιβάδια...
*Η κ. Άννα Διαμαντοπούλου είναι Πρόεδρος του Δικτύου για τη Μεταρρύθμισης στην Ελλάδα και την Ευρώπη
